56:1
هنگامی که واقعه [بسیار عظیم قیامت] واقع شود،
56:2
که در واقع شدنش دروغی [در کار] نیست،
56:3
پست کننده [کافران] و رفعت دهنده [مؤمنان] است.
56:4
هنگامی که زمین به شدت لرزانده شود،
56:5
و کوه ها درهم کوبیده وریز ریز شوند.
56:6
در نتیجه غباری پراکنده گردد،
56:7
وشما سه گروه شوید:
56:8
سعادتمندان، چه بلند مرتبه اند سعادتمندان!
56:9
و شقاوتمندان، چه دون پایه اند شقاوتمندان!
56:10
و پیشی گیرندگان [به اعمال نیک] که پیشی گیرندگان [به رحمت و آمرزش] اند،
56:11
اینان مقربان اند،
56:12
در بهشت های پر نعمت اند.
56:13
گروهی بسیار از پیشینیان،
56:14
و اندکی از پسینیان،
56:15
بر تخت هایی زربافت،
56:16
در حالی که روبروی یکدیگر بر آنها تکیه دارند.
56:17
نوجوانانی همیشه نو جوان همواره [برای خدمت] پیرامونشان می گردند،
56:18
با قدح ها و کوزه ها و جام هایی از باده ناب و پاک،
56:19
که از نوشیدنش نه سردرد گیرند، و نه مست و بی خرد شوند،
56:20
و میوه ها از هر نوعی که اختیار کنند،
56:21
و گوشت پرنده از هر گونه ای که بخواهند،
56:22
و حوریانی چشم درشت،
56:23
هم چون مروارید پنهان شده در صدف؛
56:24
پاداشی است در برابر اعمالی که همواره انجام می دادند.
56:25
در آنجا نه سخن بیهوده ای می شنوند، نه کلام گناه آلودی،
56:26
مگر سخنی که سلام است و سلام،
56:27
و سعادتمندان چه بلند مرتبه اند سعادتمندان!
56:28
در سایه درخت سدر بی خارند،
56:29
و درختان موزی که میوه هایش خوشه خوشه روی هم چیده شده است،
56:30
و سایه ای گسترده و پایدار،
56:31
و آبی ریزان،
56:32
و میوه ای فراوان،
56:33
که پایان نپذیرد و ممنوع نشود،
56:34
و همسرانی بلند مرتبه،
56:35
که ما آنان را با آفرینشی ویژه آفریدیم؛
56:36
پس آنان را همواره دوشیزه قرار داده ایم
56:37
عشقورز به شوهران، و هم سن و سال با همسران.
56:38
[همه این نعمت ها] برای سعادتمندان [است.]
56:39
گروهی بسیار از پیشینیان،
56:40
و گروهی بسیار از پسینیان،
56:41
و شقاوتمندان، چه دون پایه اند شقاوتمندان!
56:42
در میان بادی سوزان و آبی جوشان [قرار دارند،]
56:43
و سایه ای از دودهای بسیار غلیظ و سیاه،
56:44
نه خنک است و نه آرام بخش،
56:45
اینان پیش از این از نازپروردگان خود کامه و سرکش بودند،
56:46
و همواره بر گناهان بزرگ پافشاری داشتند،
56:47
و پیوسته می گفتند: آیا هنگامی که مردیم و خاک و استخوان شدیم، آیا به راستی برانگیخته می شویم؟!
56:48
و آیا پدران گذشته ما نیز برانگیخته می شوند؟!
56:49
بگو: بی تردید همه پیشینیان وهمه پسینیان،
56:50
برای وعده گاه روزی معین گرد آورده خواهند شد.
56:51
آن گاه شما ای گمراهان انکار کننده!
56:52
قطعاً از درختی که از زقّوم است [و دارای مایعی جوشان و بسیار بدمزه و بدبوست] خواهید خورد؛
56:53
و شکم ها را از آن پر خواهید کرد،
56:54
و روی آن از آب جوشان خواهید نوشید،
56:55
مانند نوشیدن شترانی که به شدت تشنه اند؛
56:56
این است پذیرایی از آنان در روز جزا.
56:57
ما شما را آفریدیم، پس چرا [آفرینش دوباره خود را پس از مرگ] باورنمی کنید؟
56:58
آیا از [حالات و دگرگونی های] نطفه ای که در رحم می ریزید آگاه هستید؟
56:59
آیا شما آن را [تا انسانی معتدل و آراسته شود] می آفرینید یا ما آفریننده ایم؟
56:60
ماییم که مرگ را میان شما مقدّر کردیم، و هیچ چیز ما را [در جاری کردن مرگ بر شما] مغلوب نمی کند.
56:61
[آری، مرگ را مقدّر کردیم] تا امثال شما را جایگزین شما کنیم و شما را به صورتی که نمی دانید آفرینشی تازه و جدید بخشیم،
56:62
و به راستی پیدایش نخستین را [که جهان فعلی است] شناختید، پس چرا متذکّر [پدید شدن جهان دیگر] نمی شوید؟!
56:63
مرا خبر دهید آنچه را می کارید،
56:64
آیا شما آن را می رویانید، یا ما می رویانیم؟
56:65
به یقین اگر بخواهیم، آن را ریز ریز کرده و خاشاک می کنیم که متأسف و شگفت زده می شوید،
56:66
[و می گویید:] مسلماً ما خسارت زده ایم،
56:67
بلکه ناکام و محرومیم
56:68
به من خبر دهید آبی که می نوشید،
56:69
آیا شما آن را از ابر باران زا فرود آورده اید یا ما فرود آورنده ایم؟
56:70
اگر بخواهیم آن را تلخ می گردانیم، پس چرا سپاس گزاری نمی کنید؟
56:71
به من خبر دهید آتشی که می افروزید،
56:72
آیا شما درختش را به وجود آورده اید یا ما به وجود آوردنده ایم؟
56:73
ما آن را وسیله تذکر و مایه استفاده برای صحرانشینان و بیابانگردان قرار داده ایم.
56:74
پس به نام پروردگار بزرگت تسبیح گوی.
56:75
پس به جایگاه ستارگان سوگند می خورم،
56:76
و اگر بدانید بی تردید این سوگندی بس بزرگ است.
56:77
که یقیناً این قرآن، قرآنی است ارجمند و باارزش؛
56:78
[که] در کتابی مصون از هر گونه تحریف و دگرگونی [به نام لوح محفوظ جای دارد.]
56:79
جز پاک شدگان [از هر نوع آلودگی] به [حقایق و اسرار و لطایف] آن دسترسی ندارند.
56:80
نازل شده از سوی پروردگار جهانیان است.
56:81
آیا شما نسبت به این گفتار سهل انگاری می کنید [و آن را قابل اعتنا نمی دانید؟!]
56:82
و فقط نصیب خود را این قرار می دهید که آن را انکار کنید؟!
56:83
پس چرا هنگامی که روح به گلوگاه می رسد،
56:84
و شما در آن وقت نظاره گر هستید [و هیچ کاری از شما ساخته نیست!]
56:85
و ما به او از شما نزدیک تریم، ولی نمی بینید.
56:86
[آری] پس چرا اگر شما پاداش داده نمی شوید [و به گمان خود قیامتی در کار نیست و شما را قدرتی بزرگ و فراتر است؟]
56:87
آن [روح به گلوگاه رسیده] را [به بدن محتضر] برنمی گردانید، اگر [در ادعای خود] راستگویید؟
56:88
پس اگر [جان به گلو رسیده] از مقربان باشد،
56:89
[در] راحت و آسایش و بهشت پرنعمت [خواهد بود.]
56:90
و اگر از سعادتمندان باشد،
56:91
[به او گفته می شود:] از سوی سعادتمندان بر تو سلام باد.
56:92
و اما اگر از انکار کنندگان [حقایق و] گمراه باشد،
56:93
پذیرایی از او با آب جوشان است،
56:94
و وارد شدن به دوزخ است.
56:95
[آنچه درباره این سه طایفه بیان شد،] بی تردید این است همان حقّ یقینی.
56:96
پس به نام پروردگار بزرگت تسبیح گوی.