15:1
الر. اين آيات كتاب و قرآن روشن و روشن‌كننده است.(1)
15:2
بسا افراد كافر كه دوست دارند كاش مسلمان بودند.(2)
15:3
بگذار آن‌ها بخورند و بهره‌مند شوند و آرزو آن‌ها را سرگرم كند. بزودى خواهند دانست.(3)
15:4
هيچ شهرى را هلاك نكرديم مگر اين‌كه مهلت معينى داشت.(4)
15:5
هيچ امتى از مهلتى كه به آن‌ها داده شده نه جلو مى‌افتد نه عقب.(5)
15:6
گفتند: اى كسى‌كه قرآن بر او نازل شده، تو ديوانه‌اى.(6)
15:7
اگر راست مى‌گويى چرا فرشته‌ها را براى ما نمى‌آورى؟(7)
15:8
ما فرشتگان را جز به حق نمى‌فرستيم و آن وقت مهلتى به آن‌ها داده نمى‌شود.(8)
15:9
ما قرآن را نازل كرديم و خودمان حافظ آن هستيم.(9)
15:10
براى گروه‌هاى قبل از تو نيز پيغمبرانى فرستاديم.(10)
15:11
هر پيغمبرى را كه براى آن‌ها آمد مسخره كردند.(11)
15:12
به اين طرز ما آن را در دل گناه‌كاران بوجود مى‌آوريم.(12)
15:13
كه به رسالت پيغمبران و وحى ايمان نمى‌آورند. روش گذشتگان هم همين‌طور بوده است.(13)
15:14
اگر درى از آسمان براى آن‌ها باز كنيم و همواره در آن بالا روند،(14)
15:15
باز مى‌گويند: ما چشم‌بندى شده‌ايم، بلكه ما را سحر كرده‌اند.(15)
15:16
ما در آسمان‌ها برج‌هايى قرار داديم و آن را براى بينندگان زينت داديم.(16)
15:17
و آن را از هر شيطان رانده‌شده‌اى حفظ كرديم.(17)
15:18
مگر كسى‌كه دزديده گوش دهد كه شهاب روشنى او را دنبال مى‌كند.(18)
15:19
زمين را گسترش داديم و در آن كوه‌هاى عظيم و استوارى افكنديم و در آن هر چيز موزونى رويانديم.(19)
15:20
و در آن براى شما و كسانى‌كه خوراك آن‌ها بر عهده شما نيست وسيله زندگى قرار داديم.(20)
15:21
خزائن هر چيزى به دست ما است و آن را به اندازه معين نازل مى‌كنيم.(21)
15:22
بادهاى باروركننده را فرستاديم و از آسمان آب نازل كرديم كه شما را با آن سيراب مى‌كنيم. شما خزانه‌دار آن نيستيد.(22)
15:23
ما زنده مى‌كنيم و مى‌ميرانيم و وارث همه هستيم.(23)
15:24
ما گذشتگان شما را شناخته‌ايم و آيندگان را هم مى‌شناسيم.(24)
15:25
خداوند تو آن‌ها را جمع مى‌كند، چون او حكيم و دانا است.(25)
15:26
انسان را از گلى خشك، از لجن بدبو آفريديم.(26)
15:27
و پيش از آن جن را از آتش سوزان بى‌دود آفريديم.(27)
15:28
وقتى را ياد كن كه خداوند تو به فرشتگان گفت: من بشرى از گل خشكيده، از لجن متعفن مى‌آفرينم.(28)
15:29
هنگامى كه او را ساختم و از روحم در او دميدم در مقابلش به سجده درآييد.(29)
15:30
فرشتگان همگى سجده كردند.(30)
15:31
غير از ابليس كه از اين‌كه جزو سجده‌كنندگان باشد خوددارى كرد.(31)
15:32
خدا گفت: اى ابليس، چرا از سجده‌كنندگان نيستى؟(32)
15:33
شيطان گفت: من كسى نيستم كه به بشرى كه از گل خشك، از لجن بدبو آفريدى سجده بكنم.(33)
15:34
خدا گفت: از اينجا بيرون برو، تو رانده شده‌اى.(34)
15:35
و تا روز جزا لعنت بر تو است.(35)
15:36
شيطان گفت: خدایا، تا روزى كه برانگيخته مى‌شوند به من مهلت بده.(36)
15:37
خدا گفت: تا وقت معلوم به تو مهلت داده شد.(37 و 38)
15:38
خدا گفت: تا وقت معلوم به تو مهلت داده شد.(37 و 38)
15:39
شيطان گفت: خداوندا، به‌خاطر اين‌كه مرا گمراه كردى، كارهاى زشت را برای آن‌ها در زمين زیباجلوه مى‌دهم و همه آن‌ها را گمراه مى‌كنم.(39)
15:40
به‌جز بندگان خالص تو را.(40)
15:41
خدا گفت: اين راه راستى است كه بر عهده (يا به سوى) من است.(41)
15:42
تو بر بندگان من تسلط ندارى، مگر بر گمراهانى كه از تو پيروى مى‌كنند.(42)
15:43
جهنم وعده‌گاه همه آن‌ها است.(43)
15:44
جهنم هفت در دارد و هر درى سهم معينى از آن‌ها دارد.(44)
15:45
افراد پرهیزکار در بهشت‌ها و در كنار چشمه‌سارها هستند.(45)
15:46
به آنان گفته مى‌شود: با سلامت و ايمنى وارد آن شويد.(46)
15:47
و هر كينه‌اى كه در سينه دارند از آن‌ها جدا مى‌كنيم. برادر يكديگرند و بر تخت‌ها مقابل هم مى‌نشينند.(47)
15:48
در آنجا رنجى به آن‌ها نمى‌رسد و از آن بيرون رانده نمى‌شوند.(48)
15:49
به بندگان من خبر بده كه من آمرزنده مهربانم.(49)
15:50
و عذاب من عذاب پردردى است.(50)
15:51
به آن‌ها درباره مهمانان ابراهيم خبر بده.(51)
15:52
وقتى بر ابراهيم وارد شدند و سلام گفتند، ابراهيم گفت: ما از شما مى‌ترسيم.(52)
15:53
آن‌ها گفتند: نترس، ما مژده پسرى دانا را به تو مى‌دهيم.(53)
15:54
ابراهيم گفت: آيا در حالى‌كه من پير شده‌ام به من مژده مى‌دهيد؟ شما به چه چيزى مژده مى‌دهيد؟(54)
15:55
گفتند: ما به حق به تو مژده مى‌دهيم. از افراد نااميد نباش.(55)
15:56
ابراهيم گفت: چه كسى غير از افراد گمراه از رحمت خداوندش نااميد مى‌شود؟(56)
15:57
ابراهيم گفت: كار شما چيست؟(57)
15:58
گفتند: ما براى عذاب قوم گناه‌كار فرستاده شده‌ايم.(58)
15:59
به‌جز خانواده لوط كه ما همه آن‌ها را نجات مى‌دهيم.(59)
15:60
غير از زن او كه مقدر كرديم از باقيماندگان باشد.(60)
15:61
وقتى فرستادگان پيش خانواده لوط آمدند.(61)
15:62
لوط به آن‌ها گفت: شما افراد ناشناسى هستيد.(62)
15:63
گفتند: ما همان عذابى را كه در آن شك مى‌كنند آورده‌ايم.(63)
15:64
و حقيقت را براى تو آورده‌ايم و ما راست مى‌گوييم.(64)
15:65
قسمتى از شب گذشته خانواده‌ات را حركت بده و خودت دنبال آن‌ها برو. هيچكدام شما به پشت سرش نگاه نكند و به هر جا كه به شما دستور داده مى‌شود برويد.(65)
15:66
و به لوط گفتيم: دنباله اين قوم صبح فردا قطع مى‌شود (همه از بين مى‌روند).(66)
15:67
اهل شهر با خوشحالى آمدند.(67)
15:68
لوط به آن‌ها گفت: اين‌ها مهمان من هستند، آبروى مرا نريزيد،(68)
15:69
از عذاب خدا بترسيد و مرا خوار نسازيد.(69)
15:70
گفتند: آيا ما تو را از مهمان‌كردن افراد منع نكرديم؟(70)
15:71
لوط گفت: اگر مى‌خواهيد كارى بكنيد اين‌ها دختران من هستند.(71)
15:72
به جان تو قسم كه آن‌ها در مستى شهواتشان سرگردان بودند.(72)
15:73
صبح موقع طلوع آفتاب صداى بسيار شديدى آن‌ها را در خود گرفت.(73)
15:74
و شهر را زير و رو كرديم و بارانى از سنگ‌هاى گلين بر آن‌ها بارانديم.(74)
15:75
در اين‌كار آياتى (نشانه‌هايى) براى افراد باهوش وجود دارد.(75)
15:76
آثار آن شهر هنوز در سر راه پابرجا است.(76)
15:77
در اين‌كار آياتى براى افراد باايمان وجود دارد.(77)
15:78
اهل «ايكه» (قوم شعيب) هم ستمكار بودند.(78)
15:79
بنابراين ما از آن‌ها انتقام گرفتيم و بقاياى آن دو شهر سر راه آشكار است.(79)
15:80
اهل «حِجر» (قوم ثمود) هم منكر پيغمبران شدند.(80)
15:81
ما آيات خود را به آن‌ها داديم ولى آن‌ها آن را قبول نكردند.(81)
15:82
آن‌ها براى خود از كوه‌ها خانه‌هايى مى‌تراشيدند كه ايمن باشند.(82)
15:83
صبح صداى رعد شديدى آن‌ها را در بر گرفت.(83)
15:84
كارهايى كه كرده بودند به دردشان نخورد.(84)
15:85
ما آسمان‌ها و زمين و آنچه بين آن‌ها است به حق آفريديم. قيامت حتماً خواهد آمد. از آن‌ها به خوبى درگذر.(85)
15:86
چون خداوند تو آفريننده دانا است.(86)
15:87
به تو هفت تا دوتايى و قرآن بزرگ را داديم.(87)
15:88
و به آنچه به گروه‌هايى از كافران داده‌ايم چشم مدوز و به حال آن‌ها غصه نخور و بال خود را براى افراد باايمان بگستران.(88)
15:89
و بگو: من ترساننده آشكار هستم.(89)
15:90
ترساننده از عذابى مثل آنچه بر قسمت‌كنندگان نازل كرديم.(90)
15:91
آن‌هايى كه قرآن را جزءجزء كردند (به قسمتى از آن عمل مى‌كردند).(91)
15:92
به خداوندت قسم كه از همه آن‌ها درباره كارى كه مى‌كردند بازخواست مى‌كنيم.(92 و 93)
15:93
به خداوندت قسم كه از همه آن‌ها درباره كارى كه مى‌كردند بازخواست مى‌كنيم.(92 و 93)
15:94
آنچه را به تو دستور داده مى‌شود آشكار كن و از مشركين اعراض كن.(94)
15:95
ما تو را از شر مسخره‌كنندگان حفظ مى‌كنيم.(95)
15:96
آن‌هايى كه با خدا معبود ديگرى قرار مى‌دهند. نتيجه اين كار را خواهند دانست.(96)
15:97
ما مى‌دانيم چيزهايى كه مى‌گويند تو را دلتنگ مى‌سازد.(97)
15:98
پس با ستايش خداوندت او را تسبيح كن و از سجده‌كنندگان باش.(98)
15:99
خداوندت را بندگى كن (بنده كسى جز خدا نباش) تا يقين سراغت آيد.(99)