53:1
سوگند به ستاره هنگامی که [برای غروب کردن در کرانه افق] افتد؛
53:2
که هرگز دوست شما از راه راست منحرف نشده، و [در ایمان و اعتقادش از راه راست] خطا نرفته؛….
53:3
و از روی هوا و هوس سخن نمی گوید.
53:4
گفتار او چیزی جز وحی که به او نازل می شود، نیست.
53:5
[فرشته] بسیار نیرومند به او تعلیم داده است.
53:6
[همان که] دارای درایت و توانمندی شگفتی است، پس [به آنچه که مأمور انجامش می باشد] مسلط و چیره است.
53:7
در حالی که در افق اعلا بود.
53:8
سپس نزدیک رفت و نزدیک تر شد
53:9
پس [فاصله اش با پیامبر] به اندازه فاصله دو کمان گشت یا نزدیک تر شد.
53:10
آن گاه به بنده اش آنچه را باید وحی می کرد، وحی کرد.
53:11
آنچه را دل [پیامبر] دید [به پیامبر] دروغ نگفت [تا او را درباره حقیقت فرشته وحی به وهم و خیال اندازد، بلکه به حضور و شهودش یقین کامل داشت.]
53:12
آیا در آنچه [به حقیقت] می بینید با او به سختی می ادله و ستیزه می کنید؟
53:13
و بی تردید یک بار دیگر هم او را دیده است
53:14
نزد سدرة المنتهی،
53:15
در آنجا که جنت الماوی است.
53:16
آن گاه که سدره را احاطه کرده بود آنچه [از فرشتگان، نور و زیبایی] احاطه کرده بود.
53:17
دیده [پیامبر آنچه را دید] بر غیر حقیقت و به خطا ندید و از مرز دیدن حقیقت هم درنگذشت.
53:18
به راستی که بخشی از نشانه های بسیار بزرگ پروردگارش را دید.
53:19
پس به من از لات و عزّی [دو بت خویش] خبر دهید
53:20
و منات، سومین [بت] دیگرتان [که شما آنها را تمثال فرشتگانی به عنوان دختران خدا می پندارید،]
53:21
آیا [به پندار شما] ویژه شما پسر و ویژه او دختر است؟!
53:22
در این صورت این تقسیمی ظالمانه است.
53:23
این بتان [که شما آنها را به عنوان شریک خدا گرفته اید] چیزی جز نام ها [ی بی معنا و بی مفهوم] که شما و پدرانتان [بر اساس حدس و گمان] نامگذاری کرده اید نیستند، خدا بر [حقّانیّت] آنها هیچ دلیلی نازل نکرده است. اینان فقط از پندار و گمان [بی پایه] و هواهای نفسانی پیروی می کنند، در حالی که مسلماً از سوی پروردگارشان برای آنان هدایت آمده است.
53:24
مگر برای انسان آنچه را [چون حاجت بخشی بتان و شفاعت آنان] آرزو می کند، فراهم است؟….
53:25
آخرت و دنیا فقط در سیطره مالکیّت و فرمانروایی خداست.
53:26
و چه بسیار فرشتگانی که در آسمان ها هستند که شفاعتشان هیچ سودی نمی بخشد مگر پس از آنکه خدا برای هر که بخواهد و بپسندد، اجازه دهد.
53:27
مسلماً کسانی که به آخرت ایمان ندارند، فرشتگان را در نامگذاری به نام زن نامگذاری می کنند؛
53:28
و آنان را به این کار هیچ آگاهی و معرفت نیست. [آنان] فقط از گمان پیروی می کنند، و بی تردید گمان [انسان را] برای دریافت حق، هیچ سودی نمی دهد.
53:29
بنابراین از کسانی که از یاد ما روی گردانده اند و جز زندگی دنیا را نخواسته اند، روی بگردان.
53:30
این [دنیا خواهی] آخرین مرز دانش و معرفت آنان است؛ یقیناً پروردگارت به کسی که از راه او منحرف شده، داناتر است، و او به کسی که هدایت یافته، آگاه تر است.
53:31
و آنچه را در آسمان ها و آنچه را در زمین است، فقط در سیطره مالکیّت و فرمانروایی خداست، تا کسانی را که مرتکب گناه شده اند، همان گناهانشان را به آنان کیفر دهد، و کسانی را که کار نیک کرده اند، همان کار نیکشان را به آنان پاداش دهد.
53:32
کسانی که از گناهان بزرگ و زشت کاری ها جز لغزش های کوچک دوری می کنند [مورد آمرزش اند] یقیناً آمرزش پروردگارت گسترده و وسیع است. او به شما از هنگامی که شما را از زمین به وجود آورد و از هنگامی که در شکم مادرانتان جنین بودید، داناتر است؛ پس خودستایی نکنید. او به کسی که پرهیزکاری پیشه کرده است، آگاه تر است.
53:33
آیا کسی را که [از حق] روی گردانید، دیدی؟
53:34
و اندکی [از مال خود] بخشید و [از باقی مانده آن] امساک ورزید.
53:35
آیا علم غیب نزد اوست و او می بیند [که بارگناهانش رادر قیامت دیگری برمی دارد؟]
53:36
یا او را به آنچه در صحیفه های موسی است خبر نداده اند؟
53:37
و [یا به آنچه در صحیفه های] ابراهیم [است] همان که به طور کامل [به پیمانش با خدا] وفا کرد [آگاهش نکرده اند؟]
53:38
که هیچ سنگین باری بار گناه دیگری را بر نمی دارد،
53:39
و اینکه برای انسان جز آنچه تلاش کرده [هیچ نصیب و بهره ای] نیست،
53:40
و اینکه تلاش او به زودی دیده خواهد شد؛
53:41
سپس به تلاشش پاداش کامل خواهند داد؛
53:42
و اینکه پایان [همه امور] به سوی پروردگارتوست؛
53:43
و این اوست که می خنداند و می گریاند؛
53:44
و هم اوست که می میراند و زنده می کند.
53:45
واوست که دو زوج نر وماده آفرید،
53:46
از نطفه هنگامی که در رحم ریخته شود.
53:47
و پدید آوردن جهان دیگر بر عهده اوست،
53:48
و اوست که شما را توانگر کرد و سرمایه قابل ذخیره بخشید،
53:49
و او پروردگار [ستاره] شِعری است،
53:50
و اوست که قوم عاد نخستین را هلاک کرد،
53:51
و [نیز] قوم ثمود را به طوری که [کسی از آنان را] باقی نگذاشت
53:52
وقوم نوح را پیش تر [هلاک کرد]؛ زیرا آنان ستمکارتر و سرکش تر بودند
53:53
و شهرها [ی قوم لوط] را زیر و رو کرد و به زمین کوبید.
53:54
پس [عذاب خدا] آنان را احاطه کرد آن مقدار که احاطه کرد.
53:55
پس [ای انسان!] در کدام یک از نعمت های پروردگارت تردید می کنی [که آیا از سوی خدا هست یا نیست؟!]
53:56
این پیامبر [نیز] بیم دهنده ای از [زمره] بیم دهندگان پیشین است.
53:57
قیامت نزدیک شد.
53:58
کسی جز خدا برطرف کننده [سختی ها و هول و هراسش] نیست.
53:59
آیا از این سخن تعجب می کنید؟
53:60
و [با چنین وضعی که دارید هنوز] می خندید و نمی گریید؟!
53:61
و همواره سرکشی می کنید و غافلانه به خوشی و خوشگذرانی مشغول هستید؟!
53:62
پس [با این وصف که قیامتی سنگین در پی دارید، بیایید] خدا را سجده کنید و بپرستید.