al-Mudathir (المُدَّثِّر)

Ghodratollah Bakhtiari Nejad - Ghodratollah Bakhtiari Nejad

Chapter 74 • 56 verses • Meccan

← Previous Chapter Next Chapter →
74:1 اى كه جامه به خود پيچيده‌اى.(1)
74:2 برخيز و مردم را (از عواقب كارهاى بد) برحذر كن.(2)
74:3 و خداوندت را به بزرگى ياد كن.(3)
74:4 و لباست را پاك كن.(4)
74:5 و از پليدى دورى كن.(5)
74:6 و منت مگذار كه بيشتر بخواهى.(6)
74:7 و به‌خاطر خداوندت صبور باش.(7)
74:8 وقتى در صور دميده شود، آن روز، روز سختى است.(8 و 9)
74:9 وقتى در صور دميده شود، آن روز، روز سختى است.(8 و 9)
74:10 براى بى‌ايمان‌ها آسان نيست.(10)
74:11 من را با كسى‌كه خلق كرده‌ام و به او مال فراوان و فرزندانى كه حاضرند داده‌ام و همه چيز را برايش آماده كرده‌ام و با وجود اين انتظار زياده بر آن را دارد تنها بگذار.(11 تا 15)
74:12 من را با كسى‌كه خلق كرده‌ام و به او مال فراوان و فرزندانى كه حاضرند داده‌ام و همه چيز را برايش آماده كرده‌ام و با وجود اين انتظار زياده بر آن را دارد تنها بگذار.(11 تا 15)
74:13 من را با كسى‌كه خلق كرده‌ام و به او مال فراوان و فرزندانى كه حاضرند داده‌ام و همه چيز را برايش آماده كرده‌ام و با وجود اين انتظار زياده بر آن را دارد تنها بگذار.(11 تا 15)
74:14 من را با كسى‌كه خلق كرده‌ام و به او مال فراوان و فرزندانى كه حاضرند داده‌ام و همه چيز را برايش آماده كرده‌ام و با وجود اين انتظار زياده بر آن را دارد تنها بگذار.(11 تا 15)
74:15 من را با كسى‌كه خلق كرده‌ام و به او مال فراوان و فرزندانى كه حاضرند داده‌ام و همه چيز را برايش آماده كرده‌ام و با وجود اين انتظار زياده بر آن را دارد تنها بگذار.(11 تا 15)
74:16 هرگز نعمتش را زيادتر نمى‌كنيم. چون او مخالف سرسخت آيات ماست.(16)
74:17 او را دچار تنگنايى سخت خواهيم كرد.(17)
74:18 او فكر كرد و محاسبه نمود.(18)
74:19 مرگ بر او، چه محاسبه‌اى كرد.(19)
74:20 باز هم مرگ بر او چه محاسبه‌اى كرد.(20)
74:21 بعد نگاه كرد و ابرو در هم كشيد و رو ترش كرد و سپس رو برگرداند و تكبر ورزيد و گفت اين فقط سحرى است كه نقل شده.(21 تا 24)
74:22 بعد نگاه كرد و ابرو در هم كشيد و رو ترش كرد و سپس رو برگرداند و تكبر ورزيد و گفت اين فقط سحرى است كه نقل شده.(21 تا 24)
74:23 بعد نگاه كرد و ابرو در هم كشيد و رو ترش كرد و سپس رو برگرداند و تكبر ورزيد و گفت اين فقط سحرى است كه نقل شده.(21 تا 24)
74:24 بعد نگاه كرد و ابرو در هم كشيد و رو ترش كرد و سپس رو برگرداند و تكبر ورزيد و گفت اين فقط سحرى است كه نقل شده.(21 تا 24)
74:25 اين قرآن جز سخن انسان نيست.(25)
74:26 او را وارد جهنم مى‌كنم.(26)
74:27 چه مى‌دانى جهنم چيست.(27)
74:28 چيزى را باقى نمى‌گذارد و رها هم نمى‌كند.(28)
74:29 پوست را مى‌سوزاند.(29)
74:30 مأمورينش نوزده نفرند.(30)
74:31 و مأمورينش را جز فرشتگان قرار نداديم و تعداد آن‌ها (عدد نوزده) را فقط براى امتحان كافران معين كرديم تا اهل كتاب ايمان بياورند و ايمان مؤمنين زيادتر شود و اهل كتاب و مؤمنين ديگر شكى نداشته باشند و بيماردلان و كافران گويند خدا با اين مثل چه خواسته است؟ خدا هر كس را بخواهد گمراه مى‌كند و هر كس را بخواهد هدايت مى‌كند. سپاهيان خدايت را جز خودش هيچ‌كس نمى‌داند. اين فقط تذكرى براى بشر است.(31)
74:32 اين‌طور كه فكر مى‌كنند نيست. قسم به ماه و وقتى كه شب رو به پايان است و صبح وقتى كه روشن شود.(32 تا 34)
74:33 اين‌طور كه فكر مى‌كنند نيست. قسم به ماه و وقتى كه شب رو به پايان است و صبح وقتى كه روشن شود.(32 تا 34)
74:34 اين‌طور كه فكر مى‌كنند نيست. قسم به ماه و وقتى كه شب رو به پايان است و صبح وقتى كه روشن شود.(32 تا 34)
74:35 اين يكى از نشانه‌هاى بزرگ است.(35)
74:36 هشدارى براى بشر است.(36)
74:37 براى آن كه بخواهد جلو رود يا عقب.(37)
74:38 هر كسى در گرو كارى‌ست كه كرده.(38)
74:39 مگر اصحاب دست راست كه در بهشت‌ها از مجرمين مى‌پرسند.(39 تا 41)
74:40 مگر اصحاب دست راست كه در بهشت‌ها از مجرمين مى‌پرسند.(39 تا 41)
74:41 مگر اصحاب دست راست كه در بهشت‌ها از مجرمين مى‌پرسند.(39 تا 41)
74:42 چه چيزى شما را وارد جهنم كرد؟(42)
74:43 مى‌گويند ما نماز نمى‌خوانديم.(43)
74:44 و به بينوايان غذا نمى‌داديم.(44)
74:45 و با كسانى‌كه افكار باطل داشتند هم‌فكر بوديم.(45)
74:46 و منكر روز جزا بوديم.(46)
74:47 تامرگ ما رسيد.(47)
74:48 شفاعت شفيعان سودى برايشان ندارد.(48)
74:49 چرا آن‌ها از قرآن روگردان هستند؟(49)
74:50 آن‌ها مثل خرهاى در حال فرارند.(50)
74:51 خرهايى كه از شير مى‌گريزند.(51)
74:52 شايد هر كدام از آن‌ها انتظار دارند كه نامه‌اى سرباز به او داده شود.(52)
74:53 اين‌طور نيست بلكه از آخرت نمى‌ترسند.(53)
74:54 قرآن فقط تذكرى است.(54)
74:55 پس هر كس بخواهد متوجه آن مى‌شود.(55)
74:56 و متوجه نمى‌شوند مگر اين‌كه خدا بخواهد. چون او اهل تقوى و آمرزش است.(56)