73:1
اى كسى‌كه جامه به خود پيچيده‌اى!(1)
73:2
قسمتى از شب را بلند شو.(2)
73:3
نيمى از شب يا كمى از نيمه كم كن.(3)
73:4
يا كمى بر آن زياد كن و قرآن را شمرده و آهسته بخوان.(4)
73:5
ما سخنى سنگين بر تو نازل خواهيم كرد.(5)
73:6
البته برخاستن شبانه مؤثرتر و از نظر سخن‌گفتن بهتر است.(6)
73:7
تو در روز فعاليت زيادى دارى.(7)
73:8
نام خداوندت را ذكر كن و به او توجه داشته باش.(8)
73:9
خداوند مشرق و مغرب. معبودى (كسى‌كه انسان در مقابل او احساس و ابراز كوچكى و از دستورهاى او بدون چون و چرا پيروى كند) غير از خدا وجود ندارد پس او را وكيل خويش كن.(9)
73:10
و در مورد آنچه كه مى‌گويند صبور باش و به‌خوبى از آن‌ها دورى كن.(10)
73:11
من را با منكرين صاحب نعمت به‌حال خود بگذار و به آن‌ها كمى مهلت بده.(11)
73:12
ما براى آن‌ها غل و زنجير و جهنم و خوراكى گلوگير و عذابى دردناك داريم.(12 و 13)
73:13
ما براى آن‌ها غل و زنجير و جهنم و خوراكى گلوگير و عذابى دردناك داريم.(12 و 13)
73:14
روزى كه زمين و كوه‌ها به لرزه درآيد و كوه‌ها به‌صورت شن روان شوند.(14)
73:15
ما پيغمبرى كه شاهد شما باشد پيش شما فرستاديم همان‌طور كه پيغمبرى پيش فرعون فرستاديم.(15)
73:16
فرعون از راهنمايى پيغمبر سرپيچى كرد و ما او را مجازات سختى كرديم.(16)
73:17
اگر كافر شويد روزى كه بچه‌ها در آن پير مى‌شوند چگونه خود را حفظ مى‌كنيد؟(17)
73:18
آسمان در آن روز شكافته مى‌شود. وعده خدا عملى خواهد شد.(18)
73:19
اين تذكرى است. كسى‌كه بخواهد راهى به‌طرف خداوندش در پيش مى‌گيرد.(19)
73:20
خداوندت مى‌داند كه تو و عده‌اى از آن‌هايى كه با تو هستند نزديك دو ثلث يا نصف يا ثلث شب را بلند مى‌شويد. خدا شب و روز را مقرر كرده و مى‌داند كه شما حساب كار شب و روز را نمى‌كنيد. لذا توبه شما را قبول كرد، پس تا آنجا كه مى‌توانيد قرآن بخوانيد. خدا مى‌داند كه عده‌اى از شما مريض مى‌شوند و عده ديگرى دنبال كسب معاش در سفر هستند و عده‌اى مشغول جنگ در راه خدا هستند. با وجود اين تا آنجا كه مى‌توانيد قرآن بخوانيد و نماز را به‌پا داريد و زكات بدهيد و به خدا قرض نيكو بدهيد. هر كار خوبى كه بكنيد پاداش بهتر و بزرگ‌تر از آن را در پيش خدا خواهيد يافت. از خدا آمرزش بخواهيد چون خدا آمرزنده مهربان است.(20)