72:1
بگو: به من وحى شده كه عده‌اى از جنيان قرآن را شنيدند و گفتندکه قرآن عجيبى شنيديم.(1)
72:2
كه مردم را به راه صحيح هدايت مى‌كند لذا به آن ايمان آورديم و هيچ‌كس را شريك خداوندمان نمى‌سازيم.(2)
72:3
شأن صاحب‌اختيار ما والا است. زن و فرزندى نگرفته است.(3)
72:4
افراد كم عقل ما سخنان نامربوطى درباره خدا مى‌گفتند.(4)
72:5
و ما فكر مى‌كرديم انس و جن از قول خدا هرگز دروغ نمى‌گويند.(5)
72:6
و عده‌اى از انسان‌ها به مردانى از جن پناه مى‌بردند و جنيان بر گمراهى آن‌ها اضافه مى‌كردند.(6)
72:7
آن‌ها، همان‌طور كه شما گمان مى‌كرديد، گمان مى‌كردند كه خدا هيچوقت كسى را براى دادن پاداش كارهايش زنده نمى‌كند.(7)
72:8
ما آسمان را لمس كرديم و آن را پر از نگهبانان سختگير و شهاب‌ها يافتيم.(8)
72:9
و ما در جاهايى براى شنيدن مى‌نشستيم، حالا هر كس گوش بدهد شهاب آسمانى را مراقب خود مى‌يابد.(9)
72:10
ما نمى‌دانيم براى كسانى‌كه در زمين هستند تصميم بدى گرفته شده يا خداوندشان هدايت آن‌ها را مى‌خواهد.(10)
72:11
عده‌اى از ما درستكارند و عده‌اى غير از آن هستند. ما راه‌هاى متفاوتى داشتيم.(11)
72:12
ما مى‌دانيم كه هيچوقت خدا را در زمين عاجز نمى‌كنيم و با گريختن او را عاجز نمى‌كنيم.(12)
72:13
ما وقتى راهنمايى را شنيديم به آن ايمان آورديم. كسى‌كه به خداوندش ايمان بياورد نه از كم شدن پاداشش مى‌ترسد نه از ظلمى.(13)
72:14
عده‌اى از ما مسلمان (تسليم دستورهاى خدا) هستند و عده‌اى ستمكارند. كسانى‌كه تسليم دستورهاى خدا شدند هدايت يافته‌اند.(14)
72:15
اما گمراهان سوخت جهنم خواهند بود.(15)
72:16
اگر بر آيين (خدا) استقامت داشته باشند، از آب زيادى سيرابشان مى‌كنيم.(16)
72:17
تا با آن امتحانشان كنيم. كسى‌كه از ياد خداوندش روگردان شود، خدا او را دچار عذاب سختى مى‌كند.(17)
72:18
مسجدها مال خداست، كسى را در كنار خدا به كمك نخوانيد.(18)
72:19
و وقتى بنده ما به‌پا خاست و خدا را خواند، نزديك بود كه همگى بر سر او بريزند.(19)
72:20
بگو: من فقط خداوندم را مى‌خوانم و هيچ‌كس را شريك او نمى‌سازم.(20)
72:21
بگو: من ضررى يا هدايتى براى شما ندارم.(21)
72:22
بگو: هيچ‌كس مرا از عذاب خدا حفظ نمى‌كند و هرگز پناهگاهى غير از او پيدا نمى‌كنم.(22)
72:23
وظيفه من فقط رساندن پيام و رسالت خداست. هر كس از خدا و رسولش اطاعت نكند، آتش جهنم در انتظار او است و هميشه در آن خواهد بود.(23)
72:24
وقتى كه عذابى كه به آن‌ها وعده داده شده ببينند، خواهند دانست كه ياران چه كسى ضعيف‌تر و تعدادشان كم‌تر است.(24)
72:25
بگو: نمى‌دانم عذابى كه به شما وعده داده شده نزديك است يا خداوند من مدت زيادى براى آمدن آن قرار داده است.(25)
72:26
خدا داناى غيب است و هيچ‌كس را از غيب خود باخبر نمى‌كند.(26)
72:27
مگر پيغمبرانى كه خودش پسنديده و جلو و عقب آن‌ها مراقبى مى‌فرستد.(27)
72:28
تا بداند كه پيام‌هاى خداوندشان را رسانده‌اند و خدا به هر چيزى كه پيش آن‌هاست احاطه دارد و حساب عدد هر چيزى را دارد.(28)