44:1
حم (قسم به حمید و مجید دو نام مقدس الهی)
44:2
قسم به این کتاب روشن بیان.
44:3
که ما آن را در شبی مبارک (شب قدر) فرستادیم، که ما بیم کننده‌ایم (و خلق را از عذاب قیامت آگاه کنیم و بترسانیم).
44:4
در آن شب هر امر استواری (با حکمت و تدبیر نظام احسن) معیّن و ممتاز می‌گردد.
44:5
تعیین آن امر البته از جانب ما که فرستنده پیغمبرانیم خواهد بود.
44:6
(این ارسال رسول از) لطف و رحمت پروردگار توست که شنوا و داناست.
44:7
همان پروردگاری که خالق آسمانها و زمین و هر آنچه میان آنهاست اوست اگر یقین دارید.
44:8
هیچ خدایی غیر او نیست، او زنده می‌گرداند و باز می‌میراند، او خدای آفریننده شما و پدران پیشین شماست.
44:9
(کافران را به خدا و قیامت ایمان نیست) بلکه با شک و ریب (و استهزاء) به بازیچه (دنیا) مشغولند.
44:10
(ای رسول) منتظر باش روزی را که (بر عذاب کافران) آسمان دودی پدید آرد پیدا و آشکار.
44:11
آن دود آسمانی که عذابی دردناک است مردم را احاطه کند.
44:12
(و کافران فریاد برآرند که) پروردگارا، این عذاب از ما بر طرف ساز که ما البته ایمان می‌آوریم.
44:13
کجا متذکر شده و ایمان می‌آورند در صورتی که رسول ما با آیات روشن بیان آمد (و ایمان نیاوردند).
44:14
پس (از مشاهده آیات) باز از او اعراض کردند و گفتند: او شخص دیوانه‌ای است که (مردم قرآن را) به او آموخته‌اند.
44:15
ما تا زمانی اندک (که برای امتحان) عذاب را (از شما) برمی‌داریم باز (به کفر خود) بر می‌گردید.
44:16
(ای رسول منتظر باش) آن روز بزرگ که ما (آنها را) به عذاب سخت بگیریم که البته ما (از آنها) انتقام خواهیم کشید.
44:17
و ما پیش از این امت قوم فرعون را آزمودیم و رسولی بزرگوار (مانند موسی) به سوی آنها فرستادیم.
44:18
(او گفت) که (ای فرعونیان) امر بندگان خدا را به من واگذارید، که من بر شما به یقین رسول امین پروردگارم.
44:19
و زنهار بر خدا تکبر و طغیان مجویید که من بر شما حجت آشکار آوردم.
44:20
و من به خدای خود و خدای شما پناه می‌برم از اینکه عزم آزار و سنگسار من کنید.
44:21
و اگر به (رسالت) من ایمان نمی‌آورید پس مرا به حال خود واگذارید (و در پی قتل و آزارم بر نیایید).
44:22
(فرعونیان دست از ستمش برنداشتند) پس دعا کرد که ای خدا، اینان مردمی سخت مجرم و بدکارند.
44:23
(خدا فرمود) پس تو بندگان (با ایمان) مرا شبانه از شهر بیرون بر، چرا که فرعونیان شما را تعقیب کنند.
44:24
آن گاه دریا را (همان گونه که بر تو بشکافتیم) آرام و خشک بگذار و بگذر که فرعون و لشکریانش تمام به دریا غرق شوند.
44:25
چه بسیار باغ و بستانها و چشمه‌های آب،
44:26
و کشت و زرعها و مقام و منزلهای عالی رها کردند و رفتند.
44:27
و ناز و نعمت وافری که در آن غرق بودند و از همه چشم پوشیدند.
44:28
این چنین بود و ما آن ناز و نعمتها را از قوم گذشته ارث به قوم دیگر دادیم.
44:29
و بر مرگ گذشتگان هیچ چشم آسمان و زمین نگریست و بر هلاکشان مهلت ندادند.
44:30
و البته ما بنی اسرائیل را از عذاب ذلّت و خواری نجات دادیم.
44:31
از شر فرعون که سخت متکبر و ستمکار بود آسوده ساختیم.
44:32
و آنها را در آن دور بر عالمیان به علم و دانش (کتاب آسمانی تورات) برگزیدیم.
44:33
و آیات و معجزاتی (از رحمت و غضب) بر آنها به دست موسی آوردیم که در آن کاملا و آشکارا آزمایش شوند.
44:34
همانا اینان (یعنی مشرکان مانند دهریان) البته خواهند گفت،
44:35
که ما جز این مرگ اول (دیگر هیچ مرگ و زندگی) نداریم و هیچ (در قیامت) زنده نخواهیم شد.
44:36
پس پدران ما را اگر راست می‌گویید بیاورید.
44:37
آیا اینان بهترند (و نیرومندتر) یا قوم تبّع و اقوام پیش از آنان که چون بسیار مردم بدکار مجرمی بودند ما همه را هلاک کردیم.
44:38
و ما آسمانها و زمین و آنچه را بین آنهاست به بازیچه خلق نکردیم.
44:39
آنها را جز به حق (و از روی حکمت و مصلحت) نیافریدیم و لیکن اکثر مردم از آن آگاه نیستند.
44:40
همانا روز قیامت که روز فصل و جدایی (مؤمن و کافر) است وعده‌گاه جمیع خلایق است.
44:41
روزی که هیچ حمایت خویش و یار و یاوری کسی را از عذاب نرهاند و احدی را نصرت نکنند.
44:42
مگر آن که خدا به او رحم کند، که او تنها بر خلق مقتدر و مهربان است.
44:43
همانا درخت زقّوم جهنّم،
44:44
قوت و غذای بدکاران است.
44:45
که آن غذا در شکمهاشان چون مس گداخته در آتش می‌جوشد.
44:46
آن سان که آب به روی آتش جوشان است.
44:47
(خطاب قهر رسد که) این بدکار را بگیرید و به میان دوزخ افکنید.
44:48
پس از آن آب جوشان بر سرش فرو ریزید.
44:49
(و به استهزاء وی گویید: عذاب دوزخ را) بچش که تو بسیار (نزد خود) توانمند و گرامی هستی.
44:50
این همان عذابی است که از آن در شک و انکار بودید.
44:51
همانا (آن روز سخت) آنان که متّقی و خداترس بودند مقام امن و امان یابند.
44:52
در باغها و کنار چشمه‌ها و نهرها بیارامند.
44:53
لباس از سندس و استبرق (حریر نازک و ستبر) پوشند و رو به روی هم بر تختها تکیه زنند.
44:54
همچنین است و با حوریان زیبا چشمشان جفت قرار داده‌ایم.
44:55
در آن بهشت پر نعمت از هر نوع میوه‌ای بخواهند بر آنان حاضر و (از هر درد و رنج و زحمت) ایمن و آسوده‌اند.
44:56
و جز آن مرگ اول (که از دنیا مردند) دیگر هیچ طعم مرگ را نمی‌چشند و خدا آنها را از عذاب دوزخ محفوظ خواهد داشت.
44:57
این به فضل و رحمت خدای توست و همین به حقیقت سعادت و فیروزی بزرگ است.
44:58
و ما این قرآن را (با این آیات وعد و وعید با بیان فصیح) به زبان تو آسان کردیم تا مگر خلقان متذکر (حقایق آن) شوند.
44:59
پس (از تلاوت این آیات و اتمام حجت بر کافران) منتظر (عذاب بر آنان) باش چنان که آنها هم (بر تو) انتظار (روزگار بد و حوادث ناگوار) دارند.