75:1
قيامت جي ڏينھن جو قسم ٿو کڻان
75:2
۽ ملامت ڪرڻ واري نفس جو قسم ٿو کڻان (تہ قيامت ۾ سڀ اُٿندا)
75:3
ماڻھو ڀائيندو آھي ڇا تہ سندس ھڏا گڏ نہ ڪنداسون؟
75:4
ھائو! سندس آڱرين جي ڏوڏين جي سڌي ڪرڻ تي وسوارا آھيون
75:5
بلڪ ماڻھو ھيءُ گھرندو آھي تہ پنھنجي اڳ (ايندڙ وقت) لاءِ گناھ ڪري
75:6
پڇي ٿو تہ قيامت جو ڏينھن ڪڏھن ٿيندو؟
75:7
پوءِ جڏھن اکيون ڦاٽي وينديون
75:8
۽ چنڊ گرھبو
75:9
۽ سج ۽ چنڊ (ھڪ جاءِ) گڏ ڪبا
75:10
(تڏھن) ماڻھو چوندو تہ ڀڄڻ جي راھ ڪٿي آھي؟
75:11
نہ نہ! ڪا واھ ڪانھي
75:12
تنھنجي پالڻھار وٽ اُن ڏينھن ٽڪاءُ جو ھنڌ آھي
75:13
اُن ڏينھن ماڻھوءَ کي (اُنھيءَ حال حقيقت بابت) خبردار ڪبو، جيڪي اڳي موڪليو ھئائين ۽ پوئتي رھايائين
75:14
بلڪ ماڻھو پنھنجي (الزام) لاءِ (پاڻ) ھڪ حُجت آھي
75:15
توڻيڪ پنھنجا بھانا پيش پيو ڪري
75:16
(اي پيغمبر) قرآن پڙھڻ مھل پنھنجي زبان کي (ھن لاءِ) نہ چور تہ اُھو جلدي (ياد ڪري) وٺين
75:17
ڇو تہ (تنھنجي سيني ۾) قرآن جو گڏ ڪرڻ ۽ اُن جو پڙھڻ (آسان ڪرڻ) اسان جي ذمي آھي
75:18
پوءِ جڏھن قرآن (ملائڪ کان) پڙھايون تڏھن (پنھنجي دل) اُنجي پڙھڻ جي پٺيان لڳاءِ
75:19
وري بيشڪ اُن جي وضاحت ڪرڻ اسان جي ذمي آھي
75:20
نہ نہ! بلڪ (اي ڪافرؤ) دنيا کي دوست رکندا آھيو
75:21
۽ آخرت کي ڇڏيندا آھيو
75:22
ڪي مُنھن اُن ڏينھن تازا ھوندا
75:23
پنھنجي پالڻھار ڏانھن ڏسندڙ ھوندا
75:24
ڪي چھرا اُن ڏينھن اُداس (ٿيل) ھوندا
75:25
ڀانئيندا تہ ساڻن پٺيءَ توڙ معاملو ڪيو ويندو
75:26
نہ نہ! جڏھن (ساھ) نِڙ گھٽ تي پھچندو
75:27
۽ چيو ويندو تہ ڪو ڦيڻو رکڻ وارو آھي؟
75:28
۽ (پڪ) ڀانئيندو تہ (ھاڻي) ھيءُ (وقت روح جي) جُدا ٿيڻ (جو) آھي
75:29
۽ ھڪ پني ٻئي پنيءَ سان وچڙندي
75:30
اُن ڏينھن تنھنجي پالڻھار وٽ ھلڻو آھي
75:31
پوءِ نڪي (الله جي ڪلام جي) تصديق ڪيائين ۽ نڪي نماز پڙھيائين
75:32
پر ڪوڙ ڀانيائين ۽ منھن موڙيائين
75:33
وري پنھنجي گھر وارن ڏانھن آڪڙجي ھليو
75:34
تو تي خرابي ھجي، پوءِ تو تي خرابي ھجي
75:35
وري (ٻيھر چوان ٿو تہ) تو تي خرابي ھجي، پوءِ تو تي خرابي ھجي
75:36
ماڻھو (ايئن) ڀانئي ٿو ڇا تہ (کيس) بيڪار ڇڏي ڏبو؟
75:37
(اُھو) منيءَ جو ٽيپو نہ ھو ڇا جو (ماءُ جي ڳڀيرڻ ۾) اڇليو ٿي ويو
75:38
وري (رت جو) دڳ ھو، پوءِ الله (اُن کي) بڻايو ۽ اُن کي سئين لڱين ڪيائين
75:39
پوءِ منيءَ مان ٻہ جنسون نَر ۽ مادي بڻايائين
75:40
اِھو الله ھن (ڳالھ) تي وس وارو نہ آھي ڇا جو مُئن کي جياري؟