75:1
Kıyamet gününe yemin ederim.
75:2
Kendini kınayan (pişmanlık duyan) nefse yemin ederim (diriltilip hesaba çekileceksiniz).
75:3
İnsan, kendisinin kemiklerini biraraya toplayamayacağımızı mı sanır?
75:4
Evet, bizim, onun parmak uçlarını bile aynen eski haline getirmeye gücümüz yeter.
75:5
Fakat insan önündekini (kıyameti) yalanlamak ister.
75:6
«Kıyamet günü ne zamanmış?» diye sorar.
75:7
İşte, göz kamaştığı,
75:8
ay tutulduğu,
75:9
güneşle ay biraraya getirildiği zaman!
75:10
O gün insan, «Kaçacak yer neresi!» diyecektir.
75:11
Hayır, hayır! (Kaçıp) sığınacak yer yoktur!
75:12
O gün varıp durulacak yer, sadece Rabbinin huzurudur.
75:13
O gün insana, ileri götürdüğü ve geri bıraktığı ne varsa bildirilir.
75:14
Artık insan, kendi kendinin şahididir.
75:15
İsterse özürlerini sayıp döksün.
75:16
(Rasûlüm!) onu (vahyi) çarçabuk almak için dilini kımıldatma.
75:17
Şüphesiz onu, toplamak (senin kalbine yerleştirmek) ve onu okutmak bize aittir.
75:18
O halde, biz onu okuduğumuz zaman, sen onun okunuşunu takip et.
75:19
Sonra şüphen olmasın ki, onu açıklamak da bize aittir.
75:20
Hayır! Doğrusu siz, çarçabuk geçeni (dünya hayatını ve nimetlerini) seviyor,
75:21
ahireti bırakıyorsunuz.
75:22
Yüzler vardır ki, o gün ışıl ışıl parıldayacaktır.
75:23
Rablerine bakacaklardır (O’nu göreceklerdir).
75:24
Yüzler de vardır ki, o gün buruşacaktır;
75:25
Kendilerinin, bel kemiklerini kıran bir felâkete uğratılacağını sezeceklerdir.
75:26
Artık gözünüzü açın! Ne zaman ki can köprücük kemiğine dayanır,
75:27
«Tedavi edebilecek kimdir?» denir.
75:28
(Can çekişen) bunun gerçek bir ayrılış olduğunu anlar.
75:29
Ve bacak bacağa dolaşır.
75:30
İşte o gün sevkedilecek yer, sadece Rabbinin huzurudur.
75:31
İşte o, (Peygamber'in getirdiğini) doğru kabul etmemiş, namaz da kılmamıştı.
75:32
Aksine yalan saymış ve yüz çevirmişti.
75:33
Sonra da çalım sata sata yürüyerek kendi ehline (taraftarlarına) gitmişti.
75:34
Lâyıktır (o azap) sana, lâyık!
75:35
Evet, lâyıktır sana ( o azap) lâyık!
75:36
İnsan, kendisinin başıboş bırakılacağını mı sanır!
75:37
O, (döl yatağına) akıtılan meninin içinden bir nutte (sperm) değil miydi?
75:38
Sonra bu, alaka (aşılanmış yumurta) olmuş, derken Allah onu (insan biçiminde) yaratıp şekillendirmişti.
75:39
Ondan da iki eşi, yani erkek ve dişiyi var etmişti.
75:40
Peki (bunları yapan) Allah’ın, ölüleri tekrar diriltmeye gücü yetmez mi?