75:1
سوگند به روز قیامت،
75:2
و سوگند به (نفس لوّامه و) وجدان بیدار و ملامتگر (که رستاخیز حقّ است)!
75:3
آیا انسان می‌پندارد که هرگز استخوانهای او را جمع نخواهیم کرد؟!
75:4
آری قادریم که (حتّی خطوط سر) انگشتان او را موزون و مرتّب کنیم!
75:5
(انسان شک در معاد ندارد) بلکه او می‌خواهد (آزاد باشد و بدون ترس از دادگاه قیامت) در تمام عمر گناه کند!
75:6
(از این رو) می‌پرسد: «قیامت کی خواهد بود»!
75:7
(بگو:) در آن هنگام که چشمها از شدّت وحشت به گردش درآید،
75:8
و ماه بی‌نور گردد،
75:9
و خورشید و ماه یک جا جمع شوند،
75:10
آن روز انسان می‌گوید: «راه فرار کجاست؟!»
75:11
هرگز چنین نیست، راه فرار و پناهگاهی وجود ندارد!
75:12
آن روز قرارگاه نهایی تنها بسوی پروردگار تو است؛
75:13
و در آن روز انسان را از تمام کارهایی که از پیش یا پس فرستاده آگاه می‌کنند!
75:14
بلکه انسان خودش از وضع خود آگاه است،
75:15
هر چند (در ظاهر) برای خود عذرهایی بتراشد!
75:16
زبانت را بخاطر عجله برای خواندن آن [= قرآن] حرکت مده،
75:17
چرا که جمع‌کردن و خواندن آن بر عهده ماست!
75:18
پس هر گاه آن را خواندیم، از خواندن آن پیروی کن!
75:19
سپس بیان و (توضیح) آن (نیز) بر عهده ماست!
75:20
چنین نیست که شما می‌پندارید (و دلایل معاد را کافی نمی‌دانید)؛ بلکه شما دنیای زودگذر را دوست دارید (و هوسرانی بی‌قید و شرط را)!
75:21
و آخرت را رها می‌کنید!
75:22
(آری) در آن روز صورتهایی شاداب و مسرور است،
75:23
و به پروردگارش می‌نگرد!
75:24
و در آن روز صورتهایی عبوس و در هم کشیده است،
75:25
زیرا می‌داند عذابی در پیش دارد که پشت را در هم می‌شکند!
75:26
چنین نیست (که انسان می‌پندارد! او ایمان نمی‌آورد) تا موقعی که جان به گلوگاهش رسد،
75:27
و گفته شود: «آیا کسی هست که (این بیمار را از مرگ) نجات دهد؟!»
75:28
و به جدائی از دنیا یقین پیدا کند،
75:29
و ساق پاها (از سختی جان‌دادن) به هم بپیچد!
75:30
(آری) در آن روز مسیر همه بسوی (دادگاه) پروردگارت خواهد بود!
75:31
(در آن روز گفته می‌شود:) او هرگز ایمان نیاورد و نماز نخواند،
75:32
بلکه تکذیب کرد و روی‌گردان شد،
75:33
سپس بسوی خانواده خود بازگشت در حالی که متکبّرانه قدم برمی‌داشت!
75:34
(با این اعمال) عذاب الهی برای تو شایسته‌تر است، شایسته‌تر!
75:35
سپس عذاب الهی برای تو شایسته‌تر است، شایسته‌تر!
75:36
آیا انسان گمان می‌کند بی‌هدف رها می‌شود؟!
75:37
آیا او نطفه‌ای از منی که در رحم ریخته می‌شود نبود؟!
75:38
سپس بصورت خون بسته در آمد، و خداوند او را آفرید و موزون ساخت،
75:39
و از او دو زوج مرد و زن آفرید!
75:40
آیا چنین کسی قادر نیست که مردگان را زنده کند؟!