51:1
قسم به پراكنده‌كنندگان.(1)
51:2
قسم به حمل‌كنندگان سنگينى.(2)
51:3
قسم به روندگان به آسانى.(3)
51:4
قسم به تقسيم‌كنندگان كارها.(4)
51:5
كه آنچه به شما وعده داده شده درست است.(5)
51:6
و روز جزا خواهد آمد.(6)
51:7
قسم به آسمان كه راه‌هايى دارد.(7)
51:8
كه شما حرف‌هايتان با هم اختلاف دارد.(8)
51:9
كسى‌كه منحرف شده، از قرآن منحرف مى‌شود.(9)
51:10
مرگ بر دروغگويان.(10)
51:11
آنان‌كه بى‌توجه در جهل به سر مى‌برند.(11)
51:12
مى‌پرسند روز جزا چه وقتى است؟(12)
51:13
آن وقتى است كه آن‌ها در آتش مى‌سوزند.(13)
51:14
نتيجه انحراف خود را بچشيد. اين همان روزى است كه براى رسيدن به آن عجله مى‌كرديد.(14)
51:15
پرهیزکاران در باغ‌ها و كنار چشمه‌ها هستند.(15)
51:16
آنچه را خداوندشان به آن‌ها داده مى‌گيرند. آن‌ها در دنيا آدم‌هاى نيكوكارى بودند.(16)
51:17
مقدار كمى از شب را مى‌خوابيدند.(17)
51:18
و سحرها از خدا طلب آمرزش مى‌كردند.(18)
51:19
و در اموالشان حق معلومى براى سائل و محروم وجود داشت.(19)
51:20
در زمين آياتى براى افرادى كه يقين دارند، وجود دارد.(20)
51:21
و در وجود خودتان هم هست، آيا نمى‌بينيد؟(21)
51:22
رزق شما و آنچه به شما وعده داده شده در آسمان وجود دارد.(22)
51:23
قسم به مالك آسمان و زمين كه همان‌طور كه حرف‌زدن شما واقعيت دارد اين حرف‌ها هم حقيقت دارد.(23)
51:24
آيا حكايت مهمانان محترم ابراهيم به تو رسيده؟(24)
51:25
وقتى كه بر او وارد شدند، گفتند: سلام. ابراهيم هم گفت: سلام، افراد ناشناسى هستيد.(25)
51:26
بعد پيش زنش رفت و گوساله چاقى آورد.(26)
51:27
و آن را پيش آنان برد و گفت آيا نمى‌خوريد؟(27)
51:28
در دلش احساس ترسى از آن‌ها كرد. گفتند: نترس. و بشارت فرزند دانايى را به او دادند.(28)
51:29
زنش با فرياد به طرف آن‌ها آمد و به صورتش زد و گفت من پيرزن نازايى هستم.(29)
51:30
مهمانان گفتند: خداوندت چنين گفته، او حكيم و داناست.(30)
51:31
ابراهيم گفت: اى فرستادگان، براى چه‌كارى آمده‌ايد؟(31)
51:32
گفتند: ما براى مجازات گناه‌كاران فرستاده شده‌ايم.(32)
51:33
تا باران سنگ‌هاى گِلی بر آن‌ها ببارانيم.(33)
51:34
سنگ‌هايى كه پيش خداوند تو نشانه دارد و براى متجاوزان است.(34)
51:35
ما مؤمنان را از شهر بيرون برديم.(35)
51:36
و فقط در يك خانه افراد مسلمان پيدا كرديم.(36)
51:37
و در آنجا عبرتى براى كسانى‌كه از عذاب پردرد مى‌ترسند باقى گذاشتيم.(37)
51:38
در حكايت موسى نيز عبرتى وجود دارد، وقتى او را با معجزه روشنى پيش فرعون فرستاديم.(38)
51:39
ولى او به علت قدرتى كه داشت قبول نكرد و گفت اين جادوگر يا ديوانه است.(39)
51:40
او و لشكريانش را گرفتيم و در دريا انداختيم. او سزاوار ملامت بود.(40)
51:41
در داستان قوم عاد هم عبرتى است، موقعى كه باد نابودكننده‌اى به سوى آن‌ها فرستاديم.(41)
51:42
بر هر چيزى كه وزيد آن را مثل استخوان پوسيده كرد.(42)
51:43
در داستان قوم ثمود هم عبرتى است، وقتى به آن‌ها گفته شد تا موقع معين از نعمت‌هاى زندگى بهره بريد.(43)
51:44
از دستور خدايشان سرپيچى كردند، پس در حالى‌كه نگاه مى‌كردند دچار صاعقه شدند.(44)
51:45
توانايى بلندشدن و انتقام‌گرفتن را هم نداشتند.(45)
51:46
قوم نوح هم كه قبل از آن‌ها بودند از دستور خدا اطاعت نمى‌كردند.(46)
51:47
ما آسمان را با قدرت خودمان ساختيم و آن را گسترش مى‌دهيم. (47)
51:48
ما زمين را گسترديم و گستراننده خوبى هستيم.(48)
51:49
و از هر چيز دو نوع آفريديم شايد متوجه شويد.(49)
51:50
به خدا پناه ببريد من از جانب او به شما بطور آشكار هشدار مى‌دهم.(50)
51:51
با خدا معبود ديگرى نگيريد. من از طرف او به شما آشكارا هشدار مى‌دهم.(51)
51:52
قبلاً هم همين‌طور هر پيغمبرى كه براى آن‌ها آمد، گفتند: جادوگر يا ديوانه است.(52)
51:53
آيا همديگر را به آن كار سفارش كرده بودند؟ نه، بلكه آن‌ها قوم سركشى بودند.(53)
51:54
از آن‌ها دورى كن، تو سزاوار سرزنش نيستى.(54)
51:55
و تذكر بده، چون تذكر براى افراد باايمان فايده دارد.(55)
51:56
من جن و انسان را آفريدم كه فقط بندگى مرا بكنند (بنده و مطيع محض و بدون چون و چراى دستورهاى هيچ‌كس غير از خدا نباشند).(56)
51:57
من از آن‌ها رزقى نمى‌خواهم و از آن‌ها نمى‌خواهم كه به من خوراك بدهند.(57)
51:58
چون خدا خودش روزى‌دهنده و داراى نيروى زياد است.(58)
51:59
افرادى كه ظلم مى‌كنند عواقبى مثل عواقب يارانشان دارند، عجله نكنند.(59)
51:60
واى بر افراد بى‌ايمان از روزى كه به آن‌ها وعده داده شده.(60)