50:1
ق. قسم به قرآن پرشكوه.(1)
50:2
آنها از اينكه هشداردهندهاى از خودشان برايشان آمده تعجب مىكنند و كافران گفتند: اين چيز عجيبى است.(2)
50:3
آيا وقتى ما بميريم و خاك شويم، دوباره زنده مىشويم؟ اين بازگشتى غيرممكن است.(3)
50:4
ما آنچه را كه زمين از آنها كم مىكند (مىميرند) مىدانيم و كتابى داريم كه همه چيز را حفظ مىكند.(4)
50:5
آنها وقتى حق برايشان آمد منكر آن شدند. آنها در كارشان حيرانند.(5)
50:6
آيا به آسمانى كه بالاى سرشان است نگاه نكردند كه ما چگونه آن را ساختهايم و زينت دادهايم و شكافى ندارد؟(6)
50:7
و زمين را گسترديم و در آن كوهها را قرار داديم و هر نوع گياه خوشمنظرهاى در آن رويانديم.(7)
50:8
براى اينكه براى هر بندهاى كه به اطاعت خدا رو مىآورد وسيله بينش و تذكر باشد.(8)
50:9
و از آسمان آب پربركتى نازل كرديم و بهوسيله آن باغها و دانههايى كه درو مىشود و درخت خرماى بلند كه خوشههاى آن روى هم قرار گرفته رويانديم.(9 و 10)
50:10
و از آسمان آب پربركتى نازل كرديم و بهوسيله آن باغها و دانههايى كه درو مىشود و درخت خرماى بلند كه خوشههاى آن روى هم قرار گرفته رويانديم.(9 و 10)
50:11
تا خوراك بندگان باشد و بهوسيله باران زمين مرده را زنده كرديم. زنده و خارجشدن شما هم از قبر همينطور است.(11)
50:12
قبل از آنها قوم نوح و اصحاب رس و ثمود و عاد و فرعون و برادران لوط و اصحاب ايكه و قوم تبع (يمنىها) نيز پيغمبران را تكذيب كردند. پس سزاوار عذاب شدند.(12 تا 14)
50:13
قبل از آنها قوم نوح و اصحاب رس و ثمود و عاد و فرعون و برادران لوط و اصحاب ايكه و قوم تبع (يمنىها) نيز پيغمبران را تكذيب كردند. پس سزاوار عذاب شدند.(12 تا 14)
50:14
قبل از آنها قوم نوح و اصحاب رس و ثمود و عاد و فرعون و برادران لوط و اصحاب ايكه و قوم تبع (يمنىها) نيز پيغمبران را تكذيب كردند. پس سزاوار عذاب شدند.(12 تا 14)
50:15
آيا اولين بار كه آنها را آفريديم براى ما زحمتى داشت كه آنها درباره خلقت دوباره خودشان ترديد دارند؟(15)
50:16
ما انسان را آفريديم و مىدانيم وجودش او را به چه كارهايى وسوسه مىكند. ما از رگ گردن به او نزديكتريم.(16)
50:17
چون دو فرشتۀ ثبت كارش در طرف راست و چپش نشستهاند.(17)
50:18
هيچكس حرفى نمىزند مگر اينكه مراقبى در كنارش حاضر است.(18)
50:19
وحشت زمان مرگ به حق فرارسيده. اين همان چيزى است كه از آن مىگريختى.(19)
50:20
در صور دميده شد. اين روز موعود است.(20)
50:21
و با هر كس كه وارد شود سوقدهنده و شاهدى است.(21)
50:22
قبل از اين غافل بودى. پرده از چشمت برداشتيم و چشم تو امروز تيزبين شده.(22)
50:23
(فرشتۀ) همراهش به او گويد كارهايى كه مىكردى پيش من آماده است.(23)
50:24
هر كافر لجبازى را به جهنم بياندازيد.(24)
50:25
كافرى كه مانع كار خير مىشد و متجاوز و دچار ترديد بود.(25)
50:26
كافرى كه با خدا معبود ديگرى مىگرفت، پس او را در عذاب شديد بياندازيد.(26)
50:27
(شیطان) همراهش گويد خداوندا، من او را به سركشى وادار نكردم ولى خودش در گمراهى زيادى بود.(27)
50:28
خدا گويد: پيش من بگومگو نكنيد. من قبلاً عذاب را به شما وعده داده بودم.(28)
50:29
وعدهاى كه داده بودم تغيير نمىكند و به بندگانم ظلم نمىكنم.(29)
50:30
روزى كه به جهنم گوييم آيا پر شدى؟ جهنم گويد آيا باز هم هست؟(30)
50:31
بهشت براى پرهیزکاران نزديك شده و دور نيست.(31)
50:32
اين وعدهاى است كه به هر توبهكننده پرهیزکارى داده شده.(32)
50:33
به كسىكه صميمانه از خداوند رحمان مىترسيد و با قلب توبهكنندهاى آمد.(33)
50:34
گفتيم به سلامت وارد بهشت شويد، اين روز هميشگى است.(34)
50:35
هر چه بخواهند در آن هست و بيشتر از آن پيش ما مىباشد.(35)
50:36
اقوام بسيارى را قبل از اينها هلاك كرديم كه قدرتشان از اينها بيشتر بود. در شهرها دنبال راهى براى فرار مىگشتند. آيا راه فرارى هست؟(36)
50:37
اين براى كسىكه قلبى دارد يا با حضور قلب گوش مىدهد تذكرى است.(37)
50:38
ما آسمانها و زمين و آنچه ميان آنها است رادر شش مرحله آفريديم و رنجى به ما نرسيد.(38)
50:39
نسبت به حرفهايى كه مىزنند صبور باش و قبل از طلوع خورشيد و قبل از غروب با ستايش خداوندت را تسبيح بگو.(39)
50:40
وقسمتى از شب و بعد از سجدهها نيز تسبيح او را بگو.(40)
50:41
و روزى كه صدازنندهاى از جاى نزديكى صدا مىزند گوش كن.(41)
50:42
روزى كه فرياد رعدآسا را به حق مىشنوند. آن روز، روز خارجشدن از گور است.(42)
50:43
ما زنده مىكنيم و مىميرانيم و بازگشت آنها پيش ما خواهد بود.(43)
50:44
روزى كه زمين شكافته مىشود و به سرعت خارج مىشوند. اين روز حشر (جمعكردن مردم) است كه براى ما كار آسانى است.(44)
50:45
ما حرفهايى را كه مىزنند مىدانيم و تو مجبوركننده آنها نيستى. پس به كسىكه از وعده خدا مىترسد بهوسيله قرآن تذكر بده.(45)