51:1
سوگند به بادهای افشان کننده [که ابرهای باران زا و گرده های نرینه و مادینه گیاهان را می افشانند.]
51:2
سوگند به ابرهایی که بار سنگین باران را با خود [به نواحی مختلف] حمل می کنند.
51:3
و سوگند به کشتی هایی که به آسانی روی آب دریاها روانند.
51:4
و سوگند به فرشتگانی که [به امر خدا] کارها را [برای تدبیر امور هستی میان خود] تقسیم می کنند،
51:5
که بی تردید آنچه را [از اوضاع و احوال روز جزا] به شما وعده می دهند، راست ویقینی است.
51:6
وقطعاً [روز] جزا واقع خواهد شد.
51:7
و سوگند به آسمان که داری اعتدال و زیبایی و آراستگی است؛
51:8
که شما [در رابطه با قرآن و حقایقی که قرآن با دلیل و برهان اثبات می کند] در گفتاری متناقض و گوناگون هستید.
51:9
از قرآن [به باطل] منحرف می شود کسی که [از خیر و سعادت] منحرف شده است.
51:10
مرگ بر دروغ پردازان [که بدون دلیل و به ناحق درباره قرآن و حقایقش سخن پراکنی می کنند.]
51:11
همانان که در جهالتی عمیق و فراگیر در بی خبری و غفلتی سنگین فرو رفته اند!
51:12
[همواره] می پرسند: روز جزا چه زمانی خواهد بود؟
51:13
همان روزی است که آنان را در آتش می سوزانند.
51:14
[و به آنان گویند:] عذابتان را بچشید، این همان عذابی است که [از روی ریشخند] شتاب در آمدنش را می خواستید.
51:15
بی تردید پرهیزکاران در بهشت ها و چشمه سارهایند.
51:16
آنچه را پروردگارشان به آنان عطا کرده دریافت می کنند؛ زیرا که آنان پیش از این همواره نیکوکار بودند.
51:17
آنان اندکی از شب را می خوابیدند [و بیشتر آن را به عبادت و بندگی می گذراندند.]
51:18
و سحرگاهان از خدا درخواست آمرزش می کردند.
51:19
و در اموالشان حقّی برای سائل تهیدست و محروم از معیشت بود.
51:20
در زمین برای اهل یقین نشانه هایی [بر توحید، ربوبیت و قدرت خدا] ست.
51:21
و [نیز] در وجود شما [نشانه هایی است] آیا نمی بینید؟
51:22
و رزق شما و آنچه به آن وعده داده می شوید، در آسمان است
51:23
پس سوگند به پروردگار آسمان و زمین که آنچه را که وعده داده می شوید، حقّ و یقینی است، همان گونه که شما [وقت سخن گفتن یقین دارید] سخن می گویید.
51:24
آیا خبر مهمانان ارجمند و بزرگوار ابراهیم به تو رسیده است؟
51:25
زمانی که بر او وارد شدند، پس سلام گفتند. گفت: سلام، [شما] مردمی ناشناسید!
51:26
پس به سوی خانواده اش بازگشت و گوساله ای فربه [و بریان شده] آورد.
51:27
پس آن را نزدیکشان برد [ولی دید نمی خورند]؛ گفت: مگر نمی خورید؟
51:28
و [در دلش] از آنان احساس ترسی کرد. گفتند: مترس. و او را به پسری دانا مژده دادند.
51:29
در این میان همسرش [که مژده را شنیده بود] با فریادی [از روی تعجب] در حالی که به چهره اش زد سر رسید و گفت: پیرزنی نازا [و فرزند؟!]
51:30
گفتند: پروردگارت چنین گفته است؛ یقیناً او حکیم و داناست.
51:31
[ابراهیم] گفت: ای فرستادگان! دنبال چه کار مهمی هستید؟
51:32
گفتند: ما را به سوی مردمی گنهکار فرستاده اند؛
51:33
تا [بارانی] از گِل سنگ بر آنان بفرستیم؛
51:34
[سنگی که] نزد پروردگارت برای تجاوزکاران نشانه گذاری شده است؛
51:35
پس هرکه را از مؤمنان در آن شهر بود [پیش از آمدن عذاب] بیرون بردیم؛
51:36
در آنجا جز یک خانه از مسلمانان [که اهلش مطیع خدا بودند، نیافتیم.]
51:37
در آنجا [پس از زیر و رو شدن شهر و هلاکت مردم] نشانه و عبرتی [از قدرت، غضب خود و محکومیت می رمان] برای کسانی که از عذاب دردناک می ترسند به جا گذاشتیم.
51:38
و [نیز] در [سرگذشت] موسی، چون او را با دلیلی روشن به سوی فرعون فرستادیم [عبرتی است.]
51:39
پس فرعون با سپاهیانش روی [از حق] گرداندند و گفت: [این مرد] یا جادوگر است یا دیوانه!
51:40
در نتیجه او و سپاهیانش را گرفتیم و به دریا افکندیم، در حالی که [به سبب لجبازی و دشمنی] مستحقّ سرزنش بود.
51:41
و [نیز] در [سرگذشت قوم] عاد هنگامی که بر آنان باد هلاک کننده ای فرستادیم [عبرتی است.]
51:42
[آن باد] هیچ چیزی را که بر آن می وزید، رها نمی کرد مگر آنکه آن را به صورت استخوان پوسیده ای می ساخت.
51:43
و [نیز] در قوم ثمود [عبرتی است] هنگامی که [پس از پی کردن ناقه] به آنان گفته شد: زمانی کوتاه [که بیش از سه روز نیست، از زندگی] برخوردار باشید [که عذاب خواهد رسید.]
51:44
ولی [آنان در آن سه روز هم که مهلت داشتند باز] از فرمان پروردگارشان سرپیچی کردند، پس صاعقه مرگبار آنان را فراگرفت در حالی که آنان با ترس و حیرت به آن می نگریستند.
51:45
پس [با آمدن عذاب و به سبب اینکه هیچ مهلتی نیافتند] نه قدرت برخاستن از جای خود را داشتند و نه دادخواهی کردند.
51:46
و قوم نوح را پیش از این [هلاک کردیم]؛ زیرا آنان همواره مردمی نافرمان بودند.
51:47
و آسمان را به قدرت ونیرو بنا کردیم و ما [همواره] وسعت دهنده ایم.
51:48
و زمین را گستردیم و چه نیکو گستراننده ای هستیم.
51:49
واز هر چیزی جفت آفریدیم باشد که متذکّر [این حقایق که نشانه هایی بر قدرت، حکمت و ربوبیت خداست] شوید.
51:50
پس به سوی خدا بگریزید [که] بی تردید من از سوی او بیم دهنده ای روشنگرم.
51:51
و با خدا معبودی دیگر قرار ندهید، یقیناً من از سوی او بیم دهنده ای آشکارم.
51:52
همچنین هیچ پیامبری بر کسانی که پیش از اینان بودند نیامد مگر اینکه گفتند: جادوگر یا دیوانه است!
51:53
آیا [این اقوام] یکدیگر را به این گونه داوری [ناحق درباره پیامبرشان] سفارش کرده بودند؟! [نه] بلکه همه آنان گروهی یاغی و سرکش بودند [و این یاوه گویی ها، محصول سرکشی و یاغی گری آنان بود.]
51:54
بنابراین از این سبک مغزان باطل گو، روی برگردان [که تو اتمام حجت کردی] و شایسته سرزنش نیستی؛
51:55
و پند ده؛ زیرا پند به مؤمنان سود می دهد؛
51:56
و جن و انس را جز برای اینکه مرا بپرستند نیافریدیم؛
51:57
از آنان هیچ رزقی نمی خواهم، و نمی خواهم که مرا طعام دهند.
51:58
بی تردید خدا خود روزی دهنده و صاحب قدرت استوار است.
51:59
پس برای کسانی [از قوم تو] که ستم ورزیدند، سهمی از عذاب است مانند سهم هم مسلکانشان [از امت های پیشین] ، بنابراین شتاب در آمدن آن را نخواهند.
51:60
پس وای بر کسانی که کافر شدند از آن روزشان که به آن وعده داده می شوند.