79:1
قسم به فرشتگانی که (جان کافران را) به سختی بگیرند.
79:2
قسم به فرشتگانی که (جان اهل ایمان را) به آسایش و نشاط ببرند.
79:3
و قسم به فرشتگانی که با کمال سرعت (فرمان حق را) انجام دهند.
79:4
قسم به فرشتگانی که (درنظم عالم) بر هم سبقت گیرند.
79:5
قسم به فرشتگانی که (به فرمان حق) به تدبیر نظام خلق می‌کوشند (که قیامتی و حشری خواهد آمد).
79:6
روزی که آن لرزاننده (یعنی نفخه صور الهی، جهان را) بلرزاند.
79:7
و لرزاننده دیگر (یعنی نفخه صور دیگر) از پی آن در آید.
79:8
در آن روز سخت دلهای برخی مضطرب و هراسان شود.
79:9
که (از ترس) چشمها به زیر افکنند.
79:10
(مردم غافل دنیا) گویند: آیا ما پس از مرگ باز زندگانی دیگری خواهیم یافت؟
79:11
چگونه چون مردیم و استخوان ما پوسید زنده خواهیم شد؟
79:12
و گویند: در این صورت که دیگر بار زنده شویم بسی زیانکار خواهیم بود.
79:13
جز یک صدای مهیب (که در صور اسرافیل کنند) نشنوند.
79:14
و ناگاه همه از خاک بر شوند و به صحرای قیامت رهسپار گردند.
79:15
آیا خبر موسی عمران به تو رسیده؟
79:16
آن گاه که خدایش او را در وادی مقدس طوی (قرب طور) ندا کرد.
79:17
که به سوی فرعون برو که او سخت به راه طغیان رفته است.
79:18
پس بگو: میل داری که (از پلیدی خود پرستی و شرک) پاک و پاکیزه شوی؟
79:19
و تو را به راه خدا هدایت کنم تا بترسی (و به درگاه عظمت و قدرت او خاشع و فروتن شوی).
79:20
پس آن آیت و معجزه بزرگتر را به او نمود.
79:21
فرعون تکذیب و نافرمانی کرد.
79:22
از آن پس (که معجزه موسی دید) باز روی از حق بگردانید و (برای دفع موسی) به جهد و کوشش برخاست.
79:23
پس (با رجال بزرگ دربار خود) انجمن کرد و ندا داد.
79:24
و گفت: منم خدای بزرگ شما.
79:25
خدا هم او را به عقاب دنیا و آخرت گرفتار کرد.
79:26
تا به هلاکت او اهل ترس از خدا عبرت گیرند.
79:27
آیا بنای شما آدمیان استوارتر است یا بنای آسمان بلند که خدا آفرید؟
79:28
که سقفی بس بلند و محکم بنیان در کمال زیبایی استوار ساخت.
79:29
و شامش را تیره و روزش را روشن گردانید.
79:30
و زمین را پس از آن بگسترانید.
79:31
و از آن آب و گیاه پدید آورد.
79:32
و کوهها را بر روی آن استوار ساخت.
79:33
تا (از آن آب و گیاه که از بیابان و کوه بر انگیزد) قوت شما و چهارپایانتان بر آید.
79:34
پس چون آن واقعه بزرگ (و حادثه عظیم قیامت) پدید آید.
79:35
در آن روز آدمی هر چه کرده به یاد آرد.
79:36
و دوزخ برای بینندگان آشکار شود.
79:37
پس هر کس (از حکم شرع خدا) سرکش و طاغی شد.
79:38
و زندگی دنیا را برگزید.
79:39
دوزخ جایگاه اوست.
79:40
و هر کس از حضور در پیشگاه عزّ ربوبیت بترسید و از هوای نفس دوری جست.
79:41
همانا بهشت منزلگاه اوست.
79:42
از تو سؤال کنند که قیامت کی بر پا شود؟
79:43
تو را چه کار است دیگر که از آن به یاد آری؟ (بسیار یاد آور شدی و منکران از تو نپذیرفتند).
79:44
کار آن ساعت به خدای تو منتهی شود.
79:45
تو را جز این نباشد که اهل ایمان را هر کس از یاد آن روز هراسان می‌شود به اهوال آن روز آگاه سازی.
79:46
چون آن روز را مردم ببینند گویی همه عمر دنیا شامگاهی یا چاشتگاهی بیش نبوده است.