36:1
يس.(1)
36:2
قسم به قرآن حكيم، كه تو از پيغمبرانى و در راه راست هستى.(2 تا 4)
36:3
قسم به قرآن حكيم، كه تو از پيغمبرانى و در راه راست هستى.(2 تا 4)
36:4
قسم به قرآن حكيم، كه تو از پيغمبرانى و در راه راست هستى.(2 تا 4)
36:5
نزول قرآن از طرف خداوند تواناى مهربان است.(5)
36:6
تا به قومى هشدار دهى كه به پدرانشان هشدارى داده نشده، و غافل هستند.(6)
36:7
سخن خدا درباره بيشتر آن‌ها ثابت شده كه ايمان نمى‌آورند.(7)
36:8
ما بر گردنشان غل (قيد و بند) نهاده‌ايم كه تا چانه‌هايشان رسيده و سرشان به طرف بالا است. (كه پيش پاى خود را نمى‌بينند).(8)
36:9
و جلوى آن‌ها سدى و پشت آن‌ها هم سدى قرار داده‌ايم، و چشم آن‌ها را با پرده‌اى پوشانده‌ايم، بنابراين نمى‌بينند.(9)
36:10
براى آن‌ها فرقى ندارد، چه به آن‌ها هشدار بدهى چه ندهى ايمان نمى‌آورند.(10)
36:11
تو فقط كسى را هشدار مى‌دهى كه از قرآن پيروى كند و در نهان (از صميم قلب) از (نافرمانى) خداوند رحمان بترسد، بنابراين به او مژده آمرزش و پاداش گرانقدر را بده.(11)
36:12
ما مرده‌ها را زنده مى‌كنيم و كارهايى راكه كرده‌اند و آثار آن‌ها را مى‌نويسيم، و هر چيزى را در كتابى روشن به حساب آورده‌ايم.(12)
36:13
براى آن‌ها مثلى بزن، مثل مردم شهرى كه فرستادگان پيش آن‌ها آمدند.(13)
36:14
وقتى كه دو نفر را پيش آن‌ها فرستاديم. آن‌ها را به دروغگويى متهم كردند. ما آن دونفر را با فرستادن سومى تقويت كرديم، و گفتند: ما براى هدايت شما فرستاده شده‌ايم.(14)
36:15
اهالى شهر گفتند: شما آدم‌هايى مثل ما هستيد و خداوند رحمان پيامى نفرستاده است، شما دروغ مى‌گوييد.(15)
36:16
آن‌ها گفتند: خداوند ما مى‌داند كه ما فرستادگان او هستيم.(16)
36:17
وظيفه ما فقط رساندن پيام واضح خداست.(17)
36:18
گفتند: ما شما را به فال بد گرفته‌ايم، اگر از اين حرف‌ها دست برنداريد شما را سنگسار مى‌كنيم و عذاب پردردى از ما به شما مى‌رسد.(18)
36:19
فرستادگان گفتند: نحسى شما از خودتان است، آيا وقتى به شما تذكر داده شد، چنين فكرى مى‌كنيد؟ اين‌طور نيست، بلكه شما قوم متجاوزى هستيد.(19)
36:20
مردى دوان‌دوان از دورترين نقطه شهر آمد و گفت: اى قوم من، از پيغمبران پيروى كنيد.(20)
36:21
از كسانى پيروى كنيد كه از شما مزدى نمى‌خواهند و راه صحيح را شناخته‌اند.(21)
36:22
چرا كسى را كه مرا آفريده و پيش او برگردانده مى‌شويد بندگى نكنم؟(22)
36:23
آيا غير از خدا معبودهايى براى خود بسازم كه اگر خداوند رحمان بخواهد ضررى به من بزند، شفاعت آن‌ها ذره‌اى به درد من نمى‌خورد و نمى‌توانند مرا از آن نجات دهند؟(23)
36:24
اگر چنين كنم، بطور واضحى در گمراهى هستم.(24)
36:25
من به خداوند شما ايمان آورده‌ام، حرف مرا بشنويد.(25)
36:26
(چون او را كشتند) به او گفته شد: وارد بهشت شو. او گفت كاش قوم من اين را مى‌دانستند.(26)
36:27
مى‌دانستند كه خداوند من مرا آمرزيد و مرا گرامى ساخت.(27)
36:28
بعد از آن هيچ سپاهى از آسمان براى عذاب قومش نفرستاديم، ما سپاهى براى عذاب نمى‌فرستيم.(28)
36:29
فقط يك صداى رعدآسا كافى بود و ناگهان همگى خاموش شدند (مردند).(29)
36:30
افسوس بر بندگان من، هر پيغمبرى براى آن‌ها آمد مسخره‌اش كردند.(30)
36:31
آيا نديدند كه چه جمعيت‌هايى را قبل از آن‌ها هلاك كرديم، بطورى كه پيش آن‌ها برنمى‌گردند؟(31)
36:32
همه آن‌ها را پيش ما حاضر مى‌كنند.(32)
36:33
زمين مرده كه ما آن را زنده كرديم براى آن‌ها نشانه‌اى است، و از آن دانه خارج مى‌كنيم و از آن مى‌خورند.(33)
36:34
و در زمين باغ‌هايى از درختان خرما و انگور بوجود آورديم، و چشمه‌ها در آن روان ساختيم.(34)
36:35
تا از ميوه آن و دسترنج خود بخورند، آيا سپاسگزارى نمى‌كنند؟(35)
36:36
پاك است خدايى كه همه نر و ماده‌ها را آفريد، چه از قبيل آنچه زمين مى‌روياند و چه از خودشان و چه از چيزهايى كه نمى‌دانند.(36)
36:37
شب نيز نشانه‌اى براى آن‌ها است كه روز را از آن جدا مى‌كنيم و در تاريكى شب مى‌مانند.(37)
36:38
خورشيد در مدارى كه دارد در حركت است، اين تقدير خداوند توانا و دانا است.(38)
36:39
ما براى ماه هم منازلى قرار داديم تا به صورت شاخه خشك خرما برگردد.(39)
36:40
نه خورشيد مى‌تواند به ماه برسد، و نه شب مى‌تواند از روز جلو بزند، هر يك در مدارى شناورند.(40)
36:41
و نشانه ديگر اين‌كه ما فرزندانشان را در كشتى پر سوار كرديم.(41)
36:42
و چيزهايى شبيه آن آفريديم تا سوار آن شوند.(42)
36:43
اگر بخواهيم آن‌ها را غرق مى‌كنيم و كسى به فرياد آن‌ها نمى‌رسد و نجات پيدا نمى‌كنند.(43)
36:44
اين‌كار فقط به‌خاطر رحمت ما و بهره‌مندشدن تا مدت معين است.(44)
36:45
وقتى به آن‌ها گفته شود: از عذابى كه جلوى شما و پشت سر شما است بترسيد تا به شما رحم شود، توجهى نمى‌كنند.(45)
36:46
هيچ آيه‌اى (نشانه‌اى) از آيات خداوندشان براى آن‌ها نيامد مگر اين‌كه از آن روگرداندند.(46)
36:47
و چون به آن‌ها گفته شود كه از آنچه خدا روزى شما كرده انفاق كنيد، افراد بى‌ايمان به افراد باايمان مى‌گويند: آيا به كسى غذا بدهيم كه اگر خدا مى‌خواست به او غذا مى‌داد؟ شما فقط در گمراهى آشكارى هستيد.(47)
36:48
و مى‌گويند: اگر راست مى‌گوييد، اين عذابى كه وعده مى‌دهيد چه موقع خواهد بود؟(48)
36:49
اين‌ها فقط انتظار يك صيحه (صداى رعدآسا) را مى‌كشند كه آن‌ها را در حالى‌كه بگومگو مى‌كنند فرا بگيرد.(49)
36:50
نمى‌توانند حتى سفارشى بكنند و پيش خانواده‌شان هم برنمى‌گردند.(50)
36:51
در صور دميده مى‌شود و آن‌ها از قبرها بيرون مى‌آيند و با سرعت پيش خداوندشان مى‌روند.(51)
36:52
مى‌گويند: واى بر ما، چه كسى ما را از خوابگاه خودمان بلند كرد؟ اين همان چيزى است كه خداوند رحمان وعده داده بود و پيغمبران راست مى‌گفتند.(52)
36:53
اين فقط يك صداى قوى خواهد بود، آن وقت همه پيش ما حاضر مى‌شوند.(53)
36:54
امروز به هيچ‌كس به اندازه ذره‌اى ظلم نمى‌شود، و فقط به اندازه كارى كه كرده‌ايد پاداش مى‌گيريد.(54)
36:55
اهل بهشت امروز به خوشى سرگرم هستند.(55)
36:56
هم خودشان و هم همسرانشان زير سايه، روى تخت‌ها تكيه داده‌اند.(56)
36:57
ميوه و هر چه بخواهند در آنجا هست.(57)
36:58
سخن خداوند مهربان به آن‌ها سلام است.(58)
36:59
اى گناه‌كاران، امروز شما از آن‌ها جدا شويد.(59)
36:60
اى فرزندان آدم، آيا با شما عهد نبستم كه شيطان را بندگى نكنيد (از دستورهاى شيطان پيروى نكنيد)، چون‌كه او دشمن آشكار شما است؟(60)
36:61
و (فقط) بندگى مرا بكنيد (بنده و مطيع محض و بى‌چون و چراى دستورها و نظرهاى هيچ‌كس جز من نباشيد)، راه راست اين است.(61)
36:62
شيطان عده زيادى از شما را گمراه كرد، آيا تشخيص نمى‌داديد؟(62)
36:63
اين جهنمى است كه به شما وعده داده شده بود.(63)
36:64
امروز به علت انكارى كه مى‌كرديد وارد آن شويد.(64)
36:65
امروز دهانشان را مى‌بنديم، و دست و پايشان شهادت مى‌دهند كه چه كرده‌اند.(65)
36:66
اگر بخواهيم چشمشان را كور مى‌كنيم، آن وقت با سرعت به دنبال راه مى‌گردند، اما چطور مى‌توانند ببينند.(66)
36:67
اگر بخواهيم آن‌ها را در جايشان مسخ مى‌كنيم (قدرت فكركردن را از آن‌ها مى‌گيريم) كه نتوانند به جلو بروند يا به عقب برگردند.(67)
36:68
كسى را كه پير كنيم قوايش را مى‌گيريم، آيا نمى‌فهمند؟(68)
36:69
ما به پيغمبر شعر ياد نداديم و شاعرى سزاوار او نيست، اين كتاب تذكرى بيش نيست و قرآنى است روشن و روشنگر.(69)
36:70
تا به افراد زنده هشدار دهد و سخن خدا بر كافرين ثابت شود.(70)
36:71
آيا نديدند كه ما به قدرت خودمان چهارپايانى براى آن‌ها آفريديم و آن‌ها مالك آن‌ها هستند؟(71)
36:72
آن‌ها را رام ايشان ساختيم، از بعضى براى سوارى استفاده مى‌كنند، و گوشت بعضى از آن‌ها را مى‌خورند.(72)
36:73
و از آن‌ها منفعت‌هايى مى‌برند، و از شير آن‌ها مى‌نوشند، آيا شكرگزارى نمى‌كنند؟(73)
36:74
غير از خدا معبودهايى (كسانى را كه به درگاهشان دعا مى‌كردند و به جاى خدا از آن‌ها درخواست كمك مى‌كردند) براى خود گرفتند تا از طرف آن‌ها يارى شوند.(74)
36:75
(كسانى را كه غير از خدا مى‌خوانند) نمى‌توانند به آن‌ها كمكى كنند، ولى آن‌ها براى معبودانشان لشكر گوش به فرمانى هستند.(75)
36:76
حرف‌هاى آن‌ها تو را غصه‌دار نكند، ما آنچه را پنهان مى‌كنند و آنچه را آشكار مى‌كنند مى‌دانيم.(76)
36:77
آيا انسان توجه نداشت كه ما او را از نطفه آفريديم و حالا آشكارا مخالفت مى‌كند؟(77)
36:78
براى ما مثلى زد و گفت: چه كسى استخوان‌هاى پوسيده را زنده مى‌كند؟ در حالى‌كه خلقت خودش را فراموش كرد.(78)
36:79
بگو: همان وجودى كه اولين بار به آن جان داده، زنده‌اش مى‌كند و او طرز آفريدن هر چيز را مى‌داند.(79)
36:80
وجودى كه از درخت سبز براى شما آتش پديد آورد و شما از آن آتش روشن مى‌كنيد.(80)
36:81
آيا كسى‌كه آسمان‌ها و زمين را آفريد قادر نيست كه مثل آن‌ها را بيافريند؟ آرى مى‌تواند و او آفريدگار داناست.(81)
36:82
وقتى تصميم به كارى بگيرد، فقط به آن مى‌گويد: بشو. و همان‌طور مى‌شود.(82)
36:83
خدايى كه هستى هر چيزى در دست اوست و به طرف او برگردانده مى‌شويد، منزه (از هرگونه خطا) و والا است.(83)