21:1
رسيدگى به حساب مردم نزديك شده ولى آن‌ها در غفلت و از آن روگردان مى‌باشند.(1)
21:2
هيچ تذكر تازه‌اى از جانب خدايشان براى آن‌ها نمى‌آيد مگر اين‌كه آن را مى‌شنوند و به بازى مى‌گيرند.(2)
21:3
دل‌هايشان سرگرم است. افراد ظالم آهسته در گوش هم مى‌گويند: آيا اين غير از بشرى مثل شماست؟ آيا در صورتى كه مى‌بينيد دچار سحر مى‌شويد؟(3)
21:4
پيغمبر گفت: خداى من از هر سخنى در آسمان و زمين آگاه است. او شنوا و دانا است.(4)
21:5
يا اين‌كه گفتند: خواب‌هاى آشفته پريشان است، شايد آن‌ها را خودش سر هم كرده يا شاعر است. بايد معجزه‌اى همان‌طور كه پيغمبران گذشته داشتند براى ما بياورد.(5)
21:6
قبل از آن‌ها شهرهايى را كه ايمان نياوردند نابود كرديم. آيا آن‌ها ايمان مى‌آورند؟(6)
21:7
ما قبل از تو پيغمبرانى فرستاديم كه به آن‌ها وحى مى‌كرديم. اگر نمى‌دانيد از كسانى‌كه از كتاب‌هاى پيغمبران گذشته اطلاع دارند بپرسيد.(7)
21:8
پيغمبران را افرادى كه غذا نخورند نساختيم و عمر جاويدان نداشتند.(8)
21:9
و وعده‌اى كه به آن‌ها داديم عملى كرديم و آن‌ها و هر كس را كه مى‌خواستيم نجات داديم و زياده‌روى‌كنندگان را هلاك كرديم.(9)
21:10
براى شما كتابى نازل كرديم كه در آن صحبت شماست، آيا عقلتان را به كار نمى‌بريد؟(10)
21:11
شهرهاى زيادى را كه ظالم بودند نابود كرديم، و بعد از آن‌ها قوم ديگرى را بوجود آورديم.(11)
21:12
چون عذاب ما را احساس كردند، از آن فرار مى‌كردند.(12)
21:13
فرار نكنيد و پيش نعمت‌هايى كه به شما داده بوديم و به خانه‌هايتان برگرديد تا از شما بازخواست شود.(13)
21:14
گفتند: واى بر ما، ما ظالم بوديم.(14)
21:15
هميشه حرف آن‌ها اين بود، تا وقتى كه آن‌ها را از بيخ درو كرديم و خاموش شدند.(15)
21:16
آسمان‌ها و زمين و آنچه بين آن‌هاست را به بازى خلق نكرديم.(16)
21:17
اگر سرگرمى مى‌خواستيم و اگر تصميم اين‌كار را مى‌گرفتيم، خودمان آن را انتخاب مى‌كرديم.(17)
21:18
بلكه حق را روى باطل مى‌اندازيم تا آن را از بين ببرد. باطل از بين‌رفتنى است، ولى واى بر شما به‌خاطر اين حرف‌هايى كه مى‌زنيد.(18)
21:19
تمام كسانى‌كه در آسمان‌ها و زمين هستند مال خدا مى‌باشند، و كسانى‌كه پيش او هستند تكبرى در عبادت او ندارند و خسته هم نمى‌شوند.(19)
21:20
شب و روز تسبيح خدا را به جا مى‌آورند و در اين كار سستى نمى‌كنند.(20)
21:21
آيا معبودهايى از زمين براى خودشان گرفتند كه مرده‌ها را زنده مى‌كنند؟(21)
21:22
اگر خداهايى غير از خدا وجود داشت، حتماً آسمان و زمين خراب مى‌شد. خداى صاحب عرش از اين حرف‌هايى كه مى‌زنند پاك است.(22)
21:23
درباره كارهايى كه مى‌كند مورد بازخواست قرار نمى‌گيرد، در صورتى كه آن‌ها مورد بازخواست قرار مى‌گيرند.(23)
21:24
آيا معبودهايى غير از خدا براى خود گرفتند؟ بگو: دليلتان را بياوريد، اين است حرف كسانى‌كه با من هستند و افرادى كه قبل از من بودند. ولى بيشتر آن‌ها حقيقت را نمى‌شناسند و از آن رو برمى‌گردانند.(24)
21:25
قبل از تو پيغمبرى نفرستاديم مگر اين‌كه به او وحى كرديم كه معبودى غير از من وجود ندارد، پس فقط مرا بندگى كنيد (بنده و مطيع محض و بى‌چون و چراى دستورهاى هيچ‌كس جز خدا نباشيد).(25)
21:26
گفتند: خداوند رحمان فرزندى گرفته است. خدا والاتر و از اين‌كار بركنار است. آن‌ها بندگان گرامى خدا هستند.(26)
21:27
قبل از اين‌كه خدا چيزى بگويد، آن‌ها چيزى نمى‌گويند و مطابق دستور خدا عمل مى‌كنند.(27)
21:28
خدا آنچه روبروى آن‌ها و آنچه پشت سرشان است را مى‌داند و فقط براى كسانى‌كه خدا بپسندد شفاعت مى‌كنند و از ترس خدا هراسانند.(28)
21:29
هر كدام از آن‌ها كه بگويد: من به جاى خدا معبود هستم (از مردم بخواهد كه مطيع محض او باشند و بدون چون و چرا از دستورهاى او پيروى كنند)، جهنم را جزاى او مى‌سازيم. ما افرادى را كه ظلم مى‌كنند اين‌طور مجازات مى‌كنيم.(29)
21:30
آيا افراد بى‌ايمان نمى‌دانند كه آسمان‌ها و زمين به هم چسبيده بود و ما آن‌ها را از هم جدا كرديم؟ و هر چيز زنده‌اى را از آب آفريديم؟ آيا باز هم ايمان نمى‌آورند؟(30)
21:31
و در زمين كوه‌ها را قرار داديم كه از لرزش آن جلوگيرى كند، و راه‌هاى پهنى در آن قرار داديم تا راه خود را بشناسند.(31)
21:32
و آسمان را سقف محفوظى ساختيم، ولى آن‌ها از آيات ما رو برمى‌گردانند.(32)
21:33
اوست كه شب و روز و خورشيد و ماه را آفريد كه هر يك در مدارى حركت مى‌كند.(33)
21:34
براى هيچ انسانى قبل از تو عمر جاويد قرار نداديم، اگر تو بميرى آيا آن‌ها عمر جاويد دارند؟! (34)
21:35
هر كس مزه مرگ را مى‌چشد و ما شما را با بدى‌ها و خوبى‌ها امتحان مى‌كنيم و پيش ما برگردانده مى‌شويد.(35)
21:36
وقتى افراد بى‌ايمان تو را ببينند، مسخره‌ات مى‌كنند و مى‌گويند: آيا اين همان كسى است كه از خدايان شما بدگويى مى‌كند؟ در صورتى كه خود آن‌ها منكر ياد خداى رحمان هستند.(36)
21:37
انسان موجودى عجله‌كننده آفريده شده. نشانه‌هايم را به شما نشان خواهم داد، بنابراين عجله نكنيد.(37)
21:38
مى‌گويند: اگر راست مى‌گوييد اين وعده چه وقتى خواهد بود؟(38)
21:39
اگر افراد بى‌ايمان از وقتى كه نمى‌توانند جلوى آتش جهنم را از صورت و پشتشان بگيرند و كسى هم به آن‌ها كمك نخواهد كرد، اطلاع داشتند، (چنين حرفى نمى‌زدند).(39)
21:40
عذاب ناگهانى سراغ آن‌ها مى‌آيد و آن‌ها را مبهوت مى‌كند و توانايى ردكردن آن را ندارند و مهلتى هم به آن‌ها داده نمى‌شود.(40)
21:41
پيغمبران قبل از تو را هم مسخره كردند و همان عذابى كه مورد تمسخر آنان قرار مى‌گرفت، آن‌ها را در بر گرفت.(41)
21:42
بگو: چه كسى شما را شب و روز از عذاب خداوند رحمان حفظ مى‌كند؟ با وجود اين، آن‌ها از ذكر خداوندشان روگردان هستند.(42)
21:43
آيا آن‌ها غير از ما خدايانى دارند كه آن‌ها را از عذاب ما حفظ كنند؟ آن‌ها نمى‌توانند به خودشان هم كمك كنند و از طرف ما هم به آن‌ها كمكى نمى‌شود.(43)
21:44
ما آن‌ها و پدرانشان را از نعمت‌هاى خودمان بهره‌مند ساختيم تا آنجا كه عمر طولانى پيدا كردند. آيا نمى‌بينند كه ما سراغ زمين مى‌آييم و از اطراف آن كم مى‌كنيم؟ آيا آن‌ها بر ما غلبه دارند؟(44)
21:45
بگو: من شما را به‌وسيله وحى از عاقبت كارتان مى‌ترسانم. اما وقتى به كرها هشدار داده مى‌شود، صدا را نمى‌شنوند.(45)
21:46
اگر مقدار كمى از عذاب خداى تو به آن‌ها برسد، مى‌گويند: اى واى ما ظالم بوديم.(46)
21:47
ما روز قيامت ترازوهاى عدالت را مى‌گذاريم و به كسى ذره‌اى ظلم نمى‌شود، و اگر عملى به اندازه دانه خردلى باشد آن را به حساب مى‌آوريم. ما براى رسيدگى به حساب‌ها كافى هستيم.(47)
21:48
به موسى و هارون فرقان (يعنى جداكننده حق و باطل) داده‌ايم كه روشنايى و تذكرى براى افراد پرهیزکار است.(48)
21:49
پرهیزکارانى كه قلباً از خدايشان مى‌ترسند و از روز قيامت بيم دارند.(49)
21:50
و اين قرآن تذكر پربركتى است كه ما آن را نازل كرده‌ايم. آيا شما منكر آن هستيد؟(50)
21:51
و ابراهيم را قبلاً راهنمايى كرده بوديم و او را مى‌شناختيم.(51)
21:52
وقتى به پدر و قومش گفت: اين مجسمه‌هايى كه عبادت مى‌كنيد چيست؟(52)
21:53
گفتند: ما ديديم كه پدرانمان آن‌ها را عبادت مى‌كردند.(53)
21:54
ابراهيم گفت: هم خودتان و هم پدرانتان به طور آشكارى گمراه بوده‌ايد.(54)
21:55
گفتند: آيا حقيقت را براى ما آورده‌اى يا شوخى مى‌كنى؟(55)
21:56
ابراهيم گفت: صاحب‌اختيار شما خداى آسمان‌ها و زمين است كه آن‌ها را آفريده و من اين را شهادت مى‌دهم.(56)
21:57
به خدا قسم بعد از اين‌كه از پيش بت‌هايتان رفتيد نقشه‌اى براى آن‌ها دارم.(57)
21:58
بت‌ها را، غير از بت بزرگ، تكه‌تكه كرد تا پيش او برگردند.(58)
21:59
گفتند: چه كسى اين‌كار را با خدايان ما كرده؟ او واقعاً ظالم است.(59)
21:60
گفتند: شنيده‌ايم كه جوانى درباره آن‌ها حرف مى‌زد، به او ابراهيم مى‌گويند.(60)
21:61
گفتند: او را جلوى چشم مردم بياوريد تا شهادت بدهند.(61)
21:62
گفتند: اى ابراهيم، آيا تو با خدايان ما چنين كارى كرده‌اى؟(62)
21:63
ابراهيم گفت: اين‌كار را بت بزرگ انجام داده. اگر حرف مى‌زنند از آن‌ها بپرسيد.(63)
21:64
به خود آمدند و به هم گفتند: شما ظالم هستيد.(64)
21:65
بعد سرشان را پايين انداختند، (و گفتند) تو مى‌دانى كه بت‌ها حرف نمى‌زنند.(65)
21:66
ابراهيم گفت: آيا غير از خدا چيزى را عبادت مى‌كنيد كه نه نفعى براى شما دارد و نه ضررى؟(66)
21:67
از شما و هر چه غير از خدا مى‌پرستيد بيزارم. آيا عقل نداريد؟(67)
21:68
گفتند: اگر مرد عمل هستيد، خدايان خود را يارى كنيد و ابراهيم را بسوزانيد.(68)
21:69
گفتيم: اى آتش، بر ابراهيم سرد و سلامت باش.(69)
21:70
براى او نقشه‌اى داشتند. ما آن‌ها را زيانكار ساختيم.(70)
21:71
و ابراهيم و لوط را نجات داديم و به سرزمينى كه در آن براى افراد بشر پربركت ساخته‌ايم برديم.(71)
21:72
و اسحاق و يعقوب را به ابراهيم عطا كرديم و همه را افراد صالحى ساختيم.(72)
21:73
و آن‌ها را پيشوايانى ساختيم كه به دستور ما مردم را راهنمايى مى‌كردند و به آن‌ها انجام‌دادن كارهاى خوب و خواندن نماز و دادن زكات را وحى كرديم و ما را بندگى مى‌كردند.(73)
21:74
و لوط را يادآورى كن كه به او حكمت و علم داديم و او را از شهرى كه مردمش كارهاى زشت مى‌كردند نجات داديم. اهالى شهرش مردم بدكارى بودند كه از خدا اطاعت نمى‌كردند.(74)
21:75
او را وارد رحمت خود كرديم، چون از افراد درستكار بود.(75)
21:76
و آن وقتى را يادآورى كن كه نوح ما را صدا زد و ما دعايش را اجابت كرديم و او و خانواده‌اش را از غصه‌اى بزرگ نجات داديم.(76)
21:77
و او را در مقابل مردمى كه منكر آيات ما بودند يارى كرديم. قوم او مردم بدى بودند. ما همه آن‌ها را غرق كرديم.(77)
21:78
آن وقتى را يادآورى كن كه داود و سليمان درباره مزرعه‌اى كه گوسفندان عده‌اى شبانه در آن چريده بودند حكم مى‌كردند. و ما شاهد حكم آن‌ها بوديم.(78)
21:79
و آن را به سليمان فهمانديم و به هر يك از آن‌ها حكمت و علم داديم، و كوه‌ها و پرندگان را رام داود كرديم كه با او تسبيح مى‌گفتند. ما اين كارها را كرديم.(79)
21:80
و به او ياد داديم كه براى شما زره بسازد تا شما را از آسيب جنگ حفظ كند. آيا شكرگزارى مى‌كنيد؟(80)
21:81
و باد تند را در اختيار سليمان قرار داديم كه به فرمان او، به طرف زمينى كه ما به آن بركت داده بوديم، حركت مى‌كرد. ما همه چيز را مى‌دانستيم.(81)
21:82
و عده‌اى از شياطين براى او غواصى مى‌كردند و كارهايى غير از آن انجام مى‌دادند و ما مراقب آن‌ها بوديم.(82)
21:83
ايوب را ياد كن وقتى خدايش را به كمك خواند كه من بيمار شده‌ام و تو رحم‌كننده‌تر از تمام رحم‌كننده‌ها هستى.(83)
21:84
ما دعاى او را اجابت و بيمارى او را رفع كرديم و خانواده‌اش را به او داديم و از روى رحمت خودمان، مثل آن را به اضافه آن‌ها به او داديم. اين براى عبادت‌كنندگان عبرتى است.(84)
21:85
و اسماعيل و ادريس و ذوالكفل را يادآورى كن. همه آن‌ها از افراد صبور بودند.(85)
21:86
ما آن‌ها را مشمول رحمت خود كرديم. آن‌ها افراد درستكارى بودند.(86)
21:87
و يونس را ياد كن وقتى كه با عصبانيت مى‌رفت و فكر مى‌كرد كه ما هرگز بر او سخت نمى‌گيريم، و در تاريكى صدا زد كه معبودى غير از تو وجود ندارد. خدايا، تو والا و پاكى. من ستمكار بودم.(87)
21:88
ما دعاى او را اجابت كرديم و او را از غم نجات داديم. ما افراد باايمان را اين‌طور نجات مى‌دهيم.(88)
21:89
و زكريا را ياد كن وقتى كه خدايش را صدا زد و گفت: خدايا، مرا تنها نگذار. در صورتى كه تو بهترين وارث هستى.(89)
21:90
دعاى او را اجابت كرديم و يحيى را به او عطا كرديم و وضع زن نازايش را براى او اصلاح كرديم. آن‌ها در كار خير عجله مى‌كردند و با ميل و ترس ما را مى‌خواندند و در مقابل ما متواضع بودند.(90)
21:91
و مريم را ياد كن كه ناموس خود را حفظ كرد و ما از روح خود در او دميديم و او و پسرش را براى افراد بشر نشانه‌اى (عبرتى) قرار داديم.(91)
21:92
اين امت شما است، يك امت و من خداى شما هستم، بنابراين فقط مرا بندگى كنيد (بنده و مطيع محض و بى‌چون و چراى هيچ‌كس جز خدا نباشيد).(92)
21:93
ولى مردم دينشان را بين خودشان قطعه‌قطعه كردند (بين آن‌ها تفرقه ايجاد شد). همه آن‌ها پيش ما برمى‌گردند.(93)
21:94
هر كس كار درست بكند و مؤمن باشد از كار او قدردانى مى‌شود و ما آن را براى او مى‌نويسيم.(94)
21:95
و ممكن نيست مردم شهرى راكه نابود كرديم دوباره برگردند.(95)
21:96
تا وقتى كه سد يأجوج و مأجوج باز شود و از هر ارتفاعى به سرعت حركت كنند.(96)
21:97
وعده حق نزديك شد و چشم كسانى‌كه ايمان نداشتند خيره گشت و گفتند: واى بر ما، از چنين روزى غافل بوديم. ما ظالم بوديم.(97)
21:98
به آن‌ها گفته مى‌شود كه شما و هر چه غير از خدا عبادت مى‌كرديد سوخت جهنم هستيد و وارد جهنم مى‌شويد.(98)
21:99
اگر اين‌ها خدا بودند وارد جهنم نمى‌شدند، همه آن‌ها تا ابد در جهنم خواهند بود.(99)
21:100
آن‌ها در جهنم فرياد مى‌كشند و جوابى در آن نمى‌شنوند.(100)
21:101
كسانى‌كه قبلاً به آن‌ها نيكى كرده بوديم (ايمان آورده بودند) از عذاب جهنم دور هستند.(101)
21:102
آن‌ها كوچك‌ترين صدايى از آتش دوزخ نمى‌شنوند و هميشه در ميان آنچه ميل دارند هستند.(102)
21:103
ترس بزرگ روز قيامت آن‌ها را غصه‌دار نمى‌كند، و فرشتگان از آن‌ها استقبال مى‌كنند و به آن‌ها مى‌گويند: اين همان روزى است كه به شما وعده داده شده بود.(103)
21:104
روزى كه آسمان را مثل طومارى در هم مى‌پيچيم. همان‌طور كه جهان را اولين بار خلق كرديم، آن را برمى‌گردانيم. اين وعده‌اى است كه اجراى آن به عهده ما است. ما اين‌كار را مى‌كنيم.(104)
21:105
بعد از تورات در زبور نوشتيم كه زمين به دست بندگان صالح من مى‌رسد.(105)
21:106
در اين مطلب گوشزدى به افرادى كه مرا عبادت مى‌كنند وجود دارد.(106)
21:107
ما تو را فقط به‌خاطر رحمت به افراد بشر فرستاديم.(107)
21:108
بگو: به من وحى مى‌شود كه معبود شما (كسى‌كه شما در مقابل او احساس يا ابراز كوچكى كنيد و بنده و مطيع محض دستورهاى او باشيد) معبود واحدى است. آيا تسليم او مى‌شويد؟(108)
21:109
اگر قبول نكردند، بگو: من به شما به طور مساوى اعلام كردم و نمى‌دانم وعده‌اى كه به شما داده شده نزديك است يا دور.(109)
21:110
خدا حرف‌هايى را كه به طور آشكار مى‌زنيد و حرف‌هايى را كه مخفى مى‌كنيد مى‌داند.(110)
21:111
من نمى‌دانم شايد آن امتحانى براى شما و وسيله بهره‌بردن شما تا مدتى باشد.(111)
21:112
پيغمبر گفت: خدايا، به حق حكم كن. صاحب‌اختيار ما بخشنده‌اى است كه در مورد چيزهاى ناروايى كه مى‌گوييد از او كمك خواسته مى‌شود.(112)