22:1
اى مردم از خداوندتان بترسيد، چون زلزله قيامت حادثه بزرگى است.(1)
22:2
روزى كه آن را بينيد، هر شيردهنده‌اى از بچه‌اى كه شير مى‌دهد غافل مى‌شود و هر زن حامله‌اى بچه مى‌اندازد و مردم را مست مى‌بينى در صورتى كه مست نيستند، ولى عذاب خدا سخت است.(2)
22:3
عده‌اى از مردم بدون كمترين علمى درباره خدا بحث مى‌كنند و از هر شيطان سركشى پيروى مى‌كنند.(3)
22:4
مقرر شده كه هر كس شيطان را به دوستى بگيرد، (شيطان) او را گمراه مى‌كند و او را به عذاب آتش جهنم رهبرى مى‌نمايد.(4)
22:5
اى مردم، اگر از زنده شدن براى پس دادن حساب شك داريد، توجه داشته باشيد كه ما شما را از خاك و بعد از نطفه و بعد از علقه(به شکل زالو) بعد از مضغه شكل يافته و شكل نيافته آفريديم، تا براى شما روشن كنيم كه هر كارى را مى‌توانيم بكنيم، و آنچه را بخواهيم تا وقت معين در رحم‌ها قرار مى‌دهيم. بعد شما را به صورت بچه‌اى از شكم مادر بيرون مى‌آوريم تا به منتهاى قدرت خود برسيد. عده‌اى از شما مى‌ميرند و عده‌اى به پست‌ترين مرحله زندگى مى‌رسند تا در اثر پيرى بعد از دانستن، چيزى ندانند. زمين را خشك مى‌بينى، اما وقتى باران را بر آن مى‌فرستيم به حركت درمى‌آيد و رشد مى‌كند و هر نوع گياه قشنگ و نشاط انگيز مى‌روياند.(5)
22:6
اين‌ها براى اين است كه بدانيد خدا حق است و مرده‌ها را زنده مى‌كند و قدرت هر كارى را دارد.(6)
22:7
و براى اين‌كه بدانيد كه قيامت آمدنى است و شكى در آن نيست و بدانيد كه خدا مرده‌ها را زنده مى‌كند.(7)
22:8
از (ميان) مردم كسى است كه بدون علم و هدايت و كتابى روشن درباره خدا بحث و بگومگو مى‌كند.(8)
22:9
با تكبر رويش را برمى‌گرداند تا مردم را از راه خدا منحرف كند. او در دنيا خوار خواهد بود و روز قيامت عذاب آتش جهنم را به او مى‌چشانيم.(9)
22:10
به او گفته مى‌شود: اين عذاب به‌خاطر كارهايى است كه كردى و خدا به بندگان خود ظلم نمى‌كند.(10)
22:11
از (ميان) مردم كسى است كه خدا را با دودلى بندگى مى‌كند، اگر خيرى به او برسد مطمئن مى‌شود و اگر بلايى به او برسد، رو برمى‌گرداند و هم دنيا و هم آخرت را از دست مى‌دهد. اين ضرر واضحى است.(11)
22:12
غير از خدا چيزى را به كمك مى‌خواند كه ضررى به او نمى‌زند و نفعى به او نمى‌رساند. اين گمراهى زيادى است.(12)
22:13
كسى را به كمك مى‌خواند كه احتمال ضررش بيشتر از نفعش است. چه ياور و مددكار و چه همدم بدى است.(13)
22:14
خدا افراد باايمانى را كه كار درست بكنند وارد بهشت‌هايى مى‌كند كه نهرها در آن روان است. خدا هر كارى كه بخواهد مى‌كند.(14)
22:15
هر كس كه خيال مى‌كند كه خدا در دنيا و آخرت به پيغمبر كمك نمى‌كند، طنابى به سقف ببندد و به گردن خود بياندازد و بعد آن را قطع كند، و نگاه كند اين نقشه‌اش چيزى را كه باعث خشمش مى‌شد از بين مى‌برد؟(15)
22:16
ما به اين طرز قرآن را به صورت آيات روشنى نازل كرديم و خدا هر كس را كه بخواهد هدايت مى‌كند.(16)
22:17
خدا روز قيامت، درباره افراد باايمان (مسلمانانى كه به رسالت پيغمبر و قرآن ايمان دارند) و يهودى‌ها و صابئى‌ها و مسيحيان و زرتشتيان و مشركين، داورى مى‌كند، چون خدا شاهد هر چيزى است.(17)
22:18
آيا متوجه نشده‌اى كه آنان‌كه در آسمان‌ها و زمين هستند و خورشيد و ماه و ستارگان و كوه‌ها و درختان و جانداران و عده زيادى از مردم، خدا را سجده مى‌كنند (با تواضع و فروتنى مطابق قوانين خدا عمل مى‌كنند) و عده زيادى هم سزاوار عذاب شده‌اند؟ هر كس را كه خدا خوار كند، كسى وجود ندارد كه او را گرامى سازد. چون خدا هر كارى كه بخواهد مى‌كند.(18)
22:19
اين‌ها دو گروه هستند كه درباره خداوندشان به بحث پرداخته‌اند. براى افراد بى‌ايمان لباسى از آتش بريده شده و از بالاى سرشان آب جوش روى آن‌ها ريخته مى‌شود.(19)
22:20
پوست و هر چه در شكمشان است با آن گداخته مى‌شود.(20)
22:21
و گرزهاى آهنينى براى كوبيدن آن‌ها وجود دارد.(21)
22:22
هر وقت بخواهند از شدت غم از جهنم خارج شوند، دوباره به آن برگردانده مى‌شوند و به آن‌ها گفته مى‌شود: عذاب آتش را بچشيد.(22)
22:23
خدا افراد باايمانى را كه كار درست كرده‌اند وارد بهشت‌هايى مى‌كند كه در آن نهرها روان است. در آنجا با دستبندهايى از طلا و مرواريد آراسته مى‌شوند و لباسشان در آنجا از حرير است.(23)
22:24
آن‌ها به سوى سخنان پاك و راه خداوندِ سزاوار ستايش راهنمايى مى‌شوند.(24)
22:25
افراد بى‌ايمانى كه مردم را از راه خدا و رفتن به مسجدالحرام، كه آن را براى همه مردم چه ساكن آن چه مسافر، يكسان قرار داديم، باز مى‌دارند، ونیز به كسى‌كه درانجابه‌خاطر ظلم از حق منحرف شود، عذاب دردناكى مى‌چشانيم.(25)
22:26
وقتى را يادآورى كن كه جاى خانه كعبه را براى ابراهيم تهيه كرديم و به او گفتيم كه چيزى را شريك من نساز و خانه مرا براى طواف‌كنندگان و نمازگزاران و ركوع‌روندگان و سجده‌كنندگان پاك ساز.(26)
22:27
و در بين مردم اعلام حج كن تا پياده و سواره بر هر شتر لاغرى از هر راه دورى پيش تو بيايند،(27)
22:28
تا شاهد منافعى كه براى آن‌ها وجود دارد باشند و اسم خدا را (به هنگام ذبح)، در روزهاى معلومى، بر چهارپايانى كه خدا روزى آن‌ها ساخته ذكر كنند. پس، از آن بخوريد و به درماندگان فقير بخورانيد.(28)
22:29
بعد بايد آلودگى‌هايشان را از بين ببرند و به نذرهايشان وفا كنند و دور خانه كعبه بگردند.(29)
22:30
اين احكام حج است. هر كس مقررات خدا را بزرگ شمارد كارش پيش خداوندش براى او بهتر است. گوشت چهارپايان براى شما حلال است، غير از آنچه بر شما خوانده مى‌شود. بنابراين از پليدى بت‌ها و از سخن دروغ دورى كنيد.(30)
22:31
حقيقت‌خواه و موحد باشيد و چيزى را شريك خدا نسازيد. كسى‌كه چيزى را شريك خدا سازد، مثل اين است كه از آسمان افتاده باشد و پرنده‌اى او را بربايد يا باد او را به جاى دورى پرت كند.(31)
22:32
اين حقيقت است و كسى‌كه شعائر خدا را بزرگ شمارد، مسلماً كارش ناشى از تقواى قلبى است.(32)
22:33
در چهارپايان براى شما، تا زمان معينى، منافعى وجود دارد و محل قربانى آن‌ها خانه كعبه است.(33)
22:34
براى هر امتى در مورد قربانى آدابى قرار داديم، تا نام خدا را بر چهارپايان زبان‌بسته‌اى كه خدا روزيشان كرده بخوانند. معبود شما (كسى‌كه در مقابل او احساس يا ابراز كوچكى كنيد و بنده و مطيع محض و بدون چون و چراى دستورهاى او باشيد) معبود واحدى است. بنابراين تسليم او باشيد. به افراد فروتن مژده بده.(34)
22:35
افرادى كه وقتى نام خدا ذكر شود، دلشان بيمناك مى‌شود و در مقابل مصيبت‌هايى كه به آن‌ها مى‌رسد صبور هستند و نماز برپا مى‌كنند و از آنچه روزيشان كرديم انفاق مى‌كنند.(35)
22:36
قربانى‌كردن شتران تنومند را برايتان از شعائر خدا قرار داديم. خير شما در آنست. در حالى‌كه به صف ايستاده‌اند نام خدا را بر آن‌ها بخوانيد و وقتى به پهلو غلتيدند از آن‌ها بخوريد و به فقير و تقاضاكننده بخورانيد. بدينسان چهارپايان را رام شما ساختيم، شايد سپاسگزارى كنيد.(36)
22:37
گوشت و خون آن‌ها هرگز به خدا نمى‌رسد، اين تقواى شماست كه به او مى‌رسد. بدينسان آن‌ها را رام شما كرد تا خدا را به‌خاطر اين‌كه راهنماييتان كرد بزرگ شماريد و به نيكوكاران مژده بده.(37)
22:38
خدا از مؤمنان دفاع مى‌كند. خدا هيچ خيانتكار قدرنشناسى را دوست ندارد.(38)
22:39
به كسانى‌كه مورد حمله و جنگ قرار گرفته‌اند به علت اين‌كه مورد ظلم واقع شده‌اند اجازه جنگ داده شده و خدا قادر به يارى‌كردن و پيروزساختن آن‌ها است.(39)
22:40
افراد مظلومى كه فقط به‌خاطر اين‌كه گفتند: صاحب‌اختيار ما (ارباب ما) خدا است، بناحق از شهر و ديارشان اخراج شدند. اگر خدا جلوى بعضى از افراد را به‌وسيله عده ديگرى نمى‌گرفت، ديرها و كليساها و كنيسه‌ها و مسجدهايى كه در آن نام خدا زياد گفته مى‌شود، ويران مى‌شد. خدا كسى را كه به او يارى كند يارى مى‌كند. خدا قوى و تواناست.(40)
22:41
آن‌ها افرادى هستند كه اگر آن‌ها را در زمين به قدرت برسانيم نماز را به پا مى‌دارند و زكات مى‌دهند و امر به معروف و نهى از منكر مى‌كنند، و پايان كارها به دست خداست.(41)
22:42
اگر تو را به دروغگويى متهم مى‌كنند مهم نيست، قوم نوح و عاد و ثمود هم قبل از تو پيغمبران را به دروغگويى متهم كردند.(42)
22:43
قوم ابراهيم و قوم لوط هم همين‌طور.(43)
22:44
قوم شعيب هم همين‌طور. موسى هم به دروغگويى متهم شد. اما من به افراد بى‌ايمان مهلتى دادم، بعد آن‌ها را مجازات كردم. نگاه كن كه مجازات من چگونه بود.(44)
22:45
چه بسيار شهرهايى كه مردمش ظالم بودند و ما آن‌ها را نابود كرديم. خرابه‌هاى آن‌ها كه سقف‌هايشان فرو ريخته، و چاه‌هاى آب بدون استفاده، و آثار قصرهاى محكم از آن‌ها باقى است.(45)
22:46
آيا در زمين گردش نكردند تا دلى داشته باشند كه با آن بفهمند يا گوشى كه با آن بشنوند. چشم‌ها كور نيست ولى دل‌هايى كه در سينه است كور است.(46)
22:47
(با تمسخر) از تو مى‌خواهند كه عذاب هر چه زودتر بر آنان وارد شود، در صورتى كه خدا بر خلاف وعده‌اى كه داده عمل نمى‌كند. ولى يك روز پيش خداوند تو مثل هزار سالى است كه شما حساب مى‌كنيد.(47)
22:48
چه بسيار شهرهايى كه ظالم بودند و ما به آن‌ها مهلت داديم، بعد آن‌ها را دچار عذاب كرديم. بازگشت همه پيش من است.(48)
22:49
بگو: اى مردم، من براى شما فقط هشداردهنده‌اى هستم كه به طور روشن هشدار مى‌دهم.(49)
22:50
كسانى‌كه ايمان آوردند و كار درست كردند، آمرزش و روزى پرارزشى دارند.(50)
22:51
و كسانى‌كه براى انكار آيات ما كوشش مى‌كنند، اهل جهنم هستند.(51)
22:52
هيچ فرستاده و پيغمبرى قبل از تو نفرستاديم مگر اين‌كه وقتى آرزو و تقاضا مى‌كرد شيطان در تمناى او وسوسه مى‌كرد (كم‌حوصلگى به خرج مى‌داد)، اما خدا چيزى را كه شيطان وسوسه مى‌كرد از بين مى‌برد و خدا آياتش را محكم مى‌سازد. خدا دانا و حكيم است.(52)
22:53
تا وسوسه‌هاى شيطانى را براى كسانى‌كه مرض و غرضى در دلشان دارند و دلشان سخت است وسيله آزمايش قرار دهد. مسلماً كسانى‌كه ظلم مى‌كنند دشمنى شديدى با حقيقت دارند.(53)
22:54
تا دانشمندان بدانند كه قرآن حق و از جانب خداوندت مى‌باشد و به آن ايمان بياورند و دل‌هايشان با آن نرم شود. خدا افراد باايمان را به راه راست هدايت مى‌كند.(54)
22:55
افراد بى‌ايمان هميشه درباره قرآن شك مى‌كنند تا آن‌كه ناگهان روز قيامت يا عذاب روز بى‌پايان سراغ آن‌ها بيايد.(55)
22:56
فرمانروايى آن روز با خدا است و بين مردم حكم مى‌كند، و افراد باايمانى كه كار درست كرده‌اند در بهشت‌هاى پرنعمت خواهند بود.(56)
22:57
و افراد بى‌ايمان كه منكر آيات ما شدند، عذاب خواركننده‌اى دارند.(57)
22:58
و كسانى‌كه در راه خدا مهاجرت كردند و كشته شدند يا مردند، خدا به آن‌ها روزى خوبى مى‌دهد، چون بهترين روزى‌دهندگان است.(58)
22:59
يقيناً خدا آن‌ها را وارد جايى مى‌كند كه مى‌پسندند. خدا دانا و بردبار است.(59)
22:60
آرى، اين‌طور است، كسى‌كه مورد ظلم قرار گرفته اگر به اندازه‌اى كه به او ظلم شده ظالم را مجازات كند، بعد دوباره مورد ظلم قرار گيرد، خدا حتماً او را كمك مى‌كند. چون خدا بخشنده و آمرزنده است.(60)
22:61
اين‌كار به اين دليل است كه خدا شب را داخل روز و روز را داخل شب مى‌كند و خدا شنوا و بينا است.(61)
22:62
اين به دليل اين است كه خدا حق است و چيزهايى كه غير از او مى‌خوانند باطل است و خدا بلندمرتبه و بزرگ است.(62)
22:63
آيا نديدى كه خدا باران را از آسمان نازل مى‌كند و زمين با آن سبز مى‌شود؟ خدا دقيق و آگاه است.(63)
22:64
آنچه در آسمان‌ها و زمين است مال خداست و (فقط) خداست كه بى‌نياز و قابل ستايش است.(64)
22:65
آيا نديدى كه خدا آنچه در زمين است در اختيار شما گذاشته و كشتى به فرمان او در دريا حركت مى‌كند و از افتادن آسمان بر روى زمين جلوگيرى مى‌كند، مگر به اذن خودش (بعضى از شهاب‌ها به زمين مى‌افتند)، چون خدا نسبت به مردم رئوف و مهربان است.(65)
22:66
او كسى است كه شما را زنده كرد، بعد جان شما را مى‌گيرد، و بعد شما را زنده مى‌كند. انسان قدرنشناس است.(66)
22:67
براى هر امتى آداب و رسومى قرار داديم كه به آن عمل مى‌كنند، بنابراين در كار دين با تو كشمكش و بحث نكنند. مردم را به راه خداوندت دعوت كن. تو بر راه درستى قرار دارى.(67)
22:68
اگر با تو بگومگو كردند، بگو: خدا از كارهايى كه مى‌كنيد اطلاع كامل دارد.(68)
22:69
خدا روز قيامت بين شما درباره آنچه كه در آن اختلاف نظر داشتيد حكم مى‌كند.(69)
22:70
آيا نمى‌دانى كه خدا آنچه در آسمان‌ها و زمين است مى‌داند؟ همه آن‌ها در كتاب ثبت است. اين‌كار براى خدا آسان است.(70)
22:71
غير از خدا چيزى را بندگى مى‌كنند كه هيچ دليلى براى آن نازل نشده و علمى به آن ندارند. كسانى‌كه ظلم مى‌كنند ياورى نخواهند داشت.(71)
22:72
وقتى آيات روشن ما بر آن‌ها خوانده شود، در صورت افراد بى‌ايمان خشم و ناراحتى را مى‌بينى. نزديك است به كسانى‌كه آيات ما را براى آن‌ها مى‌خوانند حمله كنند. بگو: آيا شما را از چيزى بدتر از اين خبردار كنم؟ از جهنمى كه خدا به افراد بى‌ايمان وعده داده است. جهنم جاى بدى است.(72)
22:73
اى مردم، مثلى زده شده به آن گوش دهيد: كسانى راكه غير از خدا به كمك مى‌خوانيد هرگز مگسى را خلق نمى‌كنند، اگر چه براى آن متحد شوند، و اگر يك مگس چيزى را از آن‌ها بربايد نمى‌توانند آن را از چنگ مگس درآورند. طالب و مطلوب هر دو ضعيف هستند.(73)
22:74
آن طور كه بايد خدا را بشناسند، نشناختند. چون خدا (بسيار) قدرتمند و توانا است.(74)
22:75
خدا از فرشتگان و از مردم رسولانى انتخاب مى‌كند، چون خدا شنوا و بينا است.(75)
22:76
آنچه جلو و آنچه پشت سر آن‌ها است مى‌داند، و كارها به سوى خدا برگردانده مى‌شود.(76)
22:77
اى افراد باايمان، ركوع و سجده كنيد و خداوندتان را بندگى (اطاعت محض) كنيد و كار خوب بكنيد تا رستگار شويد.(77)
22:78
و در راه خدا، آن طور كه سزاوار جهاد در راه اوست، جهاد كنيد. او شما را انتخاب كرد و در دين مشكلى براى شما قرار نداده. اين آيين پدرتان ابراهيم است. او شما را قبلاً و در اين دوره مسلمان (يعنى كسى‌كه تسليم حكم خداست) ناميده، براى اين‌كه پيغمبر شاهد بر شما باشد و شما شاهد بر مردم باشيد. بنابراين نماز را به پا داريد و زكات بدهيد و (فقط) به خدا توسل جوييد، او مولاى شماست، چه مولاى خوبى و ياور شايسته‌اى.(78)