19:1
كهيعص (1)
19:2
اين يادى از لطف خداوند تو به بنده‌اش زكريا است.(2)
19:3
وقتى كه خداوندش را پنهانى صدا زد.(3)
19:4
گفت: خداوندا، استخوان من سست شده و موى سرم از پيرى سفيد شده. خداوندا، در كمك‌خواهى از تو محروم نبوده‌ام.(4)
19:5
من درباره بستگانم بعد از خودم مى‌ترسم و زن من نازا است. بنابراين از لطف خودت جانشينى به من بده،(5)
19:6
كه از من و خاندان يعقوب ارث ببرد و او را فردى پسنديده ساز.(6)
19:7
ندا داده شد كه اى زكريا، مژده پسرى را كه اسمش يحيى است به تو مى‌دهيم و قبلاً كسى به اين نام ناميده نشده.(7)
19:8
زكريا گفت: خداوندا، چگونه مى‌توانم پسرى داشته باشم در صورتى كه زنم نازا است و من پير و ناتوانم.(8)
19:9
فرشته گفت: همين‌طور است كه مى‌گويى. خداوند تو گفت كه اين كار براى من آسان است، من قبلاً تو را خلق كردم در صورتى كه چيزى نبودى.(9)
19:10
زكريا گفت: خداوندا نشانه‌اى براى من قرار بده. فرشته گفت: نشانه تو اين است كه سه روز در حالى‌كه سالم هستى نمى‌توانى با مردم حرف بزنى.(10)
19:11
پس از محراب خارج شد و پيش قوم خود رفت و با اشاره به آن‌ها فهماند كه صبح و شب به تسبيح خدا بپردازيد.(11)
19:12
اى يحيى، كتاب را با قوت بگير. ما به او از كودكى حكمت داديم.(12)
19:13
به فضل ما مهربان و پاك و پرهیزکار بود.(13)
19:14
و با پدر و مادرش خوش‌رفتار بود و زورگو و سركش نبود.(14)
19:15
سلام بر او روزى كه متولد شد و روزى كه مرد و روزى كه زنده شود.(15)
19:16
در كتاب از مريم ياد كن وقتى كه در مكانى شرقى از خانواده‌اش به كنارى رفت.(16)
19:17
و پرده‌اى بين خود و آن‌ها قرار داد. ما روحمان (جبرئيل) را پيش او فرستاديم. او براى مريم به شكل انسانى كامل درآمد.(17)
19:18
مريم گفت: اگر آدم باتقوايى هستى، من از تو به خدا پناه مى‌برم.(18)
19:19
گفت: من فرستاده خداوند تو هستم تا پسر پاكى به تو ببخشم.(19)
19:20
مريم گفت: چطور من مى‌توانم پسرى داشته باشم در صورتى كه دست بشرى به من نرسيده و آدم بدكارى نبوده‌ام؟(20)
19:21
گفت: همين‌طور است، خداوند تو گفت: اين كار براى من آسان است. براى اين‌كه او را آيتى (نشانه‌اى) براى مردم بسازيم و لطفى از ما باشد. اين امرى است قطعى و شدنى.(21)
19:22
پس مريم عيسى را حامله شد و به جاى دورى رفت.(22)
19:23
درد زايمان او را پيش تنه درخت خرمايى برد، گفت: كاش من قبلاً مرده و فراموش شده بودم.(23)
19:24
از زيرش صدايى به او گفت كه غصه نخور، خداوند تو زير پايت چشمه‌اى قرار داده،(24)
19:25
تنه درخت را تكان بده تا خرماى تازه براى تو بريزد.(25)
19:26
بخور و بنوش و چشمت را روشن ساز، اگر كسى را ديدى بگو که من روزه‌اى براى خدا نذر كرده‌ام. امروز هيچگاه با كسى حرف نمى‌زنم.(26)
19:27
مريم در حالى‌كه بچه را در آغوش داشت، او را پيش قومش آورد، گفتند: اى مريم، كار زشتى كرده‌اى.(27)
19:28
اى خواهر هارون، پدرت مرد بدى نبود و مادرت هم بدكاره نبود.(28)
19:29
مريم به بچه‌اش اشاره كرد. گفتند: چگونه با كودكى كه در گهواره است صحبت كنيم؟(29)
19:30
عيسى گفت: من بنده خدا هستم، خدا به من كتاب داده و مرا پيغمبر ساخته،(30)
19:31
و هر جا باشم مرا بابركت ساخته و به من تا وقتى زنده‌ام سفارش نماز و زكات كرده است.(31)
19:32
و مرا نسبت به مادرم نيكوكار گردانده و مرا زورگو و بدرفتار نساخته.(32)
19:33
سلام بر من روزى كه زاييده شدم و روزى كه بميرم و روزى كه زنده شوم.(33)
19:34
اين عيسى پسر مريم است، سخن راست و درستى است كه در آن شك دارند.(34)
19:35
سزاوار خدا نيست كه فرزندى بگيرد، خدا بالاتر از اين حرف‌ها است. وقتى تصميم به انجام كارى بگيرد فقط مى‌گويد بشو، همان‌طور خواهد شد.(35)
19:36
عيسى گفت: خدا صاحب‌اختيار من و شماست، بنابراين فقط او را بندگى كنيد (بنده و مطيع محض و بى‌چون و چراى دستورهاى هيچ‌كس جز خدا نباشيد)، راه راست اين است.(36)
19:37
اما گروه‌ها (يهودى و مسيحى) ميان خود دچار اختلاف شدند، پس واى بر منكران موقع ديدن روز بزرگ.(37)
19:38
روزى كه پيش ما بيايند چقدر بينا و چقدر شنوا هستند، ولى ستمكاران امروز در گمراهى آشكارى هستند.(38)
19:39
آن‌ها را از روز پشيمانى و افسوس خوردن بر حذر دار، روزى كه كار تمام شده، ولى آن‌ها در غفلت هستند و ايمان نمى‌آورند.(39)
19:40
پيش ما برمى‌گردند و زمين و هر كس كه در آن است براى ما باقى مى‌ماند.(40)
19:41
در كتاب، ابراهيم را ياد كن، او راستگو و پيغمبر بود.(41)
19:42
وقتى كه به پدرش گفت: چرا چيزى را كه نمى‌شنود و نمى‌بيند و ذره‌اى براى تو فايده ندارد عبادت مى‌كنى؟(42)
19:43
پدر، مقدارى از علم براى من حاصل شده كه براى تو حاصل نشده. از من پيروى كن تا تو را به راه راست هدايت كنم.(43)
19:44
پدر، بندگى شيطان را نكن. او نسبت به خداوندِ بخشنده سركش است.(44)
19:45
پدر، من مى‌ترسم عذابى از طرف خداوند رحمان به تو برسد و تو يار شيطان باشى.(45)
19:46
پدرش به او گفت: اى ابراهيم، آيا از خدايان من روگردانى؟ اگر از اين كار دست برندارى تو را سنگسار مى‌كنم، مدتى از من دور شو.(46)
19:47
ابراهيم گفت: سلام بر تو، من از خداوندم براى تو طلب آمرزش مى‌كنم، چون او نسبت به من مهربان است.(47)
19:48
من از شما و هر چه كه غير از خدا مى‌خوانيد كناره‌جويى مى‌كنم و از خداوندم كمك مى‌خواهم، اميدوارم كه در خواندن خداوندم آدم بدبختى نباشم.(48)
19:49
چون ابراهيم از آن‌ها و چيزهايى كه غير از خدا مى‌پرستيدند كناره‌جويى كرد، اسحاق و يعقوب را به او داديم و هر يك را پيغمبر ساختيم.(49)
19:50
و به آن‌ها لطف كرديم، و نامشان را بلندآوازه ساختيم.(50)
19:51
در كتاب از موسى سخن بگو، او بنده‌اى مخلص و رسول و پيامبر بود.(51)
19:52
از طرف راست كوه او را صدا زديم و او را براى سخن گفتن نزديك ساختيم.(52)
19:53
و از لطف خودمان هارون پيغمبر را به او داديم.(53)
19:54
و در كتاب از اسماعيل سخن بگو، او در وعده‌هايش صادق و فرستاده و پيامبر بود.(54)
19:55
به خانواده‌اش دستور نماز و زكات مى‌داد و مورد رضايت خدا بود.(55)
19:56
و از ادريس در كتاب صحبت كن، چون او راستگو و پيغمبر بود.(56)
19:57
و او را به مقام بلندى ارتقا داديم.(57)
19:58
اين‌ها عده‌اى از پيغمبران از نسل آدم و از نسل كسانى‌كه با نوح سوار كشتى كرديم و از نسل ابراهيم و يعقوب و از كسانى بودند كه هدايتشان كرديم و انتخابشان نموديم و خدا به آن‌ها لطف كرد. وقتى آيات خداى رحمان بر آن‌ها تلاوت مى‌شد، با حال گريه به سجده مى‌افتادند.(58)
19:59
بعد از آن‌ها كسانى جانشين ايشان شدند كه نماز را از بين بردند و پيرو شهوات خود شدند، نتيجه گمراهى خود را خواهند ديد.(59)
19:60
غير از كسانى‌كه توبه نمودند و ايمان آوردند و كار صحيح كردند، آن‌ها افرادى هستند كه وارد بهشت مى‌شوند و ذره‌اى به آن‌ها ظلم نمى‌شود.(60)
19:61
بهشت‌هاى جاويدى كه خداوند بخشنده از غيب به بندگانش وعده داده، وعده خدا عملى خواهد شد.(61)
19:62
در آنجا حرف بيهوده‌اى نخواهند شنيد، فقط سلام مى‌شنوند و صبح و شب روزى خود را دارند.(62)
19:63
اين بهشتى است كه در اختيار بندگان پرهیزکار خود قرار مى‌دهيم.(63)
19:64
ما فرشتگان جز به فرمان خداوندت نازل نمى‌شويم. آنچه جلوى ما و پشت سر ما و بين آن‌ها است مال خدا است و خداوند تو فراموشكار نيست.(64)
19:65
(او) صاحب‌اختيار آسمان‌ها و زمين و آنچه ميان آن‌هاست مى‌باشد. بنابراين فقط او را بندگى كن (بنده و مطيع محض و بى‌چون و چراى دستورهاى هيچ‌كس جز خدا نباش) و در بندگى او استقامت كن. آيا همنامى براى او مى‌شناسى؟(65)
19:66
انسان مى‌گويد: آيا پس از مرگ دوباره زنده مى‌شوم؟(66)
19:67
آيا انسان توجه نمى‌كند كه قبلاً، وقتى كه چيزى نبود، او را آفريديم؟(67)
19:68
به خداوندت قسم كه آن‌ها و شيطان‌ها را جمع مى‌كنيم و بعد آن‌ها را در حالى‌كه در اطراف جهنم به زانو درآمده‌اند حاضر مى‌كنيم.(68)
19:69
بعد از بين هر دسته افرادى را كه نسبت به خداى بخشنده سركش‌تر بودند جدا مى‌كنيم.(69)
19:70
ما كسانى را كه براى درآمدن به جهنم سزاوارتر هستند بهتر مى‌شناسيم.(70)
19:71
هيچ‌كس از شما نيست كه وارد جهنم نشود، اين امر حتمى خداوندت مى‌باشد.(71)
19:72
بعد كسانى را كه پرهیزکار بودند نجات مى‌دهيم و كسانى را كه ظلم مى‌كردند در حالى‌كه زانو زده‌اند در آن باقى مى‌گذاريم.(72)
19:73
وقتى آيات روشن ما براى آن‌ها خوانده شود، افراد بى‌ايمان به افراد باايمان مى‌گويند: جاى كداميك از اين دو دسته بهتر و محفلش نيكوتر است؟(73)
19:74
قبل از آن‌ها افرادى را كه وسايل زندگى و قيافه‌شان بهتر از اين‌ها بود نابود كرديم.(74)
19:75
بگو: خدا افرادى را كه گمراه هستند در آن راه كمك مى‌كند تا وقتى كه عذاب يا قيامتى را كه به آن‌ها وعده داده شده ببينند، آن وقت مى‌دانند جاى چه كسى بدتر و سپاهش ضعيف‌تر است.(75)
19:76
خدا هدايت كسانى را كه هدايت شده‌اند مى‌افزايد و پاداش كارهاى خوب باقى‌ماندنى پيش خداوندت بهتر و خوش‌عاقبت‌تر است.(76)
19:77
آيا كسى را كه منكر آيات ما شد ديدى كه مى‌گفت: حتماً به من مال و فرزند داده خواهد شد.(77)
19:78
آيا از غيب خبر داشت يا از خداوند رحمان قولى گرفته بود؟(78)
19:79
اين‌طور نيست، ما آنچه را مى‌گويد مى‌نويسيم و عذاب او را پيوسته زيادتر مى‌كنيم.(79)
19:80
و آنچه را كه مى‌گويد (مال و فرزند)، براى ما به جا مى‌گذارد و تنها پيش ما مى‌آيد.(80)
19:81
غير از خدا معبودهايى براى خود گرفتند (بنده غير خدا شدند و از دستورهاى غير خدا پيروى كردند) تا باعث عزت آن‌ها شوند.(81)
19:82
اين‌طور نيست. ايشان (معبودانشان) منكر عبادت (بندگى) آن‌ها مى‌شوند و مخالف آن‌ها خواهند بود.(82)
19:83
آيا متوجه نشده‌اى كه ما شياطين را پيش افراد بى‌ايمان فرستاديم تا آن‌ها را به گناه تشويق كنند؟(83)
19:84
درباره آن‌ها عجله نداشته باش، ما روزها را مى‌شماريم.(84)
19:85
روزى كه افراد پرهیزکار را دستجمعى با احترام پيش خداوند رحمان جمع مى‌كنيم.(85)
19:86
و گناه‌كاران را تشنه به سوى جهنم مى‌رانيم.(86)
19:87
اختيار شفاعت را ندارند، مگر كسى‌كه از خداوند رحمان عهدى گرفته باشد.(87)
19:88
گفتند: خداوند رحمان فرزندى گرفته.(88)
19:89
واقعاً سخن زشتى گفتيد.(89)
19:90
نزديك است آسمان‌ها از اين سخن بشكافد و زمين پاره شود و كوه‌ها فرو ريزند،(90)
19:91
كه براى خداوند رحمان فرزندى قائل مى‌شوند.(91)
19:92
سزاوار خداوند رحمان نيست كه فرزندى بگيرد.(92)
19:93
تمام كسانى‌كه در آسمان‌ها و زمين هستند با بندگى (اظهار كوچكى و اطاعت) پيش خداوند رحمان مى‌آيند.(93)
19:94
خدا همه آن‌ها را حساب كرده و شماره آن‌ها را دارد.(94)
19:95
و همه آن‌ها روز قيامت به تنهايى پيش خدا مى‌آيند.(95)
19:96
كسانى‌كه ايمان آوردند و كار صحيح كردند، خداوند رحمان محبت آن‌ها را در دل‌ها مى‌اندازد.(96)
19:97
ما قرآن را به زبان تو آسان كرديم تا به‌وسيله آن به افراد پرهیزکار مژده بدهى و دشمنان سرسخت را بترسانى.(97)
19:98
چه اقوام زيادى كه قبل از آن‌ها نابود كرديم. آيا يكى از آن‌ها را مى‌بينى و كوچك‌ترين صدايى از آن‌ها مى‌شنوى؟(98)