89:1
Yemin olsun tan yerinin ağarma vaktine,
89:2
On geceye,
89:3
Çifte ve teke,
89:4
Yola koyulduğu zaman geceye.
89:5
Nasıl, bunlarda akıl sahibi için bir yemin var mı?
89:6
Görmedin mi ne yaptı Rabbin Âd kavmine?
89:7
Sütunlarla dolu İrem'e,
89:8
Ki beldeler içinde onun benzeri yaratılmamıştı.
89:9
Ve ne yaptı vadide kayaları oyan Semûd kavmine?
89:10
Ve kazıklar sahibi Firavun'a.
89:11
Bunlar, ülkelerde azıp zulmetmişlerdi.
89:12
Ve oralarda bozgunu çoğaltmışlardı.
89:13
Bu yüzden Rabbin, üzerlerine azap kamçısını yağdırıverdi.
89:14
Çünkü Rabbin tam gözetleme yerindedir/tam bir biçimde gözetlemektedir.
89:15
İnsan böyledir; Rabbi kendisini deneyip de ona cömert davranır, nimet yağdırırsa: \"Rabbim bana ikramda bulundu!\" der.
89:16
Ama Rabbi onu sıkıntıya uğratıp rızkını ölçüye bağlarsa: \"Rabbim bana ihanet etti!\" der.
89:17
Doğrusu şu ki, siz yetime ikramda bulunmuyorsunuz.
89:18
Yoksulun doyurulmasını teşvik etmiyorsunuz.
89:19
Mirası derleyip toplayıp yiyorsunuz.
89:20
Malı, devşirip depolatacak bir sevgiyle seviyorsunuz.
89:21
İş böyle gitmeyecektir! Yer birbirine çarpılıp dümdüz hale getirildiğinde,
89:22
Rabbin gelip melekler saf saf dizildiğinde,
89:23
O gün cehennem de getirilir. İşte o gün düşünüp anlar insan. Ama düşünüp hatırlamanın ona ne yararı var!
89:24
Der ki: \"Keşke şu hayatım için önden bir şeyler gönderseydim.\
89:25
O gün hiç kimse O'nun azabı gibi azap edemez.
89:26
Ve hiç kimse O'nun vurduğu bağ gibi bağ vuramaz.
89:27
Ey sükûna kavuşmuş benlik!
89:28
Dön Rabbine, razı etmiş ve razı edilmiş olarak!
89:29
Gir kullarımın arasına!
89:30
Gir cennetime!