89:1
سوگند به سپیده دم
89:2
و به شب های ده گانه
89:3
و به زوج و فرد
89:4
و به شب هنگامی که می گذرد.
89:5
آیا در آنچه گفته شد، سوگندی برای خردمند هست؟
89:6
آیا ندانسته ای که پروردگارت با قوم عاد چه کرد؟
89:7
و [با آن شهر] اِرم که دارای کاخ های باعظمت و ساختمان های بلند بود؟
89:8
همان که مانندش در شهرها ساخته نشده بود؟
89:9
و با قوم ثمود آنان که در آن وادی [برای ساختن بناهای استوار و محکم] تخته سنگ ها را می بریدند؟
89:10
و با فرعون نیرومند که دارای میخ های شکنجه بود؟
89:11
همانان که در شهرها، طغیان وسرکشی کردند؟
89:12
و در آنها فساد وتباه کاری فراوانی به بار آوردند؟
89:13
پس پروردگارت تازیانه عذاب های گوناگون را بر آنان فرو ریخت.
89:14
بی تردید پروردگارت در کمین گاه است؛
89:15
اما انسان، هنگامی که پروردگارش او را بیازماید و گرامی داردش و نعمتش بخشد، می گوید: پروردگارم [چون شایسته و سزاوار بودم] مرا گرامی داشت،
89:16
و اما چون او را بیازماید، پس روزی اش را بر او تنگ گیرد، گوید: پروردگارم مرا خوار و زبون کرد.
89:17
این چنین نیست که می پندارید، بلکه [زبونی، خواری و دور شدن شما از رحمت خدا برای این است که] یتیم را گرامی نمی دارید
89:18
و یکدیگر را بر طعام دادن به مستمند تشویق نمی کنید
89:19
و میراث خود را [با میراث دیگران بی توجه به حلال وحرام بودنش] یک جا و کامل می خورید
89:20
وثروت را بسیار دوست دارید.
89:21
این چنین نیست که می پندارید، هنگامی که زمین را به شدت درهم کوبند
89:22
و [فرمان] پروردگارت برسد، وفرشتگان صف اندر صف حاضر شوند،
89:23
در آن روز دوزخ را بیاورند، در آن روز انسان متذکّر شود و کجا این تذکر برای او سودمند افتد؟!
89:24
می گوید: ای کاش برای این زندگی ام [عبادت خالصانه و کار نیک] پیش فرستاده بودم.
89:25
پس در آن روز هیچ کس چون عذاب کردن او عذاب نکند،
89:26
و هیچ کس چون به بند کشیدن او به بند نکشد.
89:27
ای جان آرام گرفته و اطمینان یافته!
89:28
به سوی پروردگارت در حالی که از او خشنودی و او هم از تو خشنود است، باز گرد.
89:29
پس در میان بندگانم درآی
89:30
و در بهشتم وارد شو.