81:1
هنگامی که خورشید را به هم درپیچند
81:2
و هنگامی که ستارگان تیره و بی نور شوند
81:3
و هنگامی که کوه ها را به حرکت آرند و از جا برکنند
81:4
و هنگامی که اموال نفیس و با ارزش رها و بی صاحب شود
81:5
و هنگامی که همه حیوانات وحشی محشور شوند
81:6
و هنگامی که دریاها مشتعل و برافروخته گردند
81:7
و هنگامی که هرکس [با همسان خود] قرین و جفت شوند [خوبان با خوبان و بدان با بدان]
81:8
و هنگامی که از [دختر] زنده به گور بپرسند
81:9
به کدام گناه کشته شده؟
81:10
و هنگامی که نامه های اعمال را بگشایند….
81:11
و هنگامی که آسمان را به شدت برکنند و برچینند
81:12
و هنگامی که دوزخ افروخته شود….
81:13
و هنگامی که بهشت را نزدیک آرند
81:14
[در چنین موقعیت و زمانی است که] هر کس هر عملی را [از خیر و شر] حاضر کرده است، بداند.
81:15
پس سوگند به ستارگانی که باز می گردند،
81:16
ستارگانی که به سرعت می روند و پنهان می شوند
81:17
و سوگند به شب هنگامی که [روی می آورد، و زمانی که] می رود
81:18
و سوگند به صبح هنگامی که می دمد [و با گستردن نورش تاریکی را می زداید]
81:19
که قرآن کلام فرستاده ای ارجمند و بزرگوار است.
81:20
نیرومندی که نزد صاحب عرش دارای مقام و منزلت است؛….
81:21
آنجا مورد اطاعت [فرشتگان] و امین است….
81:22
و رفیق و یار شما دیوانه نیست.
81:23
بی تردید امین وحی را در افق روشن دیده است،
81:24
و او نسبت به [ابلاغ و تعلیم] آنچه به او وحی می شود، بخیل نیست
81:25
و قرآن، کلام شیطان رانده شده نیست؛
81:26
پس [با انکار قرآن و روی گرداندن از آن] کجا می روید؟
81:27
قرآن فقط وسیله یادآوری و پند برای جهانیان است؛
81:28
برای هرکس از شما که بخواهد [در همه شؤون زندگی مادی و معنوی] راه مستقیم بپیماید
81:29
و شما [طیِ راهِ مستقیم را] نخواهید خواست مگر آنکه خدا پروردگار جهانیان بخواهد.