92:1
قسم به شب تار هنگامی که (جهان را در پرده سیاه) بپوشاند.
92:2
و قسم به روز هنگامی که روشن و فروزان گردد.
92:3
و قسم به مخلوقات عالم که خدا همه را جفت نر و ماده بیافرید.
92:4
(قسم به این آیات الهی) که سعی و کوشش شما مردم بسیار مختلف است (برخی بر صلاح و برخی بر فساد می‌کوشید).
92:5
اما هر کس عطا و احسان کرد و خدا ترس و پرهیزکار شد.
92:6
و به نیکویی (یعنی به نعیم آخرت با هر خیر و سعادت که در قرآن بیان شده) تصدیق کرد.
92:7
ما هم البته کار او را (در دو عالم) سهل و آسان می‌گردانیم.
92:8
اما هر کس بخل ورزید و خود را (از لطف خدا) بی نیاز دانست.
92:9
و نیکویی را تکذیب کرد.
92:10
پس به زودی کار او را (در دو عالم) دشوار می‌کنیم.
92:11
و گاه عذاب و هلاکت داراییش وی را هیچ نجات نتواند داد.
92:12
و البته بر ماست که (خلق را) هدایت کنیم.
92:13
و ملک دنیا و آخرت از ماست (به هر که بخواهیم و صلاح دانیم می‌بخشیم).
92:14
من شما را از آتش شعله‌ور دوزخ ترسانیدم و آگاه ساختم.
92:15
که هیچ کس در آن آتش در نیفتد مگر شقی‌ترین خلق.
92:16
همان کس که (آیات و رسل حق را) تکذیب کرد و روی از آن بگردانید.
92:17
و اهل تقوا را از آن آتش دور سازند.
92:18
آن کس که مال خود را (به فقیران اسلام) به وجه زکات بدهد.
92:19
و حال آنکه هیچ کس بر وی حق نعمت ندارد تا به پاداش آن بدهد.
92:20
(او احسان نکند) جز در طلب رضای خدای خود که برتر و بالاترین موجودات است.
92:21
و البته (در بهشت آخرت به آن نعمتهای ابدی) خشنود خواهد گردید.