92:1
قسم به شب وقتى همه جا را فراگيرد،(1)
92:2
قسم به روز وقتى روشن شود،(2)
92:3
قسم به وجودى كه نر و ماده را خلق كرد،(3)
92:4
كه كوشش شما با هم اختلاف دارد.(4)
92:5
اما كسى‌كه احسان كرد و پرهیزکار شد و نيكى را تصديق كرد، ما كار را براى او آسان مى‌كنيم.(5 تا 7)
92:6
اما كسى‌كه احسان كرد و پرهیزکار شد و نيكى را تصديق كرد، ما كار را براى او آسان مى‌كنيم.(5 تا 7)
92:7
اما كسى‌كه احسان كرد و پرهیزکار شد و نيكى را تصديق كرد، ما كار را براى او آسان مى‌كنيم.(5 تا 7)
92:8
اما كسى‌كه بخل ورزيد و خود را بى‌نياز دانست و منكر نيكى شد، كار او را سخت مى‌كنيم.(8 تا 10)
92:9
اما كسى‌كه بخل ورزيد و خود را بى‌نياز دانست و منكر نيكى شد، كار او را سخت مى‌كنيم.(8 تا 10)
92:10
اما كسى‌كه بخل ورزيد و خود را بى‌نياز دانست و منكر نيكى شد، كار او را سخت مى‌كنيم.(8 تا 10)
92:11
و مالش در موقع هلاك او فايده‌اى برايش ندارد.(11)
92:12
هدايت مردم وظيفه ماست.(12)
92:13
و آخرت و دنيا مال ماست.(13)
92:14
من شما را از آتش سوزان جهنم بر حذر مى‌كنم.(14)
92:15
فقط بدبخت‌ترين افراد وارد آن مى‌شود.(15)
92:16
بدبختى كه منكر قيامت شد و قبول نكرد.(16)
92:17
پرهیزکارترين فرد از آن دور مى‌شود.(17)
92:18
كسى‌كه مالش را مى‌دهد تا پاك شود.(18)
92:19
هيچ‌كس نعمتى پيش خدا ندارد كه جزاى آن داده شود.(19)
92:20
مگراینکه به‌خاطر به‌دست آوردن رضاى خداوند بلندمرتبه‌اش مالش را مى‌دهد.(20)
92:21
و حتماً راضى خواهد شد.(21)