91:1
قسم به خورشيد و تابش آن،(1)
91:2
و قسم به ماه وقتى دنبال آن آيد،(2)
91:3
قسم به روز وقتى آن را روشن كرد،(3)
91:4
قسم به شب وقتى آن را پوشاند،(4)
91:5
قسم به آسمان و آنچه آن را بنا كرد،(5)
91:6
قسم به زمين و آنچه آن را گسترده،(6)
91:7
قسم به نفس و آنچه آن را ساخت،(7)
91:8
و بدكارى و تقوايش را به آن الهام كرد،(8)
91:9
كه كسى‌كه نفس را از بدى پاك ساخت موفق و رستگار شد.(9)
91:10
و كسى‌كه نفس را آلوده كرد زيان‌كار و نااميد شد.(10)
91:11
قوم ثمود به سبب طغيان خود منكر پيغمبر خود شدند.(11)
91:12
وقتى بدترين آن‌ها به‌پا خاست.(12)
91:13
پيغمبر خدا به آن‌ها گفت اين شتر مال خداست، سهم آب خوردنش را رعايت كنيد.(13)
91:14
ولى او را دروغگو خواندند و شتر را كشتند. درنتيجه خداوندشان به علت گناهشان عذاب را برايشان فرستاد و آن‌ها را با خاك مساوى كرد.(14)
91:15
و از عاقبت نابودى آن‌ها نمى‌ترسد.(15)