82:1
هنگامی که آسمان شکافته شود.
82:2
و هنگامی که ستارگان آسمان فرو ریزند.
82:3
و هنگامی که آب دریاها روان گردد (تا به هم پیوسته همه یک دریا شود).
82:4
و هنگامی که قبرها زیر و رو شود (و خلایق از آنها بر انگیخته شوند).
82:5
آن هنگام است که هر شخصی به هر چه مقدّم و مؤخّر انجام داده همه را بداند (شاید مراد از مقدم عملی است که پیش از رفتن از دنیا برای آخرت به جای آورده، و مؤخر آن اعمالی که پس از مرگ به او می‌رسد مانند باقیات صالحات و اعمال خیری که وصیت کرده و وقف و صدقات جاری و فرزند صالح یا کتاب علمی و سنّت حسنه).
82:6
ای انسان، چه باعث شد که به خدای کریم بزرگوار خود مغرور گشتی (و نافرمانی او کردی).
82:7
آن خدایی که تو را به وجود آورد و به صورتی تمام و کامل بیاراست و به اعتدال (اندام و تناسب قوا) برگزید.
82:8
و حال آنکه به هر صورتی که خواستی (جز این صورت زیبا هم) خلق توانستی کرد.
82:9
چنین نیست (که شما کافران پنداشتید که معاد و قیامتی نیست) بلکه شما (از جهل) روز جزا را تکذیب می‌کنید.
82:10
البته نگهبانها بر (مراقبت احوال) شما مأمورند.
82:11
که آنها نویسندگان (اعمال شما و فرشته) مقرب خدایند.
82:12
شما هر چه کنید همه را می‌دانند.
82:13
همانا نیکو کاران عالم در بهشت پر نعمت متنعّمند.
82:14
و بدکاران در آتش دوزخ معذبند.
82:15
روز جزا به آن دوزخ در افتند.
82:16
و هیچ از آن آتش دور نتوانند بود.
82:17
و تو چگونه به روز با عظمت جزا (ای بشر امروز کاملا) آگاه توانی شد؟
82:18
باز هم عظمت آن روز جزا را چگونه توانی دانست؟
82:19
آن روز هیچ کس برای کسی قادر بر هیچ کار نیست و تنها حکم و فرمان در آن روز با خدای یکتاست.