40:1
حم.(1)
40:2
نزول قرآن از طرف خداوند نيرومند و داناست.(2)
40:3
كه آمرزنده گناه و توبه‌پذير و مجازاتش شديد و صاحب نعمت است. معبودى غير از او نيست. همه پيش او برمى‌گردند.(3)
40:4
فقط افراد بى‌ايمان درباره آيات خدا بگومگو و مخالفت مى‌كنند. آمد و رفت آن‌ها در شهرها تو را فريب ندهد.(4)
40:5
پيش از آن‌ها، قوم نوح و دستجات بعد از آن‌ها، هم پيغمبران را به دروغگويى متهم كردند و هر دسته‌اى تصميم گرفت كه پيغمبرشان را دستگير كند، و با حرف‌هاى باطل به بحث و بگومگو پرداختند تا به اين وسيله حق را پايمال كنند. بنابراين آنان را دچار عذاب كردم. مجازات من چطور بود؟(5)
40:6
به اين ترتيب سخن خداوندت درباه افراد بى‌ايمان ثابت شد كه آن‌ها اهل آتش جهنم هستند.(6)
40:7
حاملان عرش و آن‌هايى كه اطراف عرش هستند با ستايش، خداوندشان را بزرگ مى‌شمارند، و به خدا ايمان دارند و براى افراد باايمان طلب آمرزش مى‌كنند، و مى‌گويند: خداوندا، دامنه رحمت و علم تو همه‌چيز را فرا گرفته، پس كسانى را كه توبه كردند و از راه تو پيروى كردند بيامرز و آن‌ها را از عذاب آتش جهنم حفظ فرما.(7)
40:8
خداوندا، آن‌ها را به بهشت‌هاى جاويدى كه به آن‌ها و پدران و همسران و فرزندان درستكارشان وعده داده‌اى، وارد كن، چون تو توانا و حكيم هستى.(8)
40:9
و آن‌ها را از بدى‌ها حفظ كن. كسى را كه در آن روز از بدى‌ها حفظ كنى، به او لطف كرده‌اى، و اين موفقيت بزرگى است.(9)
40:10
به افراد بى‌ايمان با صداى بلند گفته مى‌شود كه نفرت خدا از شما بيشتر از نفرتى است كه از هم داريد، چون كه دعوت شديد كه ايمان بياوريد ولى قبول نكرديد.(10)
40:11
افراد بى‌ايمان مى‌گويند: خداوندا، دوبار جان ما را گرفتى و دوبار ما را زنده كردى، به گناهان خود اعتراف كرديم. آيا راهى براى بيرون‌رفتن از اين عذاب وجود دارد؟(11)
40:12
اين عذاب به‌خاطر اين است كه وقتى فقط خدا خوانده مى‌شد قبول نمى‌كرديد، و اگر شريكى براى او ساخته مى‌شد ايمان مى‌آورديد. حكم در اختيار خداى بلندمرتبه بزرگ است.(12)
40:13
اوست كه آياتش را به شما نشان مى‌دهد، و روزى شما را از آسمان نازل مى‌كند. فقط كسى‌كه توبه كند متوجه اين حقيقت مى‌شود.(13)
40:14
بنابراين خدا را بخوانيد و دين را براى او خالص كنيد (غير خدا را نخوانيد)، هر چند كه افراد بى‌ايمان خوششان نيايد.(14)
40:15
خداى بالابرنده درجات و صاحب عرش، روح را به فرمان خود بر هر كس از بندگانش كه بخواهد مى‌فرستد تا مردم را از روز قيامت بترساند.(15)
40:16
روزى كه همه آن‌ها بيرون مى‌آيند، چيزى از آن‌ها بر خدا مخفى نيست. امروز فرمانفرمايى مال كيست؟ فرمانفرمايى امروز مال خداى يكتاى قهار است.(16)
40:17
امروز جزاى هر كس بطور كامل مطابق كارهايى كه كرده است داده مى‌شود. امروز ظلمى وجود ندارد، چون حسابرسى خدا سريع است.(17)
40:18
آن‌ها را از روز قيامت بترسان. روزى كه دل‌ها به گلوها مى‌رسد و افراد جلوى ناراحتى خود را مى‌گيرند، و كسانى‌كه ظلم مى‌كنند دوست و شفيعى كه از حرفش اطاعت شود، نخواهند داشت.(18)
40:19
خدا نگاه‌هاى زيرچشمى آن‌ها و چيزهايى را كه در دلشان مخفى كرده‌اند مى‌داند.(19)
40:20
خدا به حق قضاوت و حكم مى‌كند، و كسانى‌كه آن‌ها را غير از خدا به كمك مى‌خوانند، ذره‌اى قضاوت و حكم نمى‌كنند، چون خدا شنونده و بينا است.(20)
40:21
آيا در زمين نگشتند تا ببينند عاقبت كسانى‌كه قبل از آن‌ها بودند چه بود؟ آن‌ها قدرتشان و آثارشان در زمين بيشتر از اين‌ها بود. خدا آن‌ها را به‌خاطر گناهانشان دچار عذاب كرد، و كسى‌كه آن‌ها را از عذاب حفظ كند وجود نداشت.(21)
40:22
اين‌كار به‌خاطر اين بود كه پيغمبرانشان دلايل روشن براى آن‌ها مى‌آوردند، ولى آن‌ها منكر آن مى‌شدند، درنتيجه خدا آن‌ها را دچار عذاب كرد، چون خدا قوى و مجازاتش شديد است.(22)
40:23
موسى را با آياتمان و معجزاتمان پيش فرعون و هامان و قارون فرستاديم، ولى گفتند: موسى جادوگر دروغگويى است.(23 و 24)
40:24
موسى را با آياتمان و معجزاتمان پيش فرعون و هامان و قارون فرستاديم، ولى گفتند: موسى جادوگر دروغگويى است.(23 و 24)
40:25
چون موسى حق را از طرف ما براى آن‌ها آورد، گفتند: پسران افرادى را كه با موسى به خدا ايمان آورده‌اند بكشيد، و زنانشان را زنده بگذاريد. در صورتى كه نقشه افراد بى‌ايمان غلط بود.(25)
40:26
فرعون گفت: بگذاريد من موسى را بكشم و او خداوندش را به كمك بخواند. من مى‌ترسم دين شما را عوض كند يا در زمين فسادى بوجود آورد.(26)
40:27
موسى گفت: من از هر متكبرى كه به روز حساب ايمان ندارد، به خداوند خودم و خداوند شما پناه مى‌برم.(27)
40:28
مرد مؤمنى از خاندان فرعون كه ايمانش را مخفى مى‌كرد گفت: آيا مى‌خواهيد مردى را بكشيد كه مى‌گويد (فقط) خداست كه صاحب‌اختيار من است و دلايل روشنى از خداوندتان براى شما آورده؟ اگر دروغگو باشد، دروغگويى او بر ضرر خودش مى‌باشد و اگر راست بگويد، بعضى از عذاب‌هايى كه به شما وعده مى‌دهد به شما مى‌رسد. خدا كسى را كه متجاوز و دروغگو باشد هدايت نمى‌كند.(28)
40:29
اى قوم من، امروز حکومت مال شما است و در زمين قدرت داريد، اما اگر عذاب خدا سراغ ما آمد چه كسى ما را كمك مى‌كند؟ فرعون گفت: چيزى غير از آنچه (به صلاح شما) مى‌بينم نمى‌گويم، و شما را فقط به راه صحيح راهنمايى مى‌كنم.(29)
40:30
آن كس كه ايمان آورده بود گفت: اى قوم من، من بر شما از روزى مثل روز دستجات (قبل از شما) مى‌ترسم.(30)
40:31
مثل بلايى كه به قوم نوح و عاد و ثمود و كسانى‌كه بعد از آن‌ها بودند رسيد، حال آن‌كه خدا ظلمى را براى بندگانش نمى‌خواهد.(31)
40:32
اى قوم من، من از روزى كه افراد از يكديگر كمك مى‌خواهند بر شما مى‌ترسم.(32)
40:33
روزى كه پشت كرده و فرار مى‌كنيد، و كسى‌كه شما را از عذاب خدا حفظ كند نخواهيد داشت. كسى را كه خدا گمراه كند، هدايت‌كننده‌اى براى او وجود ندارد.(33)
40:34
قبلاً يوسف دلايل روشن براى شما آورد و شما دائماً از آنچه آورده بود در شك بوديد، تا وقتى كه از دنيا رفت، گفتيد: خدا بعد از او هرگز رسولى نخواهد فرستاد. خدا كسى را كه متجاوز و شكاك است اين‌طور گمراه مى‌كند.(34)
40:35
شكاكانى كه درباره آيات خدا بدون دليلى كه براى آن‌ها آمده باشد بگومگو مى‌كنند. اين بگومگوها پيش خدا و افراد باايمان دشمنى بزرگى است. خدا بر قلب هر متكبر زورگويى اين‌طور مهر مى‌نهد.(35)
40:36
فرعون گفت: اى هامان، براى من كاخ بلندى بساز شايد من به راه‌هاى آسمان‌ها برسم تا به معبود موسى پى ببرم. من فكر مى‌كنم موسى دروغگو است. كار بد فرعون را اين‌طورى در نظر خودش جلوه داديم و از راه راست باز ماند. نقشه فرعون بى‌نتيجه بود.(36 و 37)
40:37
فرعون گفت: اى هامان، براى من كاخ بلندى بساز شايد من به راه‌هاى آسمان‌ها برسم تا به معبود موسى پى ببرم. من فكر مى‌كنم موسى دروغگو است. كار بد فرعون را اين‌طورى در نظر خودش جلوه داديم و از راه راست باز ماند. نقشه فرعون بى‌نتيجه بود.(36 و 37)
40:38
فردى كه ايمان داشت گفت: اى قوم من، از من پيروى كنيد تا شما را به راه صحيح هدايت كنم.(38)
40:39
اى قوم من، اين زندگى دنيا فقط وسيله بهره‌بردن است، در صورتى كه آخرت خانه اقامت است.(39)
40:40
كسى‌كه كار بدى بكند فقط به اندازه آن مجازات مى‌شود، و هر مرد يا زنى كه كار درست بكند و ايمان داشته باشد وارد بهشت مى‌شود و بدون حساب بهره‌مند مى‌شود.(40)
40:41
اى قوم من، شما را چه شده كه من شما را به نجات دعوت مى‌كنم، و شما مرا به آتش جهنم دعوت مى‌كنيد؟(41)
40:42
مرا دعوت مى‌كنيد كه منكر خدا شوم و چيزى را كه نمى‌شناسم شريك خدا بسازم، و من شما را به سوى خداوند مقتدر و آمرزنده دعوت مى‌كنم.(42)
40:43
چيزى كه مرا به پرستش آن دعوت مى‌كنيد هيچ دعوتى در دنيا و آخرت ندارد، در صورتى كه بازگشت ما پيش خداست، و كسانى‌كه اسراف (زياده‌روى) مى‌كنند اهل آتش جهنم هستند.(43)
40:44
آنچه را به شما مى‌گويم به ياد خواهيد آورد، من كارم را به خدا مى‌سپارم، چون خدا به بندگانش بصيرت دارد (بندگانش را مى‌شناسد).(44)
40:45
خدا او را از شر نقشه بدى كه براى او مى‌كشيدند حفظ كرد، و آل فرعون دچار عذاب بدى شدند.(45)
40:46
آتش جهنم صبح و شب به آن‌ها عرضه مى‌شود، و روزى كه قيامت برپا شود گفته مى‌شود كه آل فرعون را وارد شديدترين عذاب‌ها كنيد.(46)
40:47
وقتى در آتش جهنم با هم بگومگو مى‌كنند، افراد ضعيف به كسانى‌كه تكبر داشتند مى‌گويند: ما پيرو شمابوديم، آيا قسمتى از آتش جهنم را از ما برمى‌گردانيد؟(47)
40:48
كسانى‌كه در دنيا تكبر داشتند مى‌گويند: ما همگى در آتش جهنم هستيم، چون خدا بين بندگانش حكم كرده است.(48)
40:49
كسانى‌كه در آتش جهنم هستند به نگهبانان جهنم مى‌گويند: خداوندتان را بخوانيد تا يك روز از عذاب ما كم كند.(49)
40:50
نگهبانان جهنم مى‌گويند: آيا پيغمبران شما دلايل روشن براى شما نياوردند؟ مى‌گويند: چرا. نگهبانان مى‌گويند: حالا دعا كنيد. و دعاى افراد بى‌ايمان بى‌نتيجه است.(50)
40:51
ما پيغمبرانمان و افراد باايمان را در زندگى دنيا و در روزى كه شاهدها براى شهادت برمى‌خيزند يارى مى‌كنيم.(51)
40:52
روزى كه معذرت‌خواهى كسانى‌كه ظلم مى‌كنند فايده‌اى براى آن‌ها ندارد. آن‌ها از رحمت خدا دورند و منزل بدى دارند.(52)
40:53
تورات را به موسى داديم و بنى‌اسرائيل را ميراث‌دار تورات ساختيم.(53)
40:54
توراتى كه براى افراد عاقل هدايت و تذكر است.(54)
40:55
صبر داشته باش، چون وعده خدا درست است و براى گناهت طلب آمرزش كن و شب و صبح با ستايش، خداوندت را به بزرگى ياد كن.(55)
40:56
افرادى كه بدون اين‌كه دليلى براى آن‌ها آمده باشد درباره آيات خدا بگومگو مى‌كنند، در سينه آن‌ها فقط تكبرى است كه به آن نمى‌رسند. پس به خدا پناه ببر، چون او شنوا و بينا است.(56)
40:57
مسلماً خلقت آسمان‌ها و زمين بزرگ‌تر از خلقت مردم است، ولى بيشتر مردم نمى‌دانند.(57)
40:58
كورها با افراد بينا، و افراد باايمانى كه كار درست مى‌كنند با بدكاران مساوى نيستند. عده كمى متوجه مى‌شوند.(58)
40:59
قيامت آمدنى است و شكى در آن نيست، ولى بيشتر مردم باور نمى‌كنند.(59)
40:60
و خداوند شما گفت: مرا بخوانيد تا دعاى شما را اجابت كنم. اشخاصى كه خود را بزرگ‌تر از اين مى‌پندارند كه بندگى مرا بكنند (تسليم دستورهاى من باشند) با خوارى وارد جهنم مى‌شوند.(60)
40:61
خداست كه شب را قرار داد تا در آن استراحت كنيد و روز را روشن ساخت، چون خدا به بندگانش لطف دارد، ولى بيشتر مردم سپاسگزارى نمى‌كنند.(61)
40:62
اين خداست كه صاحب‌اختيار شماست و آفريننده هر چيزى است. معبودى (كسى‌كه در مقابل او احساس يا ابراز كوچكى كنيد و از دستورهايش بدون چون و چرا پيروى كنيد) غير از او وجود ندارد. چگونه منحرف مى‌شويد؟(62)
40:63
افرادى كه منكر آيات خدا مى‌شوند، اين‌طور منحرف مى‌شوند.(63)
40:64
خداست كه زمين را قرارگاه شما ساخت، و آسمان را ساختمانى گرداند، و شما را صورت‌بندى كرد و نقش شما را زيبا ساخت، و خوردنى‌هاى پاك را روزى شما ساخت. اين خداست كه صاحب‌اختيار شماست، صاحب‌اختيار همه مردم جهان كه منزه و والاست.(64)
40:65
او زنده است. معبودى غير از او وجود ندارد. پس او را بخوانيد و دين را براى او خالص كنيد (غير خدا را نخوانيد). ستايش فقط اختصاص به خدا دارد كه صاحب‌اختيار جهانيان (كليه افراد بشر) است.(65)
40:66
بگو: من از بندگى كسانى‌كه غير از خدا مى‌خوانيد نهى شده‌ام، چون دليل‌هاى روشنى از خداوندم براى من آمده و امر شده‌ام كه تسليم (خداوند) صاحب‌اختيار همه مردم جهان باشم.(66)
40:67
اوست كه شما را از خاك و بعد از نطفه و بعد از خون بسته آفريد و بعد شما را به صورت طفلى از شكم مادر خارج كرد، تا به حد قدرت خود برسيد و پير شويد. عده‌اى از شما قبل از رسيدن به پيرى مى‌ميرند و بعضى از شما به مدتى كه برايتان معين شده مى‌رسيد. شايد عقلتان را به كار بريد.(67)
40:68
اوست كه زنده مى‌كند و مى‌ميراند و وقتى كارى را اراده كند، فقط مى‌گويد: بشو. آن وقت همان‌طور مى‌شود.(68)
40:69
آيا اشخاصى را كه درباره آيات خدا بگومگو مى‌كنند نديدى كه به كجا برده مى‌شوند؟(69)
40:70
افرادى كه منكر كتاب و چيزهايى كه پيغمبرانمان را براى آن فرستاده‌ايم مى‌شوند، در آينده خواهند دانست.(70)
40:71
آن وقتى كه غل‌ها و زنجيرها در گردنشان است و آن‌ها را روى زمين مى‌كشند.(71)
40:72
به ميان آب جوش كشيده مى‌شوند و بعد در آتش جهنم گداخته مى‌شوند.(72)
40:73
آن وقت به آن‌ها گفته مى‌شود: چيزهايى كه غير از خدا شريك خدا مى‌ساختيد، كجا هستند؟(73)
40:74
مى‌گويند: آن‌ها را گم كرديم، اصلاً ما قبلاً چيزى را به كمك نمى‌خوانديم. خدا افراد بى‌ايمان را به اين ترتيب گمراه مى‌كند.(74)
40:75
اين كار به‌خاطر اين است كه به ناحق در زمين سرمستى مى‌كرديد، و به‌خاطر اين است كه به خود مى‌نازيديد.(75)
40:76
از درهاى جهنم وارد شويد. هميشه در آن مى‌مانيد. جاى افراد متكبر بد جايى است.(76)
40:77
صبر داشته باش، وعده خدا درست است. ما بعضى از عذاب‌هايى را كه به آن‌ها وعده داده‌ايم به تو نشان مى‌دهيم، يا جان تو را مى‌گيريم و آن‌ها را پيش ما برمى‌گردانند.(77)
40:78
قبل از تو پيغمبرانى از خودشان فرستاديم. حكايت بعضى از آن‌ها را به تو گفتيم و حكايت بعضى را به تو نگفتيم. هيچ پيغمبرى نمى‌توانست بدون اجازه خدا معجزه‌اى بياورد. وقتى امر خدا صادر شد، به حق درباره آن‌ها قضاوت مى‌شود. آن وقت است كه ياوه‌گويان ضرر مى‌كنند.(78)
40:79
خداست كه چهارپايان را براى شما بوجود آورده كه سوار بعضى از آن‌ها بشويد، و از گوشت و شير بعضى از آن‌ها بخوريد.(79)
40:80
منفعت‌هاى ديگرى هم براى شما دارند، و براى اين‌كه به نيازى كه در دل داريد برسيد، شما روى آن‌ها و روى كشتى سوار و برده مى‌شويد.(80)
40:81
خدا آياتش را به شما نشان مى‌دهد. منكر كداميك از آيات خدا مى‌شويد؟(81)
40:82
آيا در زمين گردش نكرده‌اند تا نگاه كنند كه عاقبت كار كسانى‌كه قبل از آن‌ها بودند چه بود؟ تعداد و قدرت و آثار آن‌ها در زمين بيشتر از اين‌ها بود. كارهايى كه مى‌كردند فايده‌اى براى آن‌ها نداشت.(82)
40:83
چون پيغمبرانشان دليل‌هاى روشن برايشان آوردند، آن‌ها به علم و دانشى كه داشتند دل‌خوش بودند، تا عذابى كه مسخره‌اش مى‌كردند آن‌ها را فرا گرفت.(83)
40:84
وقتى عذاب ما را ببینند، خواهند گفت كه ما به خداى يكتا ايمان آورديم و چيزهايى را كه شريك او مى‌ساختيم قبول نداريم.(84)
40:85
وقتى عذاب ما را ببينند، ديگر ايمان آوردنشان فايده‌اى براى آن‌ها نخواهند داشت. اين روش خداست كه در بين بندگانش اجرا شده. آنجاست كه افراد بى‌ايمان متوجه مى‌شوند كه ضرر كرده‌اند.(85)