39:1
ما قرآن را به حق به تو نازل كرديم، بنابراين خدا را در حالى‌كه دين را براى او خالص مى‌كنى بندگى كن.(2)
39:2
بدانيد كه دين خالص براى خدا است، و كسانى‌كه اوليايى غير از خدا براى خود گرفته‌اند مى‌گويند: ما اين‌ها را فقط براى اين عبادت مى‌كنيم كه ما را به خدا نزديك كنند. خدا بين آن‌ها در مورد چيزهايى كه در آن اختلاف دارند حكم مى‌كند، خدا آدم دروغگوى كافر را هدايت نمى‌كند.(3)
39:3
بدانيد كه دين خالص براى خدا است، و كسانى‌كه اوليايى غير از خدا براى خود گرفته‌اند مى‌گويند: ما اين‌ها را فقط براى اين عبادت مى‌كنيم كه ما را به خدا نزديك كنند. خدا بين آن‌ها در مورد چيزهايى كه در آن اختلاف دارند حكم مى‌كند، خدا آدم دروغگوى كافر را هدايت نمى‌كند.(3)
39:4
اگر خدا مى‌خواست فرزندى بگيرد، مسلماً هر كس از مخلوقات خود را كه مى‌خواست انتخاب مى‌كرد. او بالاتر از اين حرف‌ها است. او خداوند يگانه نيرومند است.(4)
39:5
آسمان‌ها و زمين را به حق آفريد. شب را بر روز مى‌پيچد و روز را بر شب، و خورشيد و ماه را مسخر كرد. هر يك تا مدت معينى حركت مى‌كنند. بدانيد كه او توانا و آمرزنده است.(5)
39:6
او شما را از يك تن آفريد و همسرش را از جنس او قرار داد، و هشت جفت چهارپا برايتان آفريد. شما را در شكم مادرتان خلقى بعد از خلق ديگر در تاريكى‌هاى سه‌گانه مى‌آفريند. اين خدا، صاحب‌اختيار شماست. فرمانروايى اختصاص به او دارد. معبودى (كسى‌كه در مقابل او احساس يا ابراز كوچكى كنيد و بنده و مطيع محض و بى‌چون و چراى دستورها و نظرهاى او باشيد) غير از او نيست. چطور و به كجا برگردانده مى‌شويد؟(6)
39:7
اگر ايمان نياوريد خدا از شما (و ايمانتان) بى‌نياز است، ولى قدرنشناسى را براى بندگانش نمى‌پسندد. اگر قدردانى كنيد، آن را براى شما مى‌پسندد؛ و هيچ‌كس بار گناه ديگرى را برنمى‌دارد. بعد هم بازگشت شما نزد خداوندتان است، و از كارهايى كه مى‌كرديد آگاهتان مى‌كند. او آنچه در سينه‌هاست مى‌داند.(7)
39:8
وقتى ضررى به انسان مى‌رسد، به طرف خدا رو مى‌آورد و او را به كمك مى‌خواند. ولى وقتى خدا نعمتى به او داد دعايى را كه قبلاً مى‌كرد فراموش مى‌كند، و براى خدا شريكانى مى‌سازد تا مردم را از راه خدا منحرف كند. بگو: با كفرت كمى برخوردار باش (لذت ببر)چون تو اهل آتش جهنمى.(8)
39:9
آيا اين آدم بهتر است يا كسى‌كه پاسى از شب را در حال سجده و ايستاده به دعا مى‌پردازد و از آخرت مى‌ترسد و اميد رحمت خداوندش را دارد؟ بگو: آيا افراد دانا با افراد نادان مساويند؟ فقط خردمندان متوجه مى‌شوند.(9)
39:10
بگو: اى بندگان باايمان من، از نافرمانى خداوندتان بترسيد. نيكوكاران در اين دنيا پاداش نيكى دارند. زمين خدا پهناور است. پاداش افراد بااستقامت بدون حساب به آنان داده مى‌شود.(10)
39:11
بگو به من امر شده كه فقط بندگى خدا را بكنم، و خالصانه دين او را (پيروى كنم).(11)
39:12
امر شده‌ام كه بيش از همه تسليم خدا باشم.(12)
39:13
بگو: اگر نافرمانى خداوندم را بكنم از عذاب روز بزرگ مى‌ترسم.(13)
39:14
بگو: من مخلصانه خدا را بندگى مى‌كنم و دينم براى اوست.(14)
39:15
پس شما جز او هر چه را مى‌خواهيد عبادت (بندگى) كنيد. كسانى زيانكار هستند كه روز قيامت خود و خانواده‌شان ضرر كرده باشند. بدانيد ضرر آشكار اين است.(15)
39:16
بر فرازشان سايبان‌هاى آتش و زيرشان طبقاتى از آتش است. اين عذابى است كه خدا بندگانش را از آن مى‌ترساند. اى بندگان من، از نافرمانى من حذر كنيد.(16)
39:17
كسانى‌كه از بندگى طاغوت (كسى‌كه دستورى خلاف دستورهاى خدا بدهد) خوددارى كنند و به سوى خدا برگردند مژده دارند. پس به بندگان من مژده بده،(17)
39:18
آنان كه به حرف‌ها گوش مى‌دهند و از بهترين آن پيروى مى‌كنند. اين افراد هستند كه خدا هدايتشان كرده و عاقل واقعى هستند.(18)
39:19
آيا تو مى‌توانى كسى را كه فرمان عذاب بر او مقرر شده و در آتش جهنم است، نجات دهى؟(19)
39:20
اما كسانى‌كه از نافرمانى خداوندشان ترسيدند، غرفه‌هايى دارند كه روى آن غرفه‌هايى بنا شده و نهرها از زير آن روان است. اين وعده خداست و خدا عهدشكنى نمى‌كند.(20)
39:21
آيا نديدى كه خدا باران را از آسمان فرو فرستاد و آن را به چشمه‌هايى در دل زمين راه داد، و به‌وسيله آن روييدنى‌هاى رنگارنگ روياند؟ بعد گياهان خشك مى‌شوند و آن را زرد مى‌بينى، بعد آن را خرد و خاشاك مى‌گرداند. در اين كار تذكرى و عبرتى براى خردمندان وجود دارد.(21)
39:22
آيا كسى‌كه خدا سينه‌اش را براى اسلام (تسليم خدا بودن) گشوده و بر نور هدايت الهى است با سنگدلان مساوى است؟ واى بر كسانى‌كه به علت سنگدلى خدا را ياد نمى‌كنند. چنين افرادى در گمراهى آشكارى هستند.(22)
39:23
خدا بهترين سخن را به صورت كتابى (با آياتى) مكرر و همانند (يعنى قرآن را) نازل كرد كه پوست كسانى‌كه از (نافرمانى) خداوندشان مى‌ترسند از آن به لرزه درمى‌آيد. بعد پوست و قلبشان با ياد خدا آرام مى‌شود. اين (قرآن) هدايت خداست، هر كس را كه بخواهد با آن هدايت مى‌كند. كسى را كه خدا گمراه كند، هيچ راهنمايى براى او نيست.(23)
39:24
آيا كسى‌كه روز قيامت با صورت خود از عذاب سخت جلوگيرى مى‌كند (با كسى‌كه دچار عذاب نيست مساوى است؟) به كسانى‌كه ظلم مى‌كنند گفته مى‌شود: عذاب را به‌خاطر كارهايى كه مى‌كرديد بچشيد.(24)
39:25
كسانى هم كه قبل از آن‌ها بودند منكر عذاب شدند و عذاب از جايى كه متوجه نبودند سراغ آن‌ها آمد.(25)
39:26
و درنتيجه خدا خوارى را در دنيا به آن‌ها چشاند، و اگر بدانند عذاب آخرت قطعاً بزرگ‌تر است.(26)
39:27
ما در اين قرآن براى مردم هر گونه مثلى زده‌ايم، شايد متوجه شوند.(27)
39:28
قرآنى به زبان عربى، بدون هيچ انحرافى، شايد پرهیزکار شوند.(28)
39:29
خدا مثل مردى را زد كه چند ارباب دارد كه با هم سازش ندارند، و مردى كه تنها يك ارباب دارد. آيا اين دو با هم مساوى هستند؟ ستايش و بزرگداشت فقط اختصاص به خدا دارد، ولى بيشتر مردم اين را نمى‌دانند.(29)
39:30
تو مردنى هستى و آن‌ها هم مردنى هستند.(30)
39:31
شما روز قيامت پيش خداوندتان بگومگو مى‌كنيد.(31)
39:32
چه كسى ظالم‌تر از كسى است كه از قول خدا دروغ بگويد؟ يا وقتى حرف راستى به او گفته شد منكر آن شود؟ آيا در جهنم براى افراد بى‌ايمان جا وجود ندارد؟(32)
39:33
كسى‌كه حرف راستى براى مردم آورد و كسانى‌كه آن را تصديق كردند افراد پرهیزکار هستند.(33)
39:34
هر چه بخواهند پيش خداوندشان دارند. پاداش نيكوكاران چنين است.(34)
39:35
تا خدا بدترين كارهايى را كه كرده‌اند از آن‌ها دور سازد، و پاداش آن‌ها را مطابق بهترين كارهايى كه كرده‌اند بدهد.(35)
39:36
آيا خدا براى بنده‌اش كافى نيست؟ تو را از كسانى غير از خدا مى‌ترسانند. هيچ‌كس نمى‌تواند كسى را كه خدا گمراه كرده هدايت كند.(36)
39:37
و هيچ‌كس نيست كه بتواند كسى را كه خدا هدايت كرده گمراه كند. آيا خدا توانا و انتقام‌گيرنده نيست؟(37)
39:38
اگر از آن‌ها بپرسى كه چه كسى آسمان‌ها و زمين را خلق كرده، حتماً مى‌گويند خدا. بگو: نظر شما چيست؟ اگر خدا بخواهد ضررى به من بزند، آيا كسانى‌كه غير از خدا مى‌خوانيد، مى‌توانند جلوى ضرر او را بگيرند؟ يا اگر بخواهد رحمتى به من برساند، آن‌ها مى‌توانند جلوى رحمتش را بگيرند؟ بگو: خدا براى من كافى است، توكل‌كنندگان (فقط) بر او توكل مى‌كنند.(38)
39:39
بگو: اى قوم من، هر چه از دستتان برمى‌آيد بكنيد، من هم كار خودم را مى‌كنم. خواهيد دانست كه عذاب خواركننده سراغ چه كسى خواهد آمد و عذاب دائمى بر چه كسى نازل مى‌شود.(39 و 40)
39:40
بگو: اى قوم من، هر چه از دستتان برمى‌آيد بكنيد، من هم كار خودم را مى‌كنم. خواهيد دانست كه عذاب خواركننده سراغ چه كسى خواهد آمد و عذاب دائمى بر چه كسى نازل مى‌شود.(39 و 40)
39:41
ما قرآن را براى هدايت مردم به حق بر تو نازل كرديم. پس هر كس كه هدايت شد به نفع خودش است و كسى‌كه گمراه شد بر ضرر خودش است، و تو وكيل آن‌ها نيستى.(41)
39:42
خدا روح انسان‌ها را موقع مرگ مى‌گيرد، و همين‌طور در خواب روح كسى را كه نمرده مى‌گيرد، و روح كسى را كه موقع مرگش شده نگاه مى‌دارد، و روح كسى را كه مرگش نرسيده تا مدت معينى به جسم او پس مى‌فرستد. در اين‌كار نشانه‌هايى براى افرادى كه فكر مى‌كنند وجود دارد.(42)
39:43
آيا شفيعانى غير از خدا براى خود گرفته‌اند؟ بگو: اگر چه آن‌ها مالك هيچ چيز نباشند و عقلى هم نداشته باشند؟(43)
39:44
بگو: شفاعت بطور كامل به خدا اختصاص دارد. فرمانروايى آسمان‌ها و زمين اختصاص به خدا دارد، بعد هم پيش او برگردانده مى‌شويد.(44)
39:45
وقتى فقط صحبت از خدا (و نه افراد ديگرى) شود، دل كسانى‌كه ايمان به آخرت ندارند دچار نفرت مى‌شود، و وقتى صحبت از افرادى غير از خدا شود كيف مى‌كنند.(45)
39:46
بگو: خداوندا، اى آفريننده آسمان‌ها و زمين و اى داننده غيب و آشكار، تو بين بندگانت درباره آنچه كه اختلاف نظر داشتند حكم مى‌كنى.(46)
39:47
كسانى‌كه ظلم مى‌كنند، اگر تمام چيزهايى را كه در زمين وجود دارد و مانند آن را داشته باشند، حتماً آن را براى نجات از عذاب سخت روز قيامت مى‌دهند، وچيزهايى براى آن‌ها روشن مى‌شود كه حساب آن را هم نمى‌كردند.(47)
39:48
نتيجه كارهاى بدى كه كرده‌اند براى آن‌ها آشكار شده، و عذابى كه مورد تمسخر قرار مى‌دادند آن‌ها را در بر گرفته است.(48)
39:49
وقتى به انسان ضررى برسد ما را به كمك مى‌خواند، و وقتى او را از نعمت خودمان برخوردار كنيم، مى‌گويد: اين به‌خاطر علم خودم به من داده شده. اين‌طور نيست، اين امتحانى است، ولى بيشتر آن‌ها اين را نمى‌دانند.(49)
39:50
افرادى هم كه قبل از آن‌ها بودند همين را مى‌گفتند و كارهايى كه مى‌كردند فايده‌اى براى آن‌ها نداشت.(50)
39:51
بنابراين نتيجه بد كارهايى كه مى‌كردند به آن‌ها رسيد. و به كسانى از آن‌ها كه ظلم مى‌كردند كيفر كارهاى بدى كه مى‌كردند خواهد رسيد و جلوى آن را هم نمى‌توانند بگيرند.(51)
39:52
آيا ندانسته‌اند كه خدا روزى را براى هر كسى‌كه بخواهد توسعه مى‌دهد يا تنگ مى‌سازد؟ در اين مطلب نشانه‌هايى براى افراد باايمان وجود دارد.(52)
39:53
بگو: اى بندگان من كه به ضرر خودتان زياده‌روى كرده‌ايد، از رحمت خدا نااميد نشويد، چون خدا همه گناهان را مى‌بخشد. او آمرزنده مهربان است.(53)
39:54
به اطاعت خدا برگرديد (توبه كنيد) و قبل از اين‌كه عذاب بر شما وارد شود و كسى نتواند شما را يارى كند، تسليم حكم و نظر خدا باشيد.(54)
39:55
قبل از اين‌كه عذاب بطور ناگهانى و بدون اين‌كه توجه داشته باشيد سراغ شما بيايد، از بهترين چيزى كه از طرف خدا براى شما نازل شده (از قرآن) پيروى كنيد.(55)
39:56
قبل از اين‌كه كسى بگويد: واى بر من، كه در حضور خدا در كار خود كوتاهى كردم، من از كسانى بودم كه عذاب خدا را مسخره مى‌كردند.(56)
39:57
يا بگويد: اگر خدا مرا هدايت مى‌كرد حتماً از افراد پرهیزکار مى‌شدم.(57)
39:58
يا موقعى كه عذاب را ببيند بگويد: اگر عمر دوباره‌اى داشته باشم از نيكوكاران مى‌شوم.(58)
39:59
(به او گفته خواهد شد كه) آرى، آيات من براى تو آمد، ولى تو منكر آن شدى و تكبر داشتى و منكر بودى.(59)
39:60
روز قيامت مى‌بينى كه صورت كسانى‌كه از قول خدا دروغ گفتند سياه است. آيا در جهنم براى افراد متكبر جا نيست؟(60)
39:61
خدا افراد پرهیزکار را به علت كارهايى كه موجب رستگارى آن‌ها شد نجات مى‌دهد. بدى به آن‌ها نمى‌رسد و غصه‌اى نمى‌خورند.(61)
39:62
خدا خالق و وكيل هر چيز است.(62)
39:63
خزانه‌هاى آسمان‌ها و زمين مال او است. و كسانى‌كه منكر آيات خدا شدند ضرر كرده‌اند.(63)
39:64
بگو: اى افراد نادان، آيا به من دستور مى‌دهيد كه غير خدا را بندگى كنم؟(64)
39:65
به تو و كسانى‌كه قبل از تو بودند وحى شد كه اگر شرك بياورى عملت از بين مى‌رود و از زيانكاران خواهى بود.(65)
39:66
فقط خدا را بندگى كن و از سپاسگزاران باش.(66)
39:67
خدا را آنطور كه سزاوار او است، نشناختند. در صورتى كه روز قيامت تمام زمين در قبضه قدرت او است، و آسمان‌ها در دستش پيچيده است. خدا پاک و بالاتر از چيزهايى است كه شريك او مى‌سازند.(67)
39:68
و در صور دميده مى‌شود، و تمام كسانى‌كه در آسمان‌ها و زمين هستند بيهوش مى‌شوند، مگر كسانى‌كه خدا بخواهد. آنگاه بار ديگر در صور دميده مى‌شود، ناگهان همه بلند مى‌شوند و نگاه مى‌كنند.(68)
39:69
و زمين به نور خداوندش روشن مى‌شود، و نامه اعمال نهاده مى‌شود، و پيغمبران و شاهدها را مى‌آورند، و بين آن‌ها به حق قضاوت شده و به آن‌ها ظلمى نمى‌شود.(69)
39:70
و به هر كسى پاداش و جزاى اعمالش بطور كامل داده مى‌شود. و خدا كارهايى را كه مى‌كنند بهتر مى‌داند.(70)
39:71
و افراد بى‌ايمان دسته‌دسته به‌طرف جهنم رانده مى‌شوند، تا وقتى كه به جهنم برسند. درهاى جهنم باز مى‌شود و نگهبان‌هاى آن به آن‌ها مى‌گويند: آيا پيغمبرانى از خودتان پيش شما نيامدند كه آيات خداوندتان را براى شما بخوانند و شما را از چنين روزى بترسانند؟ مى‌گويند: آرى، آمدند ولى كلمه عذاب بر منكران مقرر شده.(71)
39:72
به آن‌ها گفته مى‌شود كه از درهاى جهنم وارد شويد و هميشه در آن باشيد. جاى افراد متكبر بد جايى است.(72)
39:73
و كسانى‌كه از نافرمانى و عذاب خداوندشان ترسيدند، دسته‌دسته به‌طرف بهشت برده مى‌شوند، تا وقتى كه به آن برسند و درهاى بهشت باز شود. نگهبانان بهشت به آن‌ها مى‌گويند: سلام بر شما، خوش آمديد، وارد شويد و هميشه در آن باشيد.(73)
39:74
اهل بهشت مى‌گويند: ستايش فقط اختصاص به خدا دارد كه وعده خودش را براى ما ثابت كرد و زمين را به ما ارث داد، و در هر جاى بهشت كه بخواهيم جا مى‌گيريم. پاداش عمل‌كنندگان چقدر خوب است.(74)
39:75
و فرشتگان را مى‌بينى كه دور عرش جمع شده‌اند و با ستايش، خداوندشان را بزرگ مى‌شمارند. بين آن‌ها به حق داورى مى‌شود و گفته مى‌شود كه ستايش و بزرگداشت فقط اختصاص به خداوند صاحب‌اختيار جهانيان دارد.(75)