96:1
بخوان به نام پروردگارت که (جهان را) آفرید،
96:2
همان کس که انسان را از خون بسته‌ای خلق کرد!
96:3
بخوان که پروردگارت (از همه) بزرگوارتر است،
96:4
همان کسی که بوسیله قلم تعلیم نمود،
96:5
و به انسان آنچه را نمی‌دانست یاد داد!
96:6
چنین نیست (که شما می‌پندارید) به یقین انسان طغیان می‌کند،
96:7
از اینکه خود را بی‌نیاز ببیند!
96:8
و به یقین بازگشت (همه) به سوی پروردگار تو است!
96:9
به من خبر ده آیا کسی که نهی می‌کند،
96:10
بنده‌ای را به هنگامی که نماز می‌خواند (آیا مستحق عذاب الهی نیست)؟!
96:11
به من خبر ده اگر این بنده به راه هدایت باشد،
96:12
یا مردم را به تقوا فرمان دهد (آیا نهی کردن او سزاوار است)؟!
96:13
به من خبر ده اگر (این طغیانگر) حق را انکار کند و به آن پشت نماید (آیا مستحق مجازات الهی نیست)؟!
96:14
آیا او ندانست که خداوند (همه اعمالش را) می‌بیند؟!
96:15
چنان نیست که او خیال می‌کند، اگر دست از کار خود برندارد، ناصیه‌اش [= موی پیش سرش] را گرفته (و به سوی عذاب می‌کشانیم)،
96:16
همان ناصیه دروغگوی خطاکار را!
96:17
سپس هر که را می‌خواهد صدا بزند (تا یاریش کند)!
96:18
ما هم بزودی مأموران دوزخ را صدا می‌زنیم (تا او را به دوزخ افکنند)!
96:19
چنان نیست (که آن طغیانگر می‌پندارد)؛ هرگز او را اطاعت مکن، و سجده نما و (به خدا) تقرّب جوی!