25:1
بزرگوار است وجودى كه فرقان (جداكننده حق از باطل) را بر بنده‌اش نازل كرد تا به افراد بشر هشدار بدهد.(1)
25:2
وجودى كه فرمانروايى آسمان‌ها و زمين متعلق به اوست، و فرزندى نگرفته و در فرمانروايى شريكى ندارد، و هر چيزى را خلق و با دقت اندازه‌گيرى كرده.(2)
25:3
در صورتى كه انسان‌ها غير از او معبودهايى براى خود گرفته‌اند كه چيزى را خلق نكرده‌اند و خودشان هم خلق شده‌اند، و مالك نفع و ضررى براى خودشان هم نيستند، و مالك مرگ و زندگى و رستاخيز هم نيستند.(3)
25:4
افراد بى‌ايمان گفتند: اين قرآن فقط دروغى است كه پيغمبر سر هم كرده و عده ديگرى در اين‌كار به او كمك كرده‌اند. آن‌ها مرتكب ظلم و تهمت شده‌اند.(4)
25:5
و گفتند: قرآن داستان گذشتگان است كه رونويسى شده و صبح و شب بر او خوانده مى‌شود.(5)
25:6
بگو: قرآن را كسى‌كه اسرار آسمان‌ها و زمين را مى‌داند نازل كرده، او آمرزنده مهربان است.(6)
25:7
گفتند: اين چه جور پيغمبرى است، غذا مى‌خورد و در كوچه و بازار راه مى‌رود؟! چرا فرشته‌اى با او نازل نشده تا به اتفاق او به مردم هشدار بدهد؟(7)
25:8
يا چرا گنجى به او داده نشده يا باغى ندارد كه از آن بخورد؟ ظالم‌ها گفتند: شما از مردى كه جادو شده پيروى مى‌كنيد.(8)
25:9
نگاه كن درباره تو چه حرف‌هايى مى‌زنند، آن‌ها گمراه شده‌اند و راهى پيدا نمى‌كنند.(9)
25:10
بزرگوار است وجودى كه اگر بخواهد بهتر از آن براى تو بوجود مى‌آورد. باغ‌هايى كه نهرها در آن روان باشد. و براى تو قصرهايى مى‌سازد.(10)
25:11
حقيقت اين است كه آن‌ها قيامت را قبول ندارند. ما براى كسى‌كه قيامت را قبول ندارد آتش جهنم را آماده كرده‌ايم.(11)
25:12
وقتى جهنم آن‌ها را از دور ببيند، صداى خشم و خروش شديد آن را مى‌شنوند.(12)
25:13
و وقتى دست و پا بسته با غل و زنجير در جاى تنگى از آن انداخته شوند، آن وقت آرزوى مرگ مى‌كنند.(13)
25:14
امروز يك بار تقاضاى مرگ نكنيد بلكه بارها تقاضاى مرگ بكنيد.(14)
25:15
بگو: اين وضع بهتر است يا بهشت هميشگى كه به پرهیزکاران وعده داده شده؟ بهشتى كه پاداش كار خودشان و محل بازگشت آن‌ها است.(15)
25:16
هر چه بخواهند در آنجا دارند و هميشه در آن خواهند بود. خداوند تو مسؤول انجام اين وعده است.(16)
25:17
روزى كه خداوند آن‌ها و تمام چيزهايى كه غير از خدا بندگى مى‌كردند، دور هم جمع مى‌كند و مى‌گويد: آيا شما اين بندگان مرا گمراه كرديد؟ يا خودشان گمراه شدند؟(17)
25:18
معبودهاى آن‌ها مى‌گويند: خداوندا، تو پاكى، سزاوار ما نيست كه سرورى غير از تو براى خود بگيريم. ولى تو آن‌ها و پدرانشان را از نعمت‌ها بهره‌مند ساختى تا آنجا كه ياد تو را فراموش كردند و هلاك شدند.(18)
25:19
اين معبودها منكر حرف شما مى‌شوند، و شما توانايى برطرف كردن عذاب را نداريد و نمى‌توانيد كمكى به خودتان بكنيد. هر كس از شما كه ظلم بكند عذاب بزرگى به او مى‌چشانيم.(19)
25:20
قبل از تو پيغمبرانى فرستاديم كه غذا مى‌خوردند و در كوچه و بازار راه مى‌رفتند. ما بعضى از شما را وسيله انحراف (يا امتحان) بعضى ساخته‌ايم كه ببينيم آيا استقامت داريد؟ خداوند تو بينا است.(20)
25:21
كسانى‌كه اميد ديدار ما را ندارند گفتند: چرا فرشتگان بر ما نازل نشده‌اند؟ يا چرا خداوندمان را نمى‌بينيم؟ آن‌ها خود را بزرگ شمردند و خيلى سركشى كردند.(21)
25:22
روزى كه آن‌ها فرشتگان را ببينند، آن روز مژده‌اى براى افراد گناه‌كار وجود ندارد و مى‌گويند: از نعمت خدا محروم شده‌ايد.(22)
25:23
ما سراغ هر كارى كه كرده‌اند مى‌رويم و آن را چون غبار پراكنده مى‌سازيم.(23)
25:24
در آن روز اهل بهشت بهترين جا و استراحتگاه را دارند.(24)
25:25
روزى كه آسمان با ابرها شكافته شود و فرشتگان پايين بيايند.(25)
25:26
در آن روز فرمانروايى واقعى متعلق به خداوند رحمان است و بر كافران روز سختى خواهد بود.(26)
25:27
روزى كه ظالم دستش را گاز مى‌گيرد و مى‌گويد: كاش با پيغمبر همراهى مى‌كردم.(27)
25:28
واى بر من، كاش با فلانى دوست نمى‌شدم.(28)
25:29
بعد از اين‌كه قرآن براى من آمد، مرا از آن منحرف ساخت. شيطان انسان را بدون مددكار مى‌گذارد.(29)
25:30
و پيغمبر (در روز قيامت خواهد) گفت: خداوندا، قوم من قرآن را از خود دور ساختند.(30)
25:31
به اين ترتيب براى هر پيغمبرى دشمنى از گناه‌كاران قرار داديم. خداوند تو براى هدايت و يارى‌كردن كافى است.(31)
25:32
افراد بى‌ايمان گفتند: چرا قرآن يكدفعه به پيغمبر نازل نشده؟ همين‌طور است. براى اين‌كه دلت را با آن ثابت كنيم، قرآن را آهسته آهسته بر تو خوانديم.(32)
25:33
هيچ مثلى را براى تو نمى‌زنند مگر اين‌كه ما جواب درست آن را با تفسيرى بهتر براى تو آورده ايم.(33)
25:34
كسانى‌كه دمرو به سوى جهنم كشيده و محشور مى‌شوند، جاى بدى دارند و گمراه‌ترين افراد هستند.(34)
25:35
به موسى تورات را داديم و برادرش هارون را وزير او ساختيم.(35)
25:36
و گفتيم: پيش قومى كه منكر آيات ما شدند برويد. درنتيجه آن قوم را نابود كرديم.(36)
25:37
و قوم نوح را وقتى منكر پيغمبران ما شدند غرق كرديم و آن‌ها را عبرتى براى مردم قرار داديم، و عذاب پردردى براى افراد ظالم آماده كرده‌ايم.(37)
25:38
و عاد و ثمود و اصحاب رس (چاه) و اقوام زيادى راكه بين آن‌ها بودند هلاك كرديم.(38)
25:39
و براى هر يك از آن‌ها مثل‌ها زديم و همه آن‌ها را نابود كرديم.(39)
25:40
مشركان بر شهرى كه باران سنگ بر آن باريده شد گذر كردند. آيا آن را نمى‌ديدند؟ حقيقت اين است كه آن‌ها به قيامت اميدى ندارند.(40)
25:41
وقتى تو را ببينند، تو را به باد تمسخر مى‌گيرند و مى‌گويند: آيا اين همان كسى است كه خدا به رسالت فرستاده؟!(41)
25:42
اگر ما بر بندگى خدايانمان پافشارى نمى‌كرديم، نزديك بود ما را از بندگى آن‌ها منحرف كند. وقتى عذاب را ببينند خواهند دانست چه كسى گمراه‌تر بوده.(42)
25:43
آيا كسى كه دلخواه خود را خداى خود ساخته ديدى؟ آيا تو وكيل او هستى؟(43)
25:44
آيا خيال مى‌كنى كه بيشتر آن‌ها مى‌شنوند يا مى‌فهمند؟ آن‌ها مثل حيوانات هستند، بلكه از حيوانات هم گمراه‌تر هستند.(44)
25:45
آيا خداوندت را نديدى كه چطور سايه را مى‌گستراند؟ اگر مى‌خواست آن را بى‌حركت مى‌ساخت. ما خورشيد را راهنماى آن ساختيم.(45)
25:46
ما سايه را آهسته جمع كرديم.(46)
25:47
اوست كه شب را پوشش شما ساخت، و خواب را وسيله استراحت شما گرداند، و روز را براى كار كردن شما قرار داد.(47)
25:48
اوست كه باد را قبل از رحمتش براى بشارت فرستاد، و از آسمان آب پاك را فرو فرستاديم.(48)
25:49
تا به‌وسيله آن سرزمين مرده را زنده كنيم و آن را به حيوانات و انسان‌هاى زيادى كه خلق كرده‌ايم بنوشانيم.(49)
25:50
ما قرآن را در ميان آن‌ها به صورت‌هاى مختلف بيان كرديم تا متوجه شوند، ولى بيشتر مردم به‌خاطر قدرنشناسى از توجه به آن خوددارى كردند.(50)
25:51
اگر مى‌خواستيم به هر شهرى هشداردهنده‌اى مى‌فرستاديم.(51)
25:52
بنابراين از افراد بى‌ايمان اطاعت نكن و با آن‌ها جهاد بزرگى بكن.(52)
25:53
خدا وجودى است كه دو دريا را كنار هم قرار داد؛ اين يكى شيرين و گوارا و اين يكى شور و تلخ؛ و بين آن‌ها فاصله و مانعى قرار داد.(53)
25:54
اوست كه انسان را از آب آفريد و او را صاحب نسب و سبب ساخت. خداوند تو توانا است.(54)
25:55
غير از خدا چيزى را بندگى مى‌كنند كه نفع و ضررى براى آن‌ها ندارد. افراد بى‌ايمان بر ضد خداوندشان پشتيبان هم هستند.(55)
25:56
ما تو را فقط براى بشارت دادن و هشداردادن فرستاديم.(56)
25:57
بگو: من به‌خاطر رسالتم از شما مزدى نمى‌خواهم جز (آن‌كه) كسى راهى به سوى خداوندش در پيش گيرد.(57)
25:58
و به زنده‌اى كه نمى‌ميرد توكل كن و با ستايش او، او را تسبيح گوى. خدا براى آگاهى از گناه بندگانش كافى است.(58)
25:59
وجودى كه آسمان‌ها و زمين و آنچه را كه بين آن‌ها است در شش مرحله خلق كرد، سپس بر عرش قرار گرفت، خداوند رحمان است. از شخص آگاه درباره او سؤال كن.(59)
25:60
وقتى به آن‌ها گفته شودکه به خداى رحمان سجده كنيد، مى‌گويند: رحمان كيست؟ آيا به چيزى كه به ما دستور مى‌دهى سجده كنيم؟ و نفرت آن‌ها بيشتر مى‌شود.(60)
25:61
پاك است خدايى كه در آسمان برج‌هايى آفريد و در آن چراغ خورشيد و ماه تابان را قرار داد.(61)
25:62
او خدايى است كه شب و روز را، براى كسى‌كه بخواهد يادآورى كند يا بخواهد سپاسگزارى كند، جايگزين هم قرار داد.(62)
25:63
بندگان خداوند رحمان افرادى هستند كه به آرامى روى زمين راه مى‌روند، و وقتى افراد نادان آن‌ها را مورد خطاب قرار دهند، با مسالمت به آن‌ها جواب مى‌دهند.(63)
25:64
و افرادى هستند كه شب را در حال سجده و قيام براى خداوندشان به سر مى‌برند.(64)
25:65
افرادى كه مى‌گويند: خداوندا، عذاب جهنم را از ما برگردان، چون عذاب آن دايمى است.(65)
25:66
جهنم جا و اقامتگاه بدى است.(66)
25:67
افرادى كه وقتى خرج مى‌كنند، زياده‌روى نمى‌كنند و خست هم به خرج نمى‌دهند و روشى بين اين دو حالت دارند.(67)
25:68
و افرادى كه با خدا معبود ديگرى را به كمك نمى‌خوانند و انسانى را كه خداوند جانش را محترم داشته نمى‌كشند مگر به حق، و زنا نمى‌كنند. كسى‌كه چنين كارى كند مجازات كار خود را مى‌بيند.(68)
25:69
عذاب او روز قيامت دوبرابر مى‌شود و هميشه با خوارى در آن مى‌ماند.(69)
25:70
مگر كسى‌كه توبه كند و ايمان بياورد و عمل درست بكند. آن‌ها كسانى هستند كه خدا بدى‌هايشان را تبديل به خوبى مى‌كند. خدا آمرزنده و مهربان است.(70)
25:71
هر كس كه توبه كند و (از آن پس) عمل درست انجام دهد، كسى است كه توبه‌اش واقعى است.(71)
25:72
افرادى كه شهادت دروغ نمى‌دهند، و وقتى با كار بيهوده‌اى برخورد كنند با بزرگوارى از كنار آن رد مى‌شوند.(72)
25:73
افرادى كه وقتى آيات خداوندشان به آن‌ها گفته شود، كر و كور با آن برخورد نمى‌كنند.(73)
25:74
افرادى كه مى‌گويند: خداوندا، به ما همسران و فرزندانى بده كه چشم ما را روشن كنند و ما را امام (پيشواى) پرهیزکاران گردان.(74)
25:75
آن‌ها كسانى هستند كه به‌خاطر صبرى (مقاومتى) كه كردند، غرفه‌هاى بهشت به آن‌ها پاداش داده مى‌شود و در آنجا با خوش‌آمد گويى و سلام روبرو مى‌شوند.(75)
25:76
هميشه در آن خواهند بود. بهشت جا و اقامتگاه خوبى است.(76)
25:77
بگو: اگر دعاى شما نباشد خداوندم چه توجهى به شما بكند؟ شما انكار كرديد، نتيجه اين كار را خواهيد ديد.(77)