100:1
And olsun (cihad zamanı) tövşüyə-tövşüyə qaçan atlara;
100:2
And olsun (dırnaqları ilə daşdan) qığılcım qoparan atlara;
100:3
And olsun sübh çağı hücum edən atlara;
100:4
And olsun o vaxt (və ya: o yerdə) toz-duman qopardan atlara;
100:5
Sonra da onunla (tozanaqla) dəstəyə (düşmən dəstəsinə) təpinən atlara ki,
100:6
İnsan öz Rəbbinə qarşı çox nankordur.
100:7
Və o özü də buna şahiddir.
100:8
Həqiqətən, insan var-dövlətə çox hərisdir!
100:9
Məgər o bilmirmi ki, qəbirlərdə olanlar (dirilib) çıxardılacağı;
100:10
Ürəklərdə olanlar faş ediləcəyi zaman
100:11
Həmin gün Rəbbi onları (özlərinin bütün əməllərindən) xəbərdar edəcəkdir (cəzalarını verəcəkdir)!