100:1
Yemin olsun soluyuşlarıyla ses çıkararak koşanlara/nefes nefese saldıranlara,
100:2
Çakıp çakıp ateş çıkaranlara,
100:3
Sabahleyin akın edenlere/baskın yapıp toprak fethedenlere,
100:4
Derken, onunla toz duman çıkaranlara,
100:5
Derken, onunla bir topluluğun ortasına dalanlara ki,
100:6
İnsan, Rabbine karşı gerçekten çok nankördür!
100:7
Ve kendisi de buna iyiden iyiye tanıktır.
100:8
O, mal ve servet arzusu yüzünden alabildiğine katıdır.
100:9
Bilmez mi ki o, kabirler içindekiler dışarı fırlatıldığında,
100:10
Göğüslerin içindekiler derlenip toplandığında,
100:11
Hiç kuşkusuz, o gün, Rableri onlardan iyice haberdar olacaktır.