104:1
Үкенеч вә һәлакәтлектер һәрбер сүз йөртүче гайбәтчегә.
104:2
Ул гайбәтче нинди юл белән булса да мал җыйды вә ул малны тиешле урынына бирмичә, саранлык белән яшереп саклады.
104:3
Тәхкыйк ул гайбәтче саран, малы аны дөньяда мәңге калдырыр дип уйлыйдыр.
104:4
Юк, үз башыңа бәла булган малына таянмасын, ул әлбәттә, җәһәннәм утына ыргытылыр.
104:5
Сиңа ул хөтамәне нәрсә белдерде?
104:6
Ул Аллаһуның кыздырылган утыдыр.
104:7
Ул ут йөрәккә төшәр, эчке әгъзаларны да көйдерер.
104:8
Тәхкыйк, ул ут аларга ишекләре бикләнеп мәхкәм (нык) кылынгандыр.
104:9
Уттан булган озын баганалар белән.