104:1
وای بر هر عیبجوی هرزه زبان.
104:2
همان کسی که مالی جمع کرده و دایم به حساب و شماره‌اش سر گرم است.
104:3
پندارد که مال و دارایی دنیایش عمر ابدش خواهد بخشید.
104:4
چنین نیست، بلکه محققا به آتش در هم شکننده دوزخ در افتد.
104:5
آتشی که چگونه تصور سختی آن توانی کرد؟
104:6
آن آتش را (خشم) خدا افروخته.
104:7
شراره آن بر دلها (ی نا پاک پر از حرص دنیای کافران) شعله‌ور است.
104:8
آتشی که بر آنها از هر سو سخت احاطه کرده و راه گریزی ندارند.
104:9
و مانند ستونهای بلند زبانه کشیده است.