5:1
افراد باايمان، به قراردادها به طور كامل عمل كنيد. گوشت چارپايان جز آنچه بر شما خوانده مى‌شود برايتان حلال است. در حال احرام (حج) شكار را حلال نشماريد. خدا هر طور كه بخواهد حكم مى‌كند.(1)
5:2
اى افراد باايمان، حرمت شعائر خدا، ماه حرام، قربانى، قربانى نشاندار (قلاده‌دار) و حرمت كسانى‌كه در راه كسب معاش و رضاى خدا قصد خانه كعبه را دارند نگاه داريد. وقتى از احرام خارج شديد مى‌توانيد شكار كنيد. دشمنى عده‌اى كه شما را از رفتن به خانه كعبه بازداشتند شما را وادار به تجاوز نكند. بر پايه نيكى و تقوى با هم همكارى كنيد و بر پايه گناه و ظلم همكارى نكنيد. از نافرمانى و عذاب خدا بترسيد چون مجازات خدا شديد است.(2)
5:3
گوشت حيوان مرده، خون، گوشت خوك و آنچه به‌نام غير خدا سر بريده شده و حيوانى كه خفه شده، در اثر ضربه، سقوط، يا به ضرب شاخ مرده، به اضافه آنچه حيوان درنده خورده باشد مگر اين‌كه قبل از مردن سر آن را بريده باشيد، و نيز گوشت حيوانى كه براى بت‌ها ذبح شده باشد يا با قرعه‌كشى تقسيم كرده باشيد همه بر شما حرام است. اجرا نكردن اين دستورها نافرمانى خداست. امروز بى‌ايمان‌ها از دين شما مايوس شده‌اند، از آن‌ها نترسيد و از من بترسيد. امروز دين شما را كامل و نعمتم را بر شما تمام كردم و دين اسلام (تسليم خدابودن) را براى شما برگزيدم. كسى‌كه از گرسنگى ناچار شد، بدون اين‌كه علاقه‌اى به گناه داشته باشد، براى حفظ جانش از آن گوشت بخورد بداند كه خدا آمرزنده و مهربان است.(3)
5:4
از تو مى‌پرسند: چه چيزى برايشان حلال است؟ بگو: تمام خوردنى‌هاى پاك و گوشت حيواناتى كه توسط حيواناتى كه مطابق آنچه خدا به شما ياد داده تعليم يافته‌اند شكار شده باشند براى شما حلال است. از آنچه براى شما شكار كردند بخوريد و اسم خدا را بر آن ذكر كنيد. از نافرمانى خدا بترسيد، چون خدا به سرعت به حساب‌ها مى‌رسد.(4)
5:5
امروز تمام خوردنى‌هاى پاك براى شما حلال است، همين‌طور غذاى اهل كتاب براى شما حلال و غذاى شما براى آن‌ها حلال است. همين‌طور ازدواج با زنان پاكدامن مؤمن و زنان پاكدامن اهل كتاب براى شما حلال است، البته وقتى مهريه‌شان را به آن‌ها بدهيد. ازدواج باشد، نه زنا و نه معشوقه گرفتن. كسى‌كه منكر ايمان شود، عملش از بين رفته و در آخرت از افرادى است كه ضرر كرده‌اند.(5)
5:6
اى افراد باايمان، وقتى براى نماز بلند شديد صورت و دست‌هايتان را تا آرنج بشوييد و به سر و پايتان تا قوزك پا (به قولى) مسح بكشيد و يا (به قولى) بشوييد. اگر جنب بوديد خود را پاك سازيد و اگر مريض و يا در حين سفر بوديد يا يكى از شما از دستشويى آمد يا با زنان همخوابگى داشتيد و آب پيدا نكرديد، با خاك پاك قصد وضو و تطهير نماييد و با آن به صورتتان و دست‌هايتان مسح بكشيد(یعنی تیمم کنید). خدا نمى‌خواهد براى شما دردسر فراهم كند ولى مى‌خواهد شما را پاكيزه سازد و نعمتش را بر شما تمام كند براى اين‌كه شكر او را به جا آوريد.(6)
5:7
نعمت خدا را بر خودتان و پيمانى كه خدا شما را به آن متعهد ساخته به ياد داشته باشيد. وقتى كه گفتيد: شنيديم و اطاعت كرديم (با خدا پيمان بسته‌ايد). از نافرمانى خدا بترسيد، چون خدا آنچه در دل شما است مى‌داند.(7)
5:8
اى افراد باايمان، براى اجراى احكام خدا قيام كنيد و به عدالت شهادت دهيد و دشمنى دستهاى شما را به بى‌عدالتى وا ندارد. در همه حال عادل باشيد چون عدالت به تقوى نزديك‌تر است. از خدا بترسيد، چون خدا از كارهايى كه مى‌كنيد باخبر است.(8)
5:9
خدا به افراد باايمانى كه عمل درست مى‌كنند وعده داده است كه آن‌ها آمرزش الهى و پاداش بزرگى دارند.(9)
5:10
كسانى‌كه كافر و منكر آيات ما شدند اهل جهنم هستند.(10)
5:11
اى افراد باايمان، نعمت خدا را بر خودتان به ياد آوريد آن وقتى كه عده‌اى تصميم گرفتند به شما دست‌درازى كنند ولى خدا جلوى دست‌درازى آن‌ها را گرفت. خودتان را از نافرمانى و عذاب خدا حفظ كنيد، و افراد باايمان بايد فقط به خدا توكل كنند.(11)
5:12
خدا از بنى‌اسرائيل پيمان گرفت و از آن‌ها دوازده سركرده انتخاب كرديم و خدا گفت: من با شما هستم، اگر نماز را به پا داريد و زكات بدهيد و به پيغمبران من ايمان بياوريد و آن‌ها را يارى كنيد و قرض نيكو به خدا بدهيد، گناهان شما را مى‌بخشم و شما را وارد بهشت‌هايى مى‌كنم كه در آن نهرها روان است. كسى‌كه بعد از آن كافر شود، راه راست را گم كرده.(12)
5:13
آن‌ها را به‌خاطر پيمان‌شكنى از رحمت خود دور ساختيم و قلبشان را سخت كرديم. معنى سخنان را از جاى خود تغيير مى‌دهند و بهره‌مندى از تذكرى را كه به آن‌ها داده شده بود فراموش كردند. هميشه به خيانتى از آن‌ها پى مى‌برى، به استثنای عده كمى از آن‌ها. ايشان را ببخش و از آن‌ها درگذر چون خدا نيكوكاران را دوست دارد.(13)
5:14
از كسانى كه گفتند که ما عيسوى هستيم هم پيمان گرفتيم، ولى آن‌ها هم بهره بردن از چيزى را كه به ايشان تذكر داده شده بود فراموش كردند. و ما نيز بين آن‌ها تا روز قيامت دشمنى و كينه افكنديم. خدا آن‌ها را از كارهايى كه مى‌نمودند باخبر مى‌كند.(14)
5:15
اى اهل كتاب، فرستاده ما پيش شما آمد كه مقدار زيادى از كتاب الهى را كه مخفى مى‌كرديد براى شما بيان مى‌كند و از مقدار زيادى از آن چشم‌پوشى مى‌كند. از طرف خدا براى شما روشنايى و كتاب روشن‌كننده (قرآن) آمده است.(15)
5:16
خدا به‌وسيله آن هر كس را كه از رضاى او پيروى كند به راه‌هاى سلامتى هدايت مى‌كند. آن‌ها را از تاريكى خارج كرده و به خواست خودش (مطابق قانونش) به روشنايى هدايت مى‌كند و آن‌ها را به راه راست هدايت مى‌كند.(16)
5:17
كسانى‌كه گفتند: خدا خود مسيح‌ابن مريم است كافر شدند. بگو: اگر خدا اراده كند مسيح‌ابن مريم و مادرش و تمام كسانى را كه در زمين هستند بكشد چه كسى مى‌تواند ذره‌اى جلوى او را بگيرد؟ فرمانروايى آسمان‌ها و زمين و آنچه بين آن‌هاست متعلق به خدا است. هر چيزى را كه بخواهد خلق مى‌كند. خدا قادر به هر كارى است.(17)
5:18
يهوديان و عيسويان گفتند ما فرزندان خدا و محبوب او هستيم. بگو: پس چرا شما را به‌خاطر گناهانتان مجازات مى‌كند؟ اين‌طور نيست بلكه شما انسانى مثل انسان‌هاى ديگرى كه خدا آفريده هستيد. هر كس را كه بخواهد مى‌آمرزد و هر كس را كه بخواهد عذاب مى‌كند. فرمانروايى آسمان‌ها و زمين و آنچه بين آن‌ها است مال خدا است و بازگشت همه به سوى اوست.(18)
5:19
اى اهل كتاب، رسول ما در دورانى كه پيغمبرى نبود براى شما آمد تا حقايق را براى شما بيان كند تا نگوييد: مژده‌دهنده و هشداردهنده‌اى براى ما نيامد. مژده‌دهنده و هشداردهنده‌اى براى شما آمد. خدا قادر به هر كارى است.(19)
5:20
هنگامى كه موسى به قومش گفت: اى قوم من، نعمت خدا را بر خودتان يادآورى كنيد، وقتى كه پيغمبرانى در بين شما قرار داد و شما را به سلطنت رساند و به شما چيزى داد كه به احدى از افراد بشر نداده بود.(20)
5:21
اى قوم من، وارد سرزمين مقدسى شويد كه خدا براى سكونت شما قرار داده و به عقب برنگرديد، چون زيانكار مى‌شويد.(21)
5:22
گفتند: اى موسى، مردم قدرتمندى در آن وجود دارند، ما هرگز وارد آن نمى‌شويم تا موقعى كه آن‌ها از آن خارج شوند، اگر از آن خارج شوند ما داخل مى‌شويم.(22)
5:23
دو نفر از كسانى‌كه خدا به آن‌ها لطف كرده بود و از خدا مى‌ترسيدند گفتند: از در دروازه وارد شويد، وقتى كه وارد شديد شما غلبه مى‌كنيد، اگر به خدا ايمان داريد به او توكل كنيد.(23)
5:24
گفتند: اى موسى، تا زمانى كه آن‌ها در آن هستند ما هرگز وارد آن نمى‌شويم، تو و خداوندت برويد و با آن‌ها بجنگيد، ما همين جا نشسته‌ايم.(24)
5:25
موسى گفت: خداوندا، من فقط اختيار خودم و برادرم را دارم. بين ما و گروهى كه اطاعت نمى‌كنند جدايى بيانداز.(25)
5:26
خدا گفت: اين سرزمين براى مدت چهل سال بر آن‌ها حرام شده، بايد در زمين سرگردان باشند (چادرنشينى كنند). بنابراين براى افرادى كه اطاعت نمى‌كنند غمگين نباش.(26)
5:27
داستان دو پسر آدم را به حق براى آن‌ها بخوان، وقتى كه آن‌ها قربانى خود را تقديم كردند ولى از يكى از آن‌ها پذيرفته شد و از ديگرى پذيرفته نشد. او به ديگرى گفت: تو را خواهم كشت. كسى‌كه قربانيش قبول شده بود گفت: خدا فقط از افراد پرهیزکار مى‌پذيرد.(27)
5:28
اگر دست به كشتن من دراز كنى من دستم را براى كشتن تو دراز نمى‌كنم، من از خدا كه صاحب‌اختيار همه مردم جهان است مى‌ترسم.(28)
5:29
من مى‌خواهم تو با گناه من و گناه خودت پيش خدا برگردى و از اهل جهنم شوى. جزاى افراد ظالم جهنم است.(29)
5:30
دلش علاقه به كشتن برادرش را براى او مطبوع و آسان ساخت، بنابراين برادرش را كشت و از زيانكاران شد.(30)
5:31
خدا كلاغى را فرستاد كه زمين را مى‌كند تا به او نشان دهد جسد برادرش را چگونه خاك كند. او گفت: واى بر من، آيا از اين‌كه مثل اين كلاغ باشم عاجز شده‌ام تا جسد برادرم را خاك كنم؟ و از كار خود پشيمان شد.(31)
5:32
به‌خاطر اين بر بنى‌اسرائيل واجب كرديم كه هر كس كسى را بكشد، بدون اين‌كه او كسى را كشته يا مرتكب فسادى در زمين شده باشد، مثل اين است كه تمام مردم را كشته باشد و كسى‌كه فردى را زنده كند مثل اين است كه تمام مردم را زنده كرده است. پيغمبران ما دليل‌هاى روشن براى آن‌ها آوردند، ولى بعد از آن هم عده زيادى از آن‌ها در روى زمين از حد خود تجاوز مى‌كردند.(32)
5:33
مجازات افرادى كه با خدا و رسولش مى‌جنگند و در زمين به فساد مى‌كوشند فقط اين است كه كشته يا به دار زده شوند يا دست و پايشان بر خلاف هم بريده شود يا تبعيد گردند. اين خوارى آن‌ها در دنيا است و در آخرت عذاب بزرگى دارند.(33)
5:34
مگر كسانى‌كه قبل از اين‌كه بر آن‌ها دست يابيد توبه كنند. بدانيد كه خدا آمرزنده مهربان است.(34)
5:35
اى افراد باايمان، از نافرمانى و عذاب خدا بترسيد و كارى كنيد كه به او نزديك شويد و در راه او جهاد كنيد تا رستگار شويد.(35)
5:36
افرادى كه قبول نكردند، اگر تمام آنچه در زمين است داشته باشند و دو برابر آن را داشته باشند كه تاوان بدهند تا در روز قيامت از عذاب نجات پيدا كنند، از آن‌ها پذيرفته نمى‌شود. آن‌ها عذاب پردردى دارند.(36)
5:37
مى‌خواهند از آتش جهنم خارج شوند ولى نمى‌توانند از آن خارج شوند و آن‌ها عذاب دايمى دارند.(37)
5:38
دست مرد و زن دزد را در مقابل كارى كه كرده‌اند ببريد. اين مجازات عبرت‌انگيزى از طرف خداست و خدا توانا و حكيم است.(38)
5:39
كسى‌كه بعد از ظلمش توبه كرد و كار خود را اصلاح نمود (مال را به صاحبش برگرداند)، خدا توبه او را مى‌پذيرد. چون خدا آمرزنده مهربان است.(39)
5:40
آيا نمى‌دانى كه فرمانروايى آسمان‌ها و زمين متعلق به خدا است؟ هر كس را كه بخواهد عذاب مى‌كند و هر كس را كه بخواهد مى‌آمرزد. خدا قادر به هر كارى است.(40)
5:41
اى پيغمبر، كسانى‌كه در كفر بر هم پيشى مى‌گيرند و زبانى مى‌گويند که ايمان آورديم ولى قلبشان ايمان ندارد تو را غمگين نكنند. عده‌اى از يهوديان به حرف‌هاى دروغ گوش مى‌كنند. به حرف‌هاى كسانى گوش مى‌كنند كه پيش تو نيامده‌اند و معنى سخن را از جاى خود تغيير مى‌دهند و مى‌گويند: اگر چنين چيزى به شما گفته شد بگيريد و اگر گفته نشد خود را كنار بكشيد. آن‌ها كسانى هستند كه خدا انحرافشان را خواسته، پس تو نمى‌توانى در مقابل خواست خدا كارى براى آن‌ها بكنى. آن‌ها افرادى هستند كه خدا نمى‌خواهد دلشان را پاك كند. آن‌ها در دنيا خوارى و در آخرت هم عذاب بزرگى دارند.(41)
5:42
به حرف‌هاى دروغ گوش مى‌كنند و مال حرام مى‌خورند. اگر پيش تو آمدند بين آن‌ها حكم كن يا از حكم كردن بين آن‌ها خوددارى كن. اگر از حكم كردن بين آن‌ها خوددارى كنى ذره‌اى به تو ضرر نمى‌زنند. و اگر حكم كردى، به عدالت حكم كن، چون خدا افراد عادل را دوست دارد.(42)
5:43
چطور در حالى‌كه تورات پيش آن‌ها هست تو را داور مى‌سازند؟ حكم خدا در تورات هست. آن‌ها بعد از آن از حكم تو رو برمى‌گردانند. آن‌ها مؤمن نيستند.(43)
5:44
تورات را ما نازل كرديم، در آن هدايت و روشنايى است. پيغمبرانى كه تسليم خدا بودند و خداپرستان و دانشمندان دينى مطابق آن براى يهودى‌ها حكم مى‌كردند، به علت اين‌كه از آن‌ها خواسته شده بود كه از كتاب خدا محافظت كنند و مراقب اين‌كار بودند. بنابراين از مردم نترسيد و از من بترسيد و آيات مرا به قيمت كمى نفروشيد. كسانى‌كه مطابق آنچه خدا نازل كرده (وحى، كتاب الهى) حكم نكنند كافرند.(44)
5:45
در تورات بر آن‌ها واجب كرديم كه جان در مقابل جان، چشم در مقابل چشم، بينى در مقابل بينى، گوش در مقابل گوش، دندان در مقابل دندان و زخم‌ها قصاص دارد. ولى هر كس از آن درگذرد كفاره‌اى براى (گناهان) او خواهد بود. كسانى‌كه مطابق آنچه خدا نازل كرده حكم نكنند، ظالم هستند.(45)
5:46
دنبال آن‌ها عيسى پسر مريم را فرستاديم كه توراتى را كه قبل از او بود تصديق مى‌كرد و به او انجيل داديم كه در آن هدايت و روشنايى است و توراتى را كه قبل از آن بود تصديق مى‌كند و راهنمايى و پندى براى افراد پرهیزکار است.(46)
5:47
عيسويان بايد مطابق آنچه خدا در انجيل نازل كرده حكم كنند. كسانى‌كه مطابق آنچه خدا نازل كرده است حكم نكنند از اطاعت خدا خارج شده‌اند.(47)
5:48
و قرآن را كه تصديق‌كننده كتاب‌هاى قبل از خودش و نگهبان آن‌هاست بر تو به حق نازل كرديم. بنابراين بين آن‌ها مطابق آنچه خدا نازل كرده حكم كن، و در مورد حقى كه براى تو آمده از دلخواه آنان پيروى مكن. براى هر دسته از شما (يهودى‌ها، عيسوى‌ها و مسلمانان) راه و رسمى قرار داديم. اگر خدا مى‌خواست شما را امت واحدى مى‌ساخت ولى مى‌خواهد شما را با همان كتابى كه به شما داده امتحان كند، بنابراين در كارهاى خير از هم جلو بزنيد. بازگشت همه شما پيش خدا است و او شما را درباره چيزهايى كه در آن اختلاف داشتيد خبردار مى‌كند.(48)
5:49
بين آن‌ها مطابق آنچه خدا نازل كرده حكم كن و از دلخواه آنان پيروى مكن و مواظب باش كه تو را از بعضى از چيزهايى كه خدابه تو نازل كرده منحرف نكنند. اگر قبول نكردند بدان كه خدا مى‌خواهد آن‌ها را به‌خاطر بعضى از گناهانشان مجازات كند. و بدان كه عده زيادى از مردم از فرمان خدا اطاعت نمى‌كنند.(49)
5:50
آيا آن‌ها دنبال حكم جاهليت مى‌گردند؟ حكم چه كسى براى افرادى كه يقين دارند بهتر از حكم خداست؟(50)
5:51
اى افراد باايمان، يهودى‌ها و عيسوى‌ها را پشتيبان خود نگيريد، (چون) بعضى از آن‌ها پشتيبان بعضى هستند. كسى از شما كه آن‌ها را پشتيبان خود بگيرد جزو آن‌ها است. خدا كسانى راكه ظلم مى‌كنند هدايت نمى‌كند.(51)
5:52
افرادى را كه در دلشان مرضى است مى‌بينى كه به طرف آن‌ها كشيده مى‌شوند و مى‌گويند: مى‌ترسيم مصيبتى به ما برسد. امكان دارد كه خدا فتحى يا وضعى پيش آورد كه از آنچه در دلشان پنهان مى‌كردند پشيمان بشوند.(52)
5:53
افراد باايمان مى‌گويند: آيا اين‌ها همان افرادى هستند كه قسم‌هاى محكمى به خدا مى‌خوردند كه با شما هستند؟ كارهايشان از بين رفت و زيانكارند.(53)
5:54
اى افراد باايمان، هر كس از شما كه از دينش برگردد (براى خدا اهميتى ندارد) چون خدا افراد ديگرى را مى‌آورد كه دوستشان دارد و آن‌ها هم او را دوست دارند، نسبت به افراد باايمان فروتن هستند و نسبت به افراد بى‌ايمان قدرتمند، در راه خدا مى‌جنگند و از سرزنش سرزنش‌كنندگان نمى‌ترسند. اين لطف خدا است به هر كسى‌كه بخواهد مى‌دهد. خدا وسعت‌دهنده دانا است.(54)
5:55
دوستدار و پشتيبان شما خدا و پيغمبرش و افراد باايمانى هستند كه نماز را برپا مى‌دارند و زكات مى‌دهند و به ركوع مى‌روند.(55)
5:56
كسانى‌كه خدا و پيغمبرش و افراد باايمان را دوستدار و پشتيبان خود مى‌گيرند جزو حزب خدا هستند و حزب خدا پيروز است.(56)
5:57
اى افراد باايمان، افرادى از اهل كتاب و افراد بى‌ايمان را كه دين شما را به مسخره و بازى گرفتند پشتيبان و دوستدار خود نگيريد. اگر افراد باايمانى هستيد از نافرمانى خدا حذر كنيد.(57)
5:58
وقتى نداى نماز مى‌دهيد آن را به مسخره و بازى مى‌گيرند. اين‌كار آن‌ها به‌خاطر اينست كه تشخيص نمى‌دهند.(58)
5:59
بگو: اى اهل كتاب، آيا غير از اينست كه چون ما به خدا و قرآنى كه به ما نازل شده و كتاب‌هايى كه قبلاً نازل شده ايمان داريم از ما خرده مى‌گيريد؟ در صورتى كه بيشتر شما از حكم و نظر خدا اطاعت نمى‌كنيد.(59)
5:60
بگو: آيا شما را به كيفرى بدتر از اين، كه در پيش خداست، آگاه كنم؟ كسانى‌كه خدا آن‌ها را لعنت كرده و از آن‌ها خشمگين است و عده‌اى از آن‌ها را ميمون و خوك و بنده طاغوت ساخته، آن‌ها وضع بدى دارند و از راه راست خيلى منحرف شده‌اند.(60)
5:61
وقتى پيش شما مى‌آيند مى‌گويند: ايمان آورده‌ايم، در صورتى كه با كفر پيش شما آمده‌اند و در حال كفر از پيش شما مى‌روند. خدا چيزى را كه پنهان مى‌كنند به خوبى مى‌داند.(61)
5:62
عده زيادى از آن‌ها را مى بينى كه در گناه و ستمكارى و حرام‌خوارى مى‌شتابند. چه كار بدى مى‌كنند.(62)
5:63
چرا خداپرستان و دانشمندان دينى آن‌ها را از گفتار گناه‌آلود و خوردن حرام نهى نمى‌كنند؟ بدكارى مى‌كنند.(63)
5:64
يهودى‌ها گفتند: دست خدا بسته است. دست خودشان بسته است و به‌خاطر حرفى كه زدند از لطف خدا محروم شده‌اند. دستهاى خدا باز است و هر طور كه بخواهد انفاق مى‌كند. اين چيزى كه از جانب خداوندت به تو نازل شده، طغيان و كفر عده زيادى از آن‌ها را اضافه مى‌كند. بين آن‌ها تا روز قيامت دشمنى و كينه ايجاد كرديم. هر گاه آتش جنگى روشن كردند، خدا آن را خاموش كرد. در زمين براى ايجاد فساد كوشش مى‌كنند، در صورتى كه خدا افرادى را كه باعث فساد مى‌شوند دوست ندارد.(64)
5:65
اگر اهل كتاب ايمان بياورند و پرهیزکار شوند گناهانشان را از بين مى‌بريم و آن‌ها را وارد بهشت‌هايى پرنعمت مى‌كنيم.(65)
5:66
و اگر آن‌ها به تورات و انجيل و هر كتاب ديگرى كه از خداوندشان به آن‌ها نازل شده عمل كنند، نعمت از بالا و پايين به آن‌ها رو مى‌آورد و از آن مى‌خورند. عده‌اى از آن‌ها ميانه‌رو هستند ولى عده زيادى از آن‌ها كارى كه مى‌كنند بد است.(66)
5:67
اى پيغمبر، آنچه از طرف خداوندت به تو نازل شده به مردم بگو. اگر اين‌كار را نكنى رسالت او را انجام نداده‌اى. خدا تو را از شر مردم حفظ مى‌كند. خدا افراد بى‌ايمان را هدايت نمى‌كند.(67)
5:68
بگو: اى اهل كتاب، تا مطابق تورات و انجيل و آنچه از طرف خداوندتان به شما نازل شده عمل نكنيد، دين نداريد. البته اين مطلبى كه از طرف خداوندت به تو نازل شده بر طغيان و كفر عده زيادى از آن‌ها خواهد افزود. به‌خاطر افراد بى‌ايمان غصه نخور.(68)
5:69
مسلمانان، يهوديان، صابئيان و عيسويان، به طور كلى هر كس كه به خدا و روز آخرت ايمان بياورد و درستكار باشد، نه ترسى دارد و نه غصه‌اى.(69)
5:70
ما از بنى‌اسرائيل پيمان گرفتيم و پيغمبرانى براى آن‌ها فرستاديم. هرگاه پيغمبرى چيزى كه دوست نداشتند براى آن‌ها آورد، عده‌اى از آن‌ها را به دروغگويى متهم كردند و عده‌اى را كشتند.(70)
5:71
و خيال كردند كه امتحانى در كار نيست، بنابراين (نسبت به درك حقايق) كور و كر شدند. بعد خدا توبه آن‌ها را پذيرفت ولى دوباره عده زيادى از آن‌ها كور و كر شدند (حاضر به ديدن و شنيدن حقيقت نشدند). خدا كارهايى را كه مى‌كنند مى‌بيند.(71)
5:72
كسانى‌كه گفتندکه خدا خود مسيح‌ابن مريم است كافر شدند (منكر تعليم انجيل شدند). در صورتى كه مسيح گفت: اى بنى‌اسرائيل، خدا را كه سرور من و سرور شماست بندگى كنيد. هر كس شريكى براى خدا قائل باشد، خدا بهشت را بر او حرام كرده و جايش جهنم است. كسانى‌كه ظلم مى‌كنند ياورى ندارند.(72)
5:73
افرادى كه گفتند خدا سومين سه خدا است، كافر شدند. در صورتى كه معبودى (كسى‌كه انسان در مقابل او احساس و ابراز كوچكى كند و او را برآورنده آرزوهاى خود بداند) جز معبود يگانه وجود ندارد. اگر از اين حرف‌ها دست برندارند به منكران آن‌ها عذاب پردردى مى‌رسد.(73)
5:74
آيا توبه نمى‌كنند و از خدا آمرزش نمى‌طلبند؟ خدا آمرزنده مهربان است.(74)
5:75
مسيح‌ابن مريم فقط پيغمبرى بود مثل پيغمبران قبلى كه از دنيا رفتند. و مادرش زن راستگويى بود. هر دو غذا مى‌خوردند. نگاه كن كه نشانه‌ها را چگونه براى آن‌ها بيان مى‌كنيم، بعد نگاه كن كه اين‌ها به كجا برده مى‌شوند.(75)
5:76
بگو: آيا غير از خدا كسى را بندگى (اطاعت بدون چون و چرا) مى‌كنيد كه صاحب نفع و ضررى براى شما نيست؟ در صورتى كه خدا شنوا و دانا است (نه افرادى كه مرده‌اند).(76)
5:77
بگو: اى اهل كتاب، در دينتان به ناحق مبالغه و گزافه‌گويى نكنيد و از دلخواه دستهاى كه قبلاً گمراه شدند و عده زيادى را منحرف كردند و از راه راست منحرف شدند پيروى نكنيد.(77)
5:78
افرادى از بنى‌اسرائيل كه كافر شدند به زبان داود و عيسى پسر مريم لعنت شدند. اين‌كار به دليل اين بود كه آن‌ها از فرمان خدا سرپيچى كردند و متجاوز بودند.(78)
5:79
از كارهاى زشتى كه مى‌كردند دست بر نمى‌داشتند، چه كار بدى مى‌كردند.(79)
5:80
عده زيادى از آن‌ها را مى‌بينى كه با افراد بى‌ايمان دوستى مى‌كنند. مسلماً كارهايى كه انجام دادند بد است و باعث خشم خدا به آنان شده و هميشه در عذاب خواهند بود.(80)
5:81
اگر به خدا و پيغمبر و قرآنى كه به پيغمبر نازل شده ايمان مى‌آوردند، افراد بى‌ايمان را دوست و پشتيبان خود نمى‌گرفتند. ولى عده زيادى از آن‌ها از اطاعت خدا خارج شده‌اند.(81)
5:82
يهوديان و مشركان را دشمن‌ترين افراد نسبت به مسلمانان مى‌يابى. افرادى را كه مى‌گويندکه ما عيسوى هستيم از لحاظ دوستى نسبت به مسلمانان از همه نزديك‌تر مى‌يابى. اين وضع به علت اين است كه عده‌اى از آن‌ها كشيش و راهب هستند و تكبرى ندارند.(82)
5:83
وقتى قرآنى كه به پيغمبر نازل شده را مى‌شنوند، مى‌بينى كه به علت حقى كه شناختند چشمشان پر از اشك مى‌شود. مى‌گويند: خداوندا، ايمان آورديم ما را جزو شاهدان بنويس.(83)
5:84
چرا ما به خدا و حقيقتى كه براى ما آمده ايمان نياوريم؟ اميدواريم كه خداوندمان ما را داخل جمع افراد درستكار كند.(84)
5:85
بنابراين به سبب حرفى كه زدند خدا به آن‌ها بهشت‌هايى كه در آن نهرها روان است و هميشه در آن خواهند بود پاداش مى‌دهد. بهشت پاداش افراد نيكوكار است.(85)
5:86
كسانى‌كه منكر شدند و آيات ما را انكار كردند اهل جهنم هستند.(86)
5:87
اى افراد باايمان، چيزهاى پاكى را كه خدا براى شما حلال كرده حرام نكيند و از حكم خدا تجاوز ننماييد، چون خدا افراد متجاوز را دوست ندارد.(87)
5:88
از آنچه حلال و پاك است و خدا روزى شما كرده بخوريد و اگر به او ايمان داريد از نافرمانى و عذاب خدا بترسيد.(88)
5:89
خدا شما را به علت قسم‌هاى بيهوده مجازات نمى‌كند، ولى شما را به سبب قسم‌هايى كه با آن قراردادى بسته‌ايد مؤاخذه مى‌كند. كفاره اين قسم‌ها سير كردند ده نفر تهيدست از متوسط غذايى كه به خانواده خود مى‌دهيد مى‌باشد، يا پوشاندن ده نفر، يا آزاد كردن يك بنده. كسى‌كه امكان آن را نداشت سه روز روزه بگيرد. اين كفاره قسم‌هاى شما است وقتى قسم خورديد. قسم‌هاى خود را حفظ كنيد. خدا آياتش را اين‌طور براى شما بيان مى‌كند تا سپاسگزارى كنيد.(89)
5:90
اى افراد باايمان، شراب و قمار و بت‌ها و تيرهاى قرعه پليد و عمل شيطانى است، بنابراين از آن دورى كنيد تا رستگار شويد.(90)
5:91
شيطان مى‌خواهد به‌وسيله شراب و قمار بين شما دشمنى و نفرت ايجاد كند و شما را از ياد خدا و نماز باز دارد. آيا شما از آن دست مى‌كشيد؟(91)
5:92
از خدا و پيغمبر اطاعت كنيد و مواظب باشيد. اگر قبول نكرديد بدانيد كه وظيفه پيغمبر فقط رساندن روشن پيام خدا است.(92)
5:93
اشكالى بر افراد باايمان درستكار در مورد آنچه قبلاً خورده‌اند نيست در صورتى كه تقوى و ايمان داشته و كار درست بكنند، باز تقوى و ايمان داشته باشند و از نافرمانى خدا بترسند و نيكى كنند. خدا نيكوكاران را دوست دارد.(93)
5:94
اى افراد باايمان، خدا شما را به‌وسيله شكارى كه دست و نيزه‌هاى شما به آن مى‌رسد امتحان مى‌كند، تا خدا بداند چه كسى قلباً از او مى‌ترسد. كسى‌كه بعد از اين تجاوز كند عذاب دردناكى دارد.(94)
5:95
اى افراد باايمان، وقتى در حال احرام (حج) هستيد شكار را نكشيد. كسى‌كه عمداً آن را بكشد، جزاى آن چهارپايى مثل آنچه كشته مى‌باشد كه دو نفر از افراد عادل خودتان درباره آن حكم كنند، قربانى‌اى كه به كعبه برسد، يا كفاره‌اى كه سير كردن افراد تهيدست باشد، يا معادل آن روزه بگيرد تا كيفر كار خود را بچشد. خدا كارهايى را كه در گذشته انجام داديد عفو كرده. كسى‌كه دوباره اين كارها را بكند خدا از او انتقام مى‌گيرد. خدا قدرتمند و انتقام‌گير است.(95)
5:96
صيد دريايى و خوردن آن براى شما حلال شده تا شما و مسافران از آن استفاده كنيد. ولى تا وقتى كه در حال انجام مراسم حج هستيد، شكار حيوانات زمينى بر شما حرام شده. از نافرمانى خدايى كه پيش او جمع‌آورى مى‌شويد بترسيد.(96)
5:97
خدا كعبه را براى انتظام امور مردم، بيت‌الحرام قرار داده، همين‌طور ماه حرام و قربانى و قربانى قلاده‌دار را. اين‌كار براى اين است كه بدانيد كه خدا آنچه در آسمان‌ها و زمين است مى‌داند و بدانيد كه خدا هر چيز را به خوبى مى‌داند.(97)
5:98
بدانيد كه مجازات خدا بسيار شديد است و خدا آمرزنده و مهربان است.(98)
5:99
وظيفه پيغمبر فقط ابلاغ حكم و نظر خدا است و خدا آنچه را آشكار مى‌كنيد و آنچه را مخفى مى‌كنيد مى‌داند.(99)
5:100
بگو: ناپاك با پاك مساوى نيست، اگر چه زيادى ناپاك‌ها باعث تعجب تو شود. بنابراين اى خردمندان، از نافرمانى خدا بترسيد تا رستگار شويد.(100)
5:101
اى افراد باايمان، از چيزهايى كه اگر براى شما روشن شود شما را ناراحت مى‌كند سؤال نكنيد. اگر موقع نزول قرآن درباره آن‌ها سؤال كنيد براى شما روشن مى‌شود. خدا از آن‌ها گذشته. خدا آمرزنده بردبار است.(101)
5:102
قبل از شما عده‌اى درباره اين چيزها سؤال كردند و بعد منكر آن شدند.(102)
5:103
خدا «بحيره» و «سائبه» و «وصيله» و «حام» قرار نداده. ولى افراد بى‌ايمان حرف‌هاى دروغى را سر هم مى‌كنند و به خدا نسبت مى‌دهند. بيشتر آن‌ها عقل خود را به كار نمى‌برند.(103)
5:104
وقتى به آن‌ها گفته شودکه به سوى آنچه خدا نازل كرده و پيش پيغمبر بياييد، مى‌گويند: همان چيزهايى كه پدرانمان را بر آن يافتيم براى ما كافى است، اگر چه پدرانشان چيزى نمى‌دانستند و راه صحيح را نشناخته بودند.(104)
5:105
اى افراد باايمان، وظيفه شما است كه خودتان حقيقت را بشناسيد. در صورتى كه راه صحيح را شناخته باشيد، كسانى‌كه گمراه شده‌اند ضررى به شما نمى‌زنند. بازگشت همه شما پيش خدا است و خدا شما را از كارهايى كه مى‌كرديد باخبر مى‌كند.(105)
5:106
اى افراد باايمان، وقتى مرگ يكى از شما فرا رسيد موقع وصيت دو نفر شاهد عادل از خودتان يا از ديگران بگيريد. اگر موقع مسافرت دچار مصيبت مرگ شديد، در صورتى كه شك داريد، آن دو نفر را بعد از خواندن نماز نگاه داريد تا به خدا قسم بخورند: شهادت را به هيچ قيمتى نمى‌فروشيم اگر چه از خويشانمان باشند و شهادت خدا را مخفى نمى‌كنيم، چون ما در آن صورت از گناه‌كاران خواهيم بود.(106)
5:107
اگر معلوم شد كه آن دو مرتكب گناهى شده‌اند، دو نفر ديگر كه شايسته‌تر هستند و به آن‌ها در شهادت ظلم شده است و به مرده نزديك‌ترند جاى آن‌ها قرار بگيرند و به خدا قسم بخورند: شهادت ما از شهادت آن‌ها درست‌تر است و ما از حق تجاوز نكرده‌ايم، چون در آن صورت ستمكاريم.(107)
5:108
اين‌كار براى اين‌كه شهادت مطابق حق باشد بهتر است و همين‌طور براى اين‌كه بترسند كه قسم آن‌ها بعد از قسم دو نفر بعدى رد شود. از نافرمانى و عذاب خدا بترسيد و از فرمان او اطاعت كنيد. خدا كسانى را كه از او اطاعت نمى‌كنند هدايت نمى‌كند.(108)
5:109
روزى كه خدا پيغمبران را جمع مى‌كند، مى‌گويد: دعوت شما را چگونه اجابت كردند؟ مى‌گويند: نمى‌دانيم، تو غيب‌ها را مى‌دانى.(109)
5:110
هنگامى را يادآورى كن كه خدا گفت: اى عيسى پسر مريم، نعمتى را كه به تو و مادرت دادم ياد كن، وقتى كه تو را با روح‌القدس (روح پاك) تاييد كردم، در گهواره و بزرگسالى با مردم صحبت مى‌كردى، و وقتى كه به تو كتاب و حكمت و تورات و انجيل را ياد دادم، و وقتى كه از گِل به شكل پرنده درست مى‌كردى و در آن مى‌دميدى و به فرمان من پرنده‌اى مى‌شد، و كور مادرزاد و پيس را به فرمان من شفا مى‌دادى، و مرده را به فرمان من زنده مى‌كردى، و وقتى كه تو را از شر بنى‌اسرائيل حفظ كردم. وقتى كه معجزات روشن براى آن‌ها آوردى، افراد بى‌ايمان آن‌ها گفتند: اين سحر واضحى است.(110)
5:111
و وقتى كه به حواريون وحى كردم كه به من و پيغمبرم ايمان بياوريد، گفتند: ايمان آورديم و شاهد باش كه ما مسلمان (تسليم حكم و نظر خدا) هستيم.(111)
5:112
موقعى كه حواريون گفتند: اى عيسى پسر مريم، آيا خداوندت مى‌تواند سفره غذايى از آسمان براى ما نازل كند؟ عيسى گفت: اگر ايمان داريد از عذاب خدا بترسيد.(112)
5:113
گفتند: مى‌خواهيم از آن بخوريم و دلمان اطمينان پيدا كند و بدانيم كه به ما راست گفته‌اى و شاهد بر آن باشيم.(113)
5:114
عيسى پسر مريم گفت: خداوندا، سفره غذايى از آسمان براى ما نازل كن تا براى اول و آخر ما عيد و نشانه‌اى از تو باشد و به ما روزى بده و تو بهترين روزى دهنده هستى.(114)
5:115
خدا گفت: من آن را براى شما نازل مى‌كنم و اگر بعد از آن كسى از شما كافر شود او را عذابى مى‌كنم كه احدى از افراد بشر را چنان مجازاتى نكرده باشم.(115)
5:116
و هنگامى كه خدا گفت: اى عيسى پسر مريم، آيا تو به مردم گفتى من و مادرم را غير از خدا دو معبود بگيريد؟ عيسى گفت: تو پاكى، سزاوار نيست كه آنچه حق من نيست بگويم. اگر گفته بودم، تو آن را مى‌دانستى. تو آنچه در دل من است مى‌دانى و من آنچه در دل تو است نمى‌دانم. (خداوندا،) تو همه غيب‌ها را مى‌دانى.(116)
5:117
من فقط چيزى را كه تو به من دستور دادى به آن‌ها گفتم. گفتم كه خدا را كه سرور من و سرور شماست بندگى كنيد و تا وقتى در بين آن‌ها بودم مواظب آن‌ها بودم، و وقتى جان مرا گرفتى تو مراقب كار آن‌ها بودى. تو شاهد هر چيزى هستى.(117)
5:118
اگر آن‌ها را عذاب كنى بندگان تو هستند و اگر گناه آن‌ها را بيامرزى تو توانا و حكيمى.(118)
5:119
خدا گفت: امروز روزى است كه راستگويى راستگويان براى آن‌ها فايده دارد. آن‌ها بهشت‌هايى دارند كه از زير آن نهرها روان است و هميشه در آن خواهند بود. خدا از آن‌ها راضى است و آن‌ها از خدا راضى هستند. اين پيروزى بزرگى است.(119)
5:120
فرمانروايى آسمان‌ها و زمين و هر چه در آن‌ها است، مال خدا است و او قادر به هر كارى است.(120)