9:1
اين اعلام بيزارى خدا و پيغمبرش از مشركينى است كه با آن‌ها پيمان بستيد.(1)
9:2
به آن‌ها بگو: چهارماه در زمين بگرديد و بدانيد كه شما خدا را عاجز نمى‌كنيد و خدا افراد بى‌ايمان را خوار مى‌سازد.(2)
9:3
اين اعلامى از طرف خدا و پيغمبرش به مردم در روز حج بزرگ است كه خدا و رسولش از مشركين بيزارند. لذا اگر توبه كنيد به نفع شما است و اگر قبول نكنيد بدانيد كه نمى‌توانيد خدا را عاجز كنيد و مژده عذابى پردرد را به افراد بى‌ايمان بده.(3)
9:4
غير از مشركينى كه با آن‌ها قرارداد بستيد و آن‌ها هم ذره‌اى در اجراى آن فروگذارى نكردند و به هيچ‌كس بر ضد شما كمك نكردند. پيمان آن‌ها را تا پايان مدتش كامل كنيد، چون خدا افراد پرهیزکار را دوست دارد.(4)
9:5
بنابراين وقتى ماه‌هاى حرام به پايان رسيد، مشركين را هر جا پيدا كرديد بكشيد. آن‌ها را بگيريد و محاصره كنيد و در هر جا در كمين آن‌ها بنشينيد. اگر توبه كردند و نماز را به پا داشتند و زكات دادند راه آن‌ها را باز كنيد. مسلماً خدا آمرزنده مهربان است.(5)
9:6
اگر كسى از مشركين از تو پناه خواست به او پناه بده تا كلام خدا را بشنود و بعد او را به محلى كه برايش امن است برسان. اين‌كار به علت اين است كه آن‌ها افرادى بى‌اطلاع هستند.(6)
9:7
چطور مشركين پيمانى با خدا و پيغمبرش دارند؟ غير از كسانى‌كه با شما كنار مسجدالحرام معاهده بستند. افرادى كه با شما معاهده دارند تا موقعى كه بر طبق آن عمل مى‌كنند، شما هم مطابق معاهده با آن‌ها رفتار كنيد. مسلماً خدا افراد پرهیزکار را دوست دارد.(7)
9:8
چطور پيمان آن‌ها ارزش دارد؟ در صورتى كه اگر بر شما دست يابند رعايت خويشاوندى و پيمان را نمى‌كنند. آن‌ها با حرف‌هايشان شما را راضى مى‌كنند ولى دل آن‌ها از اين‌كار امتناع دارد و بيشتر آن‌ها از فرمان خدا اطاعت نمى‌كنند.(8)
9:9
آيات خدا را به قيمت كمى فروختند و مردم را از راه خدا بازداشتند، كارى كه آن‌ها مى‌كردند بسيار بد است.(9)
9:10
درباره هيچ فرد باايمانى رعايت خويشاوندى و پيمان را نمى‌كنند، آن‌ها افراد متجاوزى هستند.(10)
9:11
اگر توبه كردند و نماز را به پا داشتند و زكات دادند، برادر دينى شما هستند. ما آيات را براى افراد دانا توضيح مى‌دهيم.(11)
9:12
اگر پس از بستن قرارداد عهد خود را شكستند و در دين طعنه زدند، با سران كفر بجنگيد تا از اين عهدشكنى‌ها دست بردارند، چون آن‌ها به عهدشان عمل نكردند.(12)
9:13
آيا با افرادى كه عهدشان را شكستند و تصميم به اخراج پيغمبر گرفتند و اولين بار آن‌ها جنگ را با شما شروع كردند نمى‌جنگيد؟ آيا از آن‌ها مى‌ترسيد؟! اگر افراد باايمانى باشيد سزاوار است از خدا بترسيد.(13)
9:14
با آن‌ها بجنگيد، خدا آن‌ها را به دست شما عذاب مى‌كند و خوار مى‌سازد و شما را بر آن‌ها پيروز مى‌گرداند و دل افراد باايمان را شفا مى‌بخشد.(14)
9:15
تا خشم دلشان را از بين ببرد. خدا توبه هر كس را كه بخواهد مى‌پذيرد. خدا دانا و حكيم است.(15)
9:16
آيا خيال كرده‌ايد كه شما به حال خود گذاشته مى‌شويد؟ در صورتى كه هنوز خدا مجاهدين شما را، كه غير از خدا و پيغمبرش و افراد باايمان دوست همرازى نگرفته‌اند، نشناخته است. خدا از كارهايى كه مى‌كنيد خبر دارد.(16)
9:17
حق نيست كه مشركين مسجدهاى خدا را آباد كنند در حالى‌كه شاهد كفر خودشان هستند. اعمال آن‌ها از بين رفته و هميشه در جهنم خواهند بود.(17)
9:18
مسجدهاى خدا را فقط افرادى كه به خدا و روز آخرت ايمان دارند و نماز را به پا مى‌دارند و زكات مى‌دهند و از كسى جز خدا نمى‌ترسند آباد مى‌كنند. اميد است كه اين افراد از كسانى باشند كه راه صحيح را شناخته‌اند.(18)
9:19
آيا آب دادن به حاجى‌ها و آبادكردن مسجدالحرام را مثل كار كسى مى‌دانيد كه به خدا و روز آخرت ايمان آورده و در راه خدا جهاد كرده؟ اين دو دسته پيش خدا مساوى نيستند. خدا افرادى را كه ظلم مى‌كنند هدايت نمى‌كند.(19)
9:20
افرادى كه ايمان آوردند و مهاجرت كردند و با مال و جان خود در راه خدا جهاد كردند پيش خدا درجه بزرگ‌ترى دارند. چنين افرادى رستگار هستند.(20)
9:21
خداوندشان به آن‌ها مژده رحمت و رضاى خودش و بهشتى كه نعمت دايم دارد مى‌دهد.(21)
9:22
هميشه در آن خواهند بود، چون پاداش بزرگ در اختيار خدا است.(22)
9:23
اى افراد باايمان، پدران و برادرانتان را، اگر كفر را بر ايمان ترجيح دادند پشتيبان خود نگيريد. كسانى‌كه با چنين افرادى دوستى كنند ستمگرند.(23)
9:24
بگو: اگر پدران و فرزندان و برادران و همسران و خويشانتان و اموالى كه به دست آورده‌ايد و تجارتى كه از كساد شدنش مى‌ترسيد و خانه‌هايى كه مى‌پسنديد، پيش شما محبوب‌تر از خدا و رسولش و جهاد در راه او است، انتظار بكشيد تا خدا فرمانش را صادر كند. خدا افرادى را كه (از دستورهاى او) نافرمانى مى‌كنند هدايت نمى‌كند.(24)
9:25
خدا شما را در جاهاى بسيار و روز جنگ حنين كه زيادى عده شما باعث غرور شما شده بود يارى كرد، ولى اين زيادى نفرات براى شما ذره‌اى فايده نداشت و زمين با تمام وسعتش بر شما تنگ شد و بعد فرار كرديد.(25)
9:26
بعد خدا آرامش خود را بر رسولش و افراد باايمان نازل كرد و لشكرهايى نازل كرد كه شما آن‌ها را نمى‌ديديد و افراد بى‌ايمان را عذاب كرد. جزاى افراد بى‌ايمان همين است.(26)
9:27
خدا بعد از آن توبه هر كس را كه بخواهد مى‌پذيرد. خدا آمرزنده مهربان است.(27)
9:28
اى افراد باايمان، مشرك‌ها ناپاك هستند، پس بعداز امسال به مسجدالحرام نزديك نشوند. اگر از فقر مى‌ترسيد (بدانيد كه) اگر خدا بخواهد شما را از فضل خود بى‌نياز مى‌كند، چون خدا دانا و حكيم است.(28)
9:29
با كسانى از اهل كتاب كه به خدا و روز آخرت ايمان ندارند و چيزى را كه خدا و رسولش حرام كرده، حرام نمى‌دانند و متدين به دين حق نيستند بجنگيد، تا با خوارى و حقارت با دست خود جزيه (ماليات سرانه) بدهند.(29)
9:30
يهودى‌ها گفتند: عزير (عزرا) پسر خداست. و عيسويان گفتند: مسيح پسر خداست. اين حرفی است كه زبانى مى‌گويند. حرف آن‌ها شبيه حرف افراد بى‌ايمان قبلى است. خدا آن‌ها را بكشد، چگونه از حقيقت دور مى‌شوند؟(30)
9:31
دانشمندان دينى و زاهدان تارك دنياى خود و همين‌طور پيغمبرشان مسيح ابن مريم را صاحب‌اختيار (ارباب) خود گرفتند. در صورتى كه به آن‌ها دستور داده شده بود كه فقط معبود واحد (خدا) را بندگى (اطاعت محض و بدون چون و چرا) كنند. معبودى (كسى‌كه انسان در مقابلش احساس يا ابراز كوچكى بكند و از دستورهايش بدون چون و چرا اطاعت كند) غير از خدا وجود ندارد. او بالاتر از اين چيزهاييست كه شريك او مى‌سازند. (خالق ميلياردها كهكشان كجا و بشر محتاج روى زمين كجا؟) (31)
9:32
مى‌خواهند نور خدا را با حرف‌هاى خود خاموش كنند، در صورتى كه خدا چيزى غير از اين نمى‌خواهد كه نورش را كامل كند، هر چند كه افراد بى‌ايمان خوششان نيايد.(32)
9:33
خدا وجودى است كه رسولش را با راهنمايى و دين حق فرستاد تا او را از تمام دين آگاه سازد هر چند كه افراد مشرك خوششان نيايد.(33)
9:34
اى افراد باايمان، عده زيادى از دانشمندان دينى و زاهدان تارك دنيا (كه ديرنشين شده‌اند) مال مردم را به ناحق مى‌خورند و مردم را از راه خدا باز مى‌دارند. كسانى را كه طلا و نقره را روى هم مى‌گذارند و در راه خدا خرج نمى‌كنند، به عذاب پردردى بشارت بده.(34)
9:35
روزى كه آن طلا و نقره را در جهنم مى‌گدازند و با آن پيشانى و پهلو و پشت آن‌ها را داغ مى‌كنند و به آن‌ها مى‌گويند: اين چيزى است كه براى خود اندوختيد، نتيجه طلا و نقره‌اى كه گنج ساختيد، بچشيد.(35)
9:36
تعداد ماه‌ها پيش خدا، در كتاب خدا، از روزى كه آسمان‌ها و زمين را آفريد دوازده ماه است. چهارماه آن‌ها ماه حرام است (در آن نبايد جنگ كرد). دين پايدار چنين دينى است. در اين چهارماه به خودتان ظلم نكنيد. و با مشركين دسته‌جمعى بجنگيد همان‌طور كه آن‌ها با شما دسته‌جمعى مى‌جنگند. و بدانيد كه خدا با افراد پرهیزکار است.(36)
9:37
عقب انداختن ماه‌ها، اضافه كردن كفر است كه به‌وسيله آن افراد بى‌ايمان گمراه مى‌شوند. يك سال آن را حلال مى‌كنند و يك سال حرام، تا عده ماه‌هاى حرام را موافق چهارماه بكنند تا آنچه را كه خدا حرام كرده حلال كنند. كارهاى بدشان در نظرشان زينت داده شده. خدا افراد بى‌ايمان را هدايت نمى‌كند.(37)
9:38
اى افراد باايمان، شما را چه شده كه وقتى به شما گفته مى‌شود كه در راه خدا حركت كنيد، به زمين مى‌چسبيد و حركت نمى‌كنيد؟ آيا به زندگى دنيا در مقابل آخرت راضى شده‌ايد؟ زندگى دنيا در مقابل آخرت بسيار ناچيز است.(38)
9:39
اگر حركت نكنيد خدا شما را عذاب پردردى مى‌كند و افرادى غير از شما را جانشين شما مى‌كند و شما ذره‌اى به خدا ضرر نمى‌زنيد. خدا بر انجام هر كارى توانا است.(39)
9:40
اگر او (يعنى پيغمبر) را يارى نكرديد، خدا ياريش كرد. وقتى افراد بى‌ايمان او را (از مكه) بيرون كردند، يكى از دو نفرى كه در غار بودند به دوستش گفت: ناراحت نباش، خدا با ماست. خدا هم آرامش فكرى بر او نازل كرد و او را با لشكريانى كه نمى‌ديديد تقويت نمود و سخن افراد بى‌ايمان را پست كرد و سخن خدا بالاتر قرار گرفت. خدا توانا و حكيم است.(40)
9:41
چه با بار و وسايل سبك چه با وسايل سنگين، حركت كنيد و با مال و جان خود در راه خدا جهاد كنيد. اگر از حقيقت اطلاع داشته باشيد مى‌فهميد كه اين‌كار براى شما بهتر است.(41)
9:42
اگر غنيمتى آنى و سفرى آسان در پيش بود، از تو پيروى مى‌كردند. ولى از سفرى كه مشقت داشته باشد گريزان هستند. به خدا قسم مى‌خورند كه اگر توانايى لازم را داشتيم براى جهاد با شما بيرون مى‌آمديم. آن‌ها خودشان را هلاك مى‌كنند. خدا مى‌داند كه آن‌ها دروغ مى‌گويند.(42)
9:43
(اى پيغمبر،) خدا تو را بخشيد. چرا قبل از آن‌كه افراد راستگو براى تو معلوم شوند و دروغگويان را بشناسى به آن‌ها اجازه دادى؟(43)
9:44
افرادى كه به خدا و روز آخرت ايمان دارند براى اين‌كه با مال و جانشان در راه خدا بجنگند از تو اجازه نمى‌خواهند. خدا افراد پرهیزکار را خوب مى‌شناسد.(44)
9:45
فقط افرادى كه به خدا و روز آخرت ايمان ندارند و دلشان دچار شك و ترديد است براى ماندن از تو اجازه مى‌خواهند. آن‌ها با شكى كه دارند دچار ترديد هستند.(45)
9:46
اگر تصميم رفتن به جنگ داشتند حتماً وسايل لازم را فراهم مى‌كردند. ولى خدا از شركت آن‌ها در جنگ خوشش نمى‌آمد، لذا آن‌ها را از وارد جنگ شدن باز داشت و به آن‌ها گفت: شما هم جزو كسانى باشيد كه در جنگ شركت نكردند.(46)
9:47
اگر براى جنگ مى‌آمدند به شما چيزى جز خرابى اضافه نمى‌كردند و بين شما به سرعت حركت و فتنه‌انگيزى مى‌كردند و در بين شما عده‌اى هستند كه براى آن‌ها جاسوسى مى‌كنند. خدا افرادى را كه ظلم مى‌كنند خوب مى‌شناسد.(47)
9:48
قبلاً هم دنبال فتنه مى‌گشتند و كارها را براى تو وارونه نشان مى‌دادند تا اين‌كه حقيقت آشكار شد و امر خدا ظاهر شد، در صورتى كه آن‌ها از اين‌كار خوششان نمى‌آمد.(48)
9:49
عده‌اى از آن‌ها مى‌گويند: به ما اجازه بده كه در جنگ شركت نكنيم و ما را دچار فتنه نكن. بدانيد كه آن‌ها توى فتنه افتاده‌اند و جهنم افراد بى‌ايمان را احاطه كرده.(49)
9:50
اگر براى تو پيش آمد خوبى بكند آن‌ها را ناراحت مى‌كند و اگر مصيبتى بر تو وارد شود مى‌گويند: ما قبلاً تصميم خود را گرفته بوديم، و با خوشحالى رو برمى‌گردانند.(50)
9:51
بگو: مصيبتى به ما نمى‌رسد مگر اين‌كه (مطابق قوانين خدا) براى ما مقرر شده باشد. مولاى ما خداست و افراد باايمان بايد (فقط) به خدا توكل كنند.(51)
9:52
بگو: آيا غير از اين است كه منتظر يكى از دو حالت خوب براى ما هستيد؟ در صورتى كه ما انتظار مى‌كشيم كه خدا عذابى از طرف خودش يا به دست ما به شما برساند. انتظار بكشيد، ما هم با شما انتظار مى‌كشيم.(52)
9:53
بگو: چه با ميل چه بدون ميل انفاق كنيد، خدا انفاق شما را قبول نمى‌كند، چون شما افرادى هستيد كه از دستور خدا اطاعت نمى‌كنيد.(53)
9:54
از پذيرفته‌شدن انفاق آن‌ها هيچ چيز جلوگيرى نكرد جز كفر آن‌ها به خدا و رسولش و اين‌كه با تنبلى براى نماز مى‌آمدند و بدون ميل قلبى انفاق مى‌كردند.(54)
9:55
مال و فرزند آن‌ها باعث تعجب تو نشود، خدا فقط مى‌خواهد به اين وسيله آن‌ها را در زندگى دنيا عذاب كند و در حال كفر جان بدهند و بميرند.(55)
9:56
به خدا قسم مى‌خورند كه از شما هستند در صورتى كه از شما نيستند. آن‌ها افرادى هستند كه مى‌ترسند.(56)
9:57
اگر پناهگاهى يا غارى و يا جايى كه توى آن بروند پيدا كنند با عجله به طرف آن مى‌روند.(57)
9:58
بعضى از آن‌ها درباره صدقات (زكات) از تو عيب‌جويى مى‌كنند. اگر مقدارى از آن را به آن‌ها بدهى راضى مى‌شوند و اگر ندهى عصبانى مى‌شوند.(58)
9:59
اگر آن‌ها از آنچه خدا و رسولش به آن‌ها داده راضى بودند و مى‌گفتند: خدا براى ما كافى است، خدا با لطف خودش و پيغمبرش به ما خواهند داد، ما به خدا علاقه داريم، (براى آن‌ها بهتر بود).(59)
9:60
صدقات (زكات) اختصاص به فقرا و مساكين و مسؤولين آن و علاقه‌مندان به اسلام و آزادى بردگان و خسارت ديدگان مقروض و در راه خدا و در راه‌ماندگان دارد، آن از طرف خدا واجب شده است و خدا دانا و حكيم است.(60)
9:61
عده‌اى از آن‌ها افرادى هستند كه پيغمبر را اذيت مى‌كنند و مى‌گويند: پيغمبر خوش‌باور است. بگو: او شنونده خوبى براى حرف‌هاى شما است. به خدا و افراد باايمان، ايمان دارد و براى افراد باايمان شما رحمت است و كسانى‌كه پيغمبر خدا را اذيت مى‌كنند عذاب پردردى دارند.(61)
9:62
به خدا قسم مى‌خورند تا شما را راضى كنند، در صورتى كه اگر ايمان داشتند حق اين بود كه خدا و رسولش را راضى كنند.(62)
9:63
آيا نمى‌دانستند كسى‌كه با خدا و رسولش مخالفت كند جزاى او جهنم است و هميشه در جهنم خواهد ماند؟ و اين خوارى بزرگى است.(63)
9:64
افراد منافق (دورو) از اين مى‌ترسند كه سوره‌اى درباره آنان نازل شود و از آنچه در دلشان است خبردارشان كند. بگو: مسخره كنيد، چون خدا آنچه را كه از آن مى‌ترسيد آشكار خواهد كرد.(64)
9:65
اگر از آن‌ها سؤال كنى حتماً مى‌گويند: ما فقط شوخى و بازى مى‌كرديم. بگو: آيا خدا و آيات او و رسولش را مسخره مى‌كرديد؟(65)
9:66
عذرخواهى نكنيد، شما بعد از ايمان‌آوردنتان كافر شده‌ايد. اگر عده‌اى از شما را ببخشيم عده ديگرى را به سبب اين‌كه گناه‌كار بودند عذاب مى‌كنيم.(66)
9:67
بعضى از مردان و زنان منافق مثل هم هستند. به كارهاى زشت امر مى‌كنند و از كار نيك نهى مى‌كنند و از انفاق كردن دست مى‌كشند. خدا را فراموش كرده‌اند و خدا هم آن‌ها را فراموش كرده. افراد منافق فاسق (نافرمان) هستند.(67)
9:68
خدا به مردان و زنان منافق و كافر وعده آتش جهنم را داده و در آن جاويدان خواهند بود. جهنم براى آن‌ها كافى است. خدا آن‌ها را از رحمت خود دور كرده و عذابى دايمى دارند.(68)
9:69
مانند كسانى‌كه قبل از شما بودند و قدرت و مال و فرزندشان از شما بيشتر بود (نباشيد). آن‌ها از نصيب خود استفاده كردند. شما هم مثل كسانى‌كه قبل از شما از نصيب خود استفاده كردند، از نصيب خود استفاده كرديد و غرق افكار باطل خود شديد، همان‌طور كه آن‌ها شدند. اعمال اين افراد در دنيا و آخرت از بين رفته، آن‌ها ضرر كرده‌اند.(69)
9:70
آيا خبر كسانى‌كه قبل از آن‌ها بودند مثل قوم نوح و عاد و ثمود و قوم ابراهيم و اهالى مدين و قوم لوط به آن‌ها نرسيده؟ پيغمبرانشان دليل‌هاى واضح براى آن‌ها آوردند. خدا به آن‌ها ظلم نكرد، ولى آن‌ها به خودشان ظلم مى‌كردند.(70)
9:71
مردان و زنان باايمان دوستدار و پشتيبان يكديگرند. امر به معروف (مردم را تشويق به كارهاى خوب) و نهى از منكر (از كارهاى بد منع) مى‌كنند و نماز را به پا مى‌دارند و زكات مى‌دهند و از خدا و رسولش اطاعت مى‌كنند. خدا به چنين افرادى رحم مى‌كند، چون خدا توانا و حكيم است.(71)
9:72
خدا به مردان و زنان باايمان وعده بهشت‌هايى را داده كه در آن نهرها روان است و هميشه در آن مى‌مانند و منزل‌هاى پاك در بهشت جاويد دارند و رضايت خدا از اين‌ها بالاتر است. اين موفقيت بزرگى است.(72)
9:73
اى پيغمبر، با افراد بى‌ايمان و منافق مبارزه كن و بر آن‌ها سخت بگير. جاى آن‌ها جهنم است و جهنم بد جايى است.(73)
9:74
به خدا قسم مى‌خورند كه چنين حرفى نزده‌اند. بدون ترديد سخن كفرآميز را گفته‌اند و بعد از مسلمان شدنشان كافر شدند و قصد چيزى را كردند كه به آن نرسيدند. فقط در اثر اين‌كه خدا و پيغمبرش از فضل خود آن‌ها را بى‌نياز كردند به عيب‌جويى پرداختند. اگر توبه كنند به نفع آن‌ها است و اگر قبول نكنند، خدا آن‌ها را در دنيا و آخرت عذاب پردردى مى‌كند. آن‌ها در زمين يار و ياورى ندارند.(74)
9:75
عده‌اى از آن‌ها تعهد مى‌كنند كه اگر خدا از فضل خودش ثروتى به ما بدهد زكات مى‌دهيم و افراد صالحى مى‌شويم.(75)
9:76
ولى وقتى خدا از فضل خودش ثروتى به آن‌ها داد، بخل ورزيدند و سرپيچى كردند و رو برگردانند.(76)
9:77
بنابراين نفاق (دورويى) در دلشان خواهد بود تا روزى كه خدا را ملاقات كنند، چون به وعده‌اى كه به خدا داده بودند عمل نكردند و دروغ مى‌گفتند.(77)
9:78
آيا نمى‌دانستند كه خدا اسرار آن‌ها و در گوشى حرف‌زدنشان را مى‌داند؟ و آيا نمى‌دانستند كه خدا غيب‌ها را مى‌داند؟(78)
9:79
كسانى‌كه افراد باايمان را كه با ميل صدقه مى‌دهند و كسانى را كه به اندازه قدرتشان صدقه مى‌دهند مسخره مى‌كنند، خدا آن‌ها را مسخره مى‌كند و عذاب پردردى دارند.(79)
9:80
(اى پيغمبر،) براى آن‌ها چه طلب آمرزش بكنى يا نكنى، اگر هفتاد دفعه هم برايشان طلب آمرزش كنى، خدا هرگز آن‌ها را نمى‌آمرزد. اين‌كار براى اين است كه آن‌ها منكر خدا و رسولش شدند. خدا افراد نافرمان را هدايت نمى‌كند.(80)
9:81
افرادى كه به‌خاطر اين‌كه بر خلاف دستور رسول خدا به جنگ نرفتند خوشحال بودند و خوششان نمى‌آمد كه با مال و جان خود در راه خدا بجنگند و گفتند: در تابستان گرم به جنگ نرويد. به آن‌ها بگو: گرماى آتش جهنم خيلى شديدتر است، البته اگر اين را بدانند.(81)
9:82
بايد كم بخندند و زياد گريه كنند. اين مجازات كارى است كه مى‌كردند.(82)
9:83
اگر خدا تو را پيش عده‌اى از آن‌ها برگرداند و از تو اجازه شركت در جنگ را خواستند بگو: هرگز شما به اتفاق من به جنگ نخواهيد رفت و به اتفاق من با دشمنى نخواهيد جنگيد، چون شما بار اول راضى شديد كه در جنگ شركت نكنيد، بنابراين با كسانى‌كه به جنگ نيامدند بنشينيد.(83)
9:84
اگر يكى از آن‌ها مرد، هيچ‌گاه بر او نماز نخوان و سر قبرش نايست. چون آن‌ها منكر خدا و رسولش شدند و در حال نافرمانى مردند.(84)
9:85
مال و فرزند آن‌ها باعث تعجب تو نشود، خدا فقط مى‌خواهد آن‌ها را به اين وسيله در دنيا عذاب كند و در حال كفر جان بدهند.(85)
9:86
وقتى سوره‌اى نازل شود كه به خدا ايمان بياوريد و به اتفاق رسولش بجنگيد، ثروتمندان آن‌ها از تو اجازه مى‌خواهند و مى‌گويند: بگذار ما جزو كسانى باشيم كه به جنگ نمى‌آيند.(86)
9:87
آن‌ها راضى شدند كه با افرادى باشند كه به جنگ نمى‌آيند. بر دل‌هاى آن‌ها مهر زده شده و نمى‌فهمند.(87)
9:88
اما پيغمبر و كسانى‌كه به او ايمان آوردند و با مال و جانشان مبارزه كردند، خيرات (خوبى‌ها) متعلق به آن‌هاست و آن‌ها رستگارند.(88)
9:89
خدا براى آن‌ها بهشت‌هايى آماده كرده كه نهرها در آن روان است و هميشه در آن خواهند بود. اين موفقيت بزرگى است.(89)
9:90
عده‌اى از باديه‌نشينان براى بهانه‌تراشيدن آمدند تا به آن‌ها اجازه داده شود كه به جنگ نروند، و كسانى‌كه به خدا و رسولش دروغ گفتند و به جنگ نرفتند، به افراد بى‌ايمان آن‌ها عذاب پردردى خواهد رسيد.(90)
9:91
بر افراد ضعيف و مريض و كسانى‌كه مالى ندارند كه در راه جهاد خرج كنند اشكالى وارد نيست وقتى براى خدا و رسولش ديگران را نصيحت كنند، و بر نيكوكاران هم اشكالى وارد نيست. خدا آمرزنده مهربان است.(91)
9:92
بر كسانى‌كه براى شركت در جنگ آمدند تا تو براى شركت در جنگ به آن‌ها وسيله سوارى بدهى و به آن‌ها گفتى كه وسيله‌اى براى سوارى شما ندارم و رفتند و چشمشان از غصه پر از اشك بود كه چيزى ندارند كه براى جهاد خرج كنند نيز ايرادى وارد نيست.(92)
9:93
ايراد بر افرادى وارد است كه ثروتى دارند و از تو اجازه مى‌خواهند كه در جنگ شركت نكنند، و راضى شدند كه با كسانى باشند كه در جنگ شركت نمى‌كنند. خدا بر دل‌هاى آن‌ها مهر نهاد و آن‌ها نمى‌دانند.(93)
9:94
وقتى پيش آن‌ها برگرديد از شما عذرخواهى مى‌كنند. بگو: عذرخواهى نكنيد چون به حرف‌هاى شما ايمان نداريم و خدا خبر شما را به ما داده است. خدا و رسولش كارهاى شما را خواهند ديد. بعد پيش خدايى كه داناى پنهان و آشكار است برگردانده مى‌شويد و او شما را از كارهايى كه مى‌كرديد آگاه خواهد كرد.(94)
9:95
وقتى پيش آن‌ها برمى‌گرديد براى شما به خدا قسم مى‌خورند تا از آن‌ها چشم‌پوشى كنيد. از آن‌ها بگذريد، آن‌ها پلید هستند و جزاى آن‌ها به سبب كارهايى كه كردند جهنم است.(95)
9:96
براى شما قسم مى‌خورند تا از آن‌ها راضى شويد. اگر شما از آن‌ها راضى شويد خدا از افرادى كه دستورهايش را اجرا نمى‌كنند راضى نمى‌شود.(96)
9:97
كفر و دورويى اعراب صحرانشين زيادتر است و سزاوارند كه حدودى كه خدا بر رسولش نازل كرده ندانند. خدا دانا و حكيم است.(97)
9:98
عده‌اى از صحرانشينان خرجی راكه (درراه خدا) مى‌كنند غرامت به حساب مى‌آورند و انتظار پيشامدهاى ناراحتكننده‌اى را براى شما دارند. پيشامد بد براى خود آن‌ها است. خدا شنوا و دانا است.(98)
9:99
عده‌اى از صحرانشينان افرادى هستند كه به خدا و روز آخرت ايمان دارند و انفاقى راكه (درراه خدا) مى‌كنند وسيله تقرب به خدا و دعاى پيغمبر درباره خود مى‌دانند. بدانيد كه انفاقشان باعث تقربشان خواهد بود. خدا آن‌ها را وارد رحمت خود مى‌كند، چون خدا آمرزنده مهربان است.(99)
9:100
خدا از مهاجرين و انصار پيشگام اوليه و كسانى‌كه به خوبى از روش آن‌ها پيروى كردند راضى است و آن‌ها هم از خدا راضى هستند و خدا براى آن‌ها بهشت‌هايى كه در آن نهرها روان است آماده كرده كه هميشه در آن بهشت‌ها خواهند بود. اين موفقيت بزرگى است.(100)
9:101
عده‌اى از صحرانشينان اطراف شما منافق (دورو) هستند. از اهالى شهر هم عده‌اى در دورويى مهارت دارند كه تو آن‌ها را نمى‌شناسى. ما آن‌ها را مى‌شناسيم. آن‌ها را دوبار عذاب مى‌كنيم و بعد آن‌ها را به عذاب بزرگى دچار مى‌كنيم.(101)
9:102
افراد ديگرى هستند كه به گناه خودشان اعتراف كردند و كارهاى درست را با كارهاى بد مخلوط كردند. امكان دارد خدا توبه آن‌ها را بپذيرد. چون خدا آمرزنده مهربان است.(102)
9:103
از مال آن‌ها صدقه بگير تا آن‌ها را پاك و تزكيه بكنى و براى آن‌ها دعا كن. دعاى تو وسيله آرامش آن‌ها است و خدا شنونده دانا است.(103)
9:104
آيا ندانسته‌اند كه فقط خدا توبه را از بندگانش قبول مى‌كند و صدقات را مى‌پذيرد و خدا توبه‌پذير مهربان است؟(104)
9:105
بگو: عمل كنيد كه خدا و پيغمبرش و افراد باايمان كار شما را خواهند ديد، و به سوى خدايى كه آشكار و پنهان را مى‌داند برگردانده مى‌شويد و او شما را از تمام كارهايى كه مى‌كرديد آگاه مى‌كند.(105)
9:106
و افراد ديگرى هستند كه كارشان به نظر خدا بستگى دارد كه يا آن‌ها را عذاب مى‌كند يا توبه آن‌ها را مى‌پذيرد. خدا دانا و حكيم است.(106)
9:107
افرادى كه مسجدى براى ضررزدن و بى‌ايمانى و تفرقه‌انداختن بين مسلمانان و كمين گاهى براى افرادى كه قبلاً با خدا و رسولش مى‌جنگيدند ساخته‌اند، قسم مى‌خورند كه جز خير چيزى نمى‌خواستيم. در صورتى كه خدا شهادت مى‌دهد كه آن‌ها دروغ مى‌گويند.(107)
9:108
هيچ وقت در آن مسجد نماز نخوان. سزاوار است در مسجدى كه از روز اول بر پايه تقوى ساخته شده است نماز بخوانى. در آن مردانى هستند كه دوست دارند پاك باشند و خدا پاكان را دوست دارد.(108)
9:109
آيا كسى‌كه اساس كار خود را بر پايه تقوى (نگرانى از نافرمانى) خدا و رضايت او گذاشته كارش بهتر است يا كسى‌كه اساس كار خود را بر كنار پرتگاهى نهاده كه در حال فروريختن است و با آن در آتش جهنم مى‌افتد؟ خدا كسانى را كه ظلم مى‌كنند هدايت نمى‌كند.(109)
9:110
بنائى كه ساخته‌اند دايم در دلشان به طور شك باقى مى‌ماند تا وقتى كه دلشان تكه‌تكه شود. خدا دانا و حكيم است.(110)
9:111
خدا جان و مال افراد باايمان را به قيمت بهشت خريد، افرادى كه در راه خدا مى‌جنگند و مى‌كشند و كشته مى‌شوند. اين وعده درستى در تورات و انجيل و قرآن است و عمل‌كردن به آن بر عهده خداوند است. چه كسى بهتر از خدا به عهدش وفا مى‌كند؟ بنابراين به داد و ستدى كه كرديد شاد باشيد، اين موفقيت بزرگى است.(111)
9:112
افراد باايمانى كه توبه مى‌كنند، فقط بندگى خدا را مى‌كنند (بنده و مطيع محض و بى‌چون و چراى دستورهاى هيچ‌كس جز خدا نيستند)، فقط خدا را بزرگ مى‌شمارند، سياحت كننده (يا روزه‌دار) مى‌باشند، ركوع و سجود مى‌كنند، امر به معروف (مردم را به كارهاى خوب تشويق) و نهى از منكر (از كارهاى بد منع) مى‌كنند و حدود خدا را حفظ مى‌كنند. به افراد باايمان بشارت بده.(112)
9:113
پيغمبر و افراد باايمان حق ندارند كه براى افراد مشرك از خدا طلب آمرزش كنند هر چند كه از خويشاوندان آن‌ها باشند، البته بعد از اين‌كه براى آن‌ها روشن شد كه آن‌ها اهل جهنم هستند.(113)
9:114
طلب آمرزش ابراهيم براى پدرش فقط به‌خاطر وعده‌اى بود كه به او داده بود، ولى وقتى براى او روشن شد كه او دشمن خداست، از او بيزارى جست. چون ابراهيم دلسوز و بردبار بود.(114)
9:115
شايسته خدا نيست افرادى را كه هدايت كرده گمراه كند مگر اين‌كه آنچه را كه بايد از آن خوددارى كنند براى آن‌ها بيان كند. چون خدا هر چيزى را به خوبى مى‌داند.(115)
9:116
فرمانروايى آسمان‌ها و زمين فقط مال خداست، زنده مى‌كند و مى‌ميراند. شما يار و ياورى غير از خدا نداريد.(116)
9:117
خدا توبه پيغمبر و مهاجرين و انصار را كه در موقع سختى از او پيروى كردند پذيرفت، بعد از اين‌كه نزديك بود قلب عده‌اى از آن‌ها منحرف شود، باز خدا توبه آن‌ها را پذيرفت، چون خدا نسبت به آن‌ها دلسوز و مهربان است.(117)
9:118
سه نفرى كه تخلف ورزيدند و به جنگ نرفتند تا حدى كه زمين با تمام وسعتش بر آن‌ها تنگ شد و از كار خود به تنگ آمدند و گمان كردند هيچ پناهگاهى از دست خدا ندارند مگر اين‌كه به خودش پناه ببرند، خدا توبه آن‌ها را پذيرفت تا توبه كنند. چون خدا توبه‌پذير مهربان است.(118)
9:119
اى افراد باايمان، از نافرمانى دستورهاى خدا بترسيد و با افراد راستگو همراه باشيد.(119)
9:120
اهل شهر و اعرابى كه اطرافشان هستند حق ندارند از دستور پيغمبر خدا سرپيچى كنند و جان خودشان را بيشتر از جان پيغمبر دوست بدارند. اين به‌خاطر اين است كه هر تشنگى و رنج و گرسنگى كه در راه خدا به آن‌ها برسد و هر جايى قدم بگذارند كه افراد بى‌ايمان را عصبانى كند و به هر دشمنى كه دست يابند، براى آن‌ها عمل صالح نوشته مى‌شود. مسلماً خدا پاداش نيكوكاران را ضايع نمى‌كند.(120)
9:121
هر خرج كوچك و بزرگى كه در راه خدا بكنند و هر سرزمينى را طى كنند براى آن‌ها نوشته مى‌شود تا خدا پاداش آن را بيشتر از عملى كه مى‌كردند به آن‌ها بدهد.(121)
9:122
شايسته نيست كه افراد باايمان همگى با هم حركت كنند. ولى چرا از هر گروه دسته‌اى حركت نكردند تا دين را خوب بفهمند و وقتى پيش قوم خود برگشتند آن‌ها را از عواقب كارهاى زشتشان برحذر دارند شايد مواظب كار خود باشند.(122)
9:123
اى افراد باايمان، با كافرانى كه نزديك شما هستند بجنگيد. بايد در شما شدت عمل بيابند، و بدانيد كه خدا با افراد پرهیزکار است.(123)
9:124
وقتى سوره‌اى نازل مى‌شود عده‌اى از آن‌ها مى‌گويند: اين سوره ايمان كداميك از شما را اضافه كرده؟ اما به ايمان مؤمنين اضافه كرده است و آن‌ها خوشحالند.(124)
9:125
اما بر ناپاكى افرادى كه در دلشان مرضى است افزود و در حال كفر مردند.(125)
9:126
آيا متوجه نمى‌شوند كه در هر سال يك يا دو بار مورد امتحان قرار مى‌گيرند؟ با وجود آن توبه نمى‌كنند و توجه هم پيدا نمى‌كنند.(126)
9:127
وقتى سوره‌اى نازل شود بعضى از آن‌ها به هم نگاه مى‌كنند كه آيا كسى شما را مى‌بيند، بعد يواشكى مى‌روند. خدا دل‌هاى آن‌ها را به سبب اين‌كه افرادى هستند كه حقيقت را نمى‌دانند از حق برگردانده.(127)
9:128
رسولى از خودتان براى شما آمده كه از چيزهايى كه باعث زحمت شما است ناراحت مى‌شود و علاقه زيادى به هدايت و راحتى شما دارد و نسبت به افراد باايمان دلسوز و مهربان است.(128)
9:129
اگر قبول نكردند بگو: خدا براى من كافى است. معبودى (وجودى كه انسان در مقابل او احساس و ابراز كوچكى بكند و مطيع محض و بى‌چون و چراى دستورهاى او باشد) غير از خدا وجود ندارد. بر او توكل كرده‌ام و او خداوند عرش بزرگ است.(129)