13:1
المر. اين آيات قرآن است و قرآنى كه از خداوندت به تو نازل شده حق است، ولى بيشتر مردم ايمان نمى‌آورند.(1)
13:2
خداست كه آسمان‌ها را بدون ستونى كه ببينيد برافراشت. بعد بر عرش قرار گرفت و خورشيد و ماه را مسخر كرد. هر كدام تا مدت معلومى روان هستند. امور را تدبير مى‌كند. آيات را توضيح مى‌دهد، شايد به ديدار خداوندتان ايمان بياوريد.(2)
13:3
اوست كه زمين را گسترش داد و در آن كوه‌ها و نهرها بوجود آورد و از انواع ميوه‌ها دو جفت (نر و ماده) در آن قرار داد. روز را با شب مى‌پوشاند. در اين كار آياتى (نشانه‌ها و علامت‌هايى) براى افرادى كه فكر مى‌كنند وجود دارد.(3)
13:4
و در زمين قطعه‌هايى كنار هم و باغ‌هايى از انگور و زراعت و خرما، چه يك پايه و چه دو پايه، وجود دارند كه با يك آب، سيراب مى‌شوند، در صورتى كه از لحاظ ميوه و طعم بعضى را بر بعضى برترى مى‌دهيم. در اين‌كار آياتى (نشانه‌هايى) براى افرادى كه عقلشان را به كار مى‌برند وجود دارد.(4)
13:5
اگر تعجب مى‌كنى، تعجب در سخن آن‌ها است كه مى‌گويند: آيا وقتى كه ما خاك شديم دوباره (براى رسيدگى به حساب خودمان) زنده خواهيم شد؟ آن‌ها كسانى هستند كه منكر خداوندشان شدند و زنجير در گردنشان است. آن‌ها اهل آتش جهنم مى‌باشند و هميشه در آن خواهند بود.(5)
13:6
آن‌ها پيش از رحمت، سرعت در عذاب را از تو مى‌خواهند، در صورتى كه قبل از آن‌ها عذاب‌ها بوده است. خداوند تو به مردم با وجود ظلم آن‌ها آمرزش دارد و خداوند تو يقيناً مجازاتش سخت است.(6)
13:7
منكران مى‌گويند: چرا نشانه‌اى (آيتى، معجزه‌اى) از خداوندش بر او نازل نشده؟ تو فقط هشداردهنده هستى و هر قومى راهنمايى دارد.(7)
13:8
خدا مى‌داند هر ماده‌اى چه در شكم دارد و آنچه رحم‌ها كم و زياد مى‌كنند مى‌داند و هر چيزى پيش او به اندازه است.(8)
13:9
او داناى غيب و آشكار و بزرگ و بلندمرتبه است.(9)
13:10
كسى‌كه سخن را پنهان كند يا آشكار كند، براى خدا مساوى است. همين‌طور كسى‌كه خود را در شب پنهان مى‌كند و روز حركت مى‌كند، براى خدا مساوى است.(10)
13:11
هر كسى تعقيب‌كنندگانى در جلو و پشت سر دارد كه او را به امر خدا حفظ مى‌كنند. خدا وضع قومى را تغيير نمى‌دهد، مگر اين‌كه خود آن قوم آنچه مربوط به خودشان است (يعنى طرز فكر و گفتار و عملشان) را عوض كنند. وقتى خدا بلايى براى قومى بخواهد، هيچ‌كس و هيچ چيز جلوى آن را نمى‌گيرد و هيچ كمك‌كننده‌اى غير از خدا براى آن‌ها وجود ندارد.(11)
13:12
اوست كه برق را، كه باعث ترس و اميد است، به شما نشان مى‌دهد و ابرهاى سنگين را بوجود مى‌آورد.(12)
13:13
رعد به ستايش او و فرشتگان نيز از ترس خدا، او را تسبيح مى‌گويند. خدا صاعقه‌ها را مى‌فرستد و به هر كسى‌كه بخواهد، در حالى‌كه آن‌ها درباره خدا بحث و بگومگو مى‌كنند، اصابت مى‌كند. مجازات خدا شديد است.(13)
13:14
دعوت حقيقى متعلق به خداست. كسانى‌كه غير او را به كمك مى‌خوانند، ذره‌اى از دعاهايشان را اجابت نمى‌كنند. كار آن‌ها شبيه كسى است كه كف دستش را باز و به سوى آب دراز كند كه آب را به دهانش برساند، در صورتى كه آب به دهانش نمى‌رسد. دعاى افراد بى‌ايمان كار بيهوده‌اى است.(14)
13:15
تمام كسانى‌كه در آسمان‌ها و زمين هستند با سايه‌هايشان، باميل و بدون ميل، صبح و شب براى خدا سجده مى‌كنند.(15)
13:16
بگو: صاحب‌اختيار آسمان‌ها و زمين كيست؟ بگو: خداست. بگو: آيا غير از خدا اوليايى گرفته‌ايد كه نفع و ضررى براى خودشان هم ندارند؟ بگو: آيا كور و بينا مساوى هستند؟ يا تاريكى‌ها با نور مساوى است؟ يا براى خدا شريكانى قرار داده‌اند كه مثل خدا چيزى خلق كرده‌اند كه خلقت‌هايشان كار را بر آن‌ها مشتبه ساخته باشد؟ بگو: خدا خالق هر چيز است و او يكتا و توانا است.(16)
13:17
باران را از آسمان نازل كرد و درنتيجه رودخانه‌ها به اندازه گنجايش خود روان شدند و سيل كف‌هاى زيادى را با خود مى‌برد و از آنچه براى به دست آوردن زينت يا كالا روى آتش ذوب مى‌كنند كفى مثل آن بوجود مى‌آيد. خدا اینطور مثال حق و باطل را مى‌زند. اما كف از بين مى‌رود، ولى آنچه به مردم فايده مى‌رساند (يعنى آب) در زمين باقى مى‌ماند. خدا اینطور مثل‌ها را مى‌زند.(17)
13:18
كسانى‌كه دعوت خداوندشان را اجابت كردند، پاداش خوبى دارند و كسانى‌كه اجابت نكردند، اگر تمام چيزهايى كه در زمين است و مثل آن را داشته باشند، حتماً آن را خواهند داد (تا عذاب نشوند). آن‌ها حساب بدى دارند و جايشان جهنم است و جهنم جاى بدى است.(18)
13:19
آيا كسى‌كه مى‌داند قرآنى كه از طرف خداوندت به تو نازل شده حق است مثل كسى است كه كور باشد؟ فقط عاقلان متوجه اين امر مى‌شوند.(19)
13:20
افراد عاقلى كه به عهد خدا وفا مى‌كنند و عهدشكنى نمى‌كنند.(20)
13:21
افرادى كه آنچه را كه خدا به پيونددادن آن‌ها امر كرده، به هم پيوند مى‌دهند و از خداوندشان مى‌ترسند و از حساب بد ترس دارند.(21)
13:22
كسانى‌كه براى كسب رضاى خداوندشان صبر و استقامت كردند و نماز را بر پا داشتند و از آنچه روزى ايشان ساختيم پنهان و آشكار انفاق نمودند و بدى را با خوبى دفع كردند، آن‌ها خانه آخرت را دارند.(22)
13:23
بهشت‌هاى جاويدى كه خودشان و پدران و همسران و فرزندانشان كه صالح باشند وارد آن مى‌شوند و فرشتگان از هر درى بر آن‌ها وارد مى‌شوند.(23)
13:24
(و به آن‌ها مى‌گويند) به‌خاطر صبر و استقامتى كه داشتيد سلام بر شما. خانه آخرت خيلى خوب است.(24)
13:25
كسانى‌كه عهد خدا را، بعد از اين‌كه عهد بستند، مى‌شكنند و آنچه را كه خدا به پيوند آن امر كرده، پاره مى‌كنند و در زمين فساد مى‌كنند، كسانى هستند كه لعنت بر آن‌هاست (از رحمت دور هستند) و خانه بدى دارند.(25)
13:26
خدا روزى را براى هر كسى‌كه بخواهد توسعه مى‌دهد يا محدود مى‌كند. مردم به زندگى دنيا دلخوشند، در صورتى كه زندگى دنيا در مقابل آخرت متاعى بيش نيست.(26)
13:27
منكران مى‌گويند: چرا آيه‌اى (معجزه‌اى) از طرف خداوندش بر او نازل نشده؟ بگو: خدا هر كس را كه بخواهد گمراه مى‌كند و هر كس را كه به سوى او برگردد، هدايت مى‌كند.(27)
13:28
افراد باايمان دلشان با ياد خدا آرامش پيدا مى‌كند. بدانيد كه با ياد خدا دل‌ها آرام مى‌گيرد.(28)
13:29
كسانى‌كه ايمان آوردند و عمل شايسته كردند سرانجام خوبى دارند.(29)
13:30
اين‌طور تو را بين عده‌اى فرستاديم كه قبل از آن‌ها امت‌هاى ديگرى از دنيا رفتند، تا آنچه را به تو وحى مى‌كنيم برای آن‌ها بخوانى، در صورتى كه آن‌ها منكر خداوند رحمان هستند. بگو: او خداوند من است، معبودى غير از خدا وجود ندارد، بر او توكل كرده‌ام و بازگشت من به سوى او است.(30)
13:31
اگر به‌وسيله قرآن كوه‌ها راه مى‌افتادند يا زمين با آن تكه‌تكه مى‌شد يا به‌وسيله آن مردگان صحبت مى‌كردند (باز كافران ايمان نمى‌آوردند). كار تماماً به دست خداست. آيا افراد باايمان از اين‌كه اگر خدا مى‌خواست تمام مردم را هدايت مى‌كرد مأيوس نشده‌اند؟ هميشه به كافران به‌خاطر كارى كه مى‌كنند بلاى در هم كوبنده‌اى مى‌رسد يا نزديك خانه‌هايشان (بلا) فرود مى‌آيد، تا موقعى كه عذابى كه خدا به آن‌ها وعده داده بيايد. خدا خلاف وعده نمى‌كند.(31)
13:32
پيغمبران قبل از تو را هم مسخره كردند. من به كافران مهلت دادم، بعد آن‌ها را دچار عذاب ساختم. عذاب من چطور بود؟(32)
13:33
آيا كسى مراقب كارهايى كه هر كس مى‌كند، هست؟ براى خدا شريكانى ساختند. بگو: آن‌ها را (شريك خدا) بناميد، آيا خدا را از آنچه در زمين است و نمى‌داند آگاه مى‌كنيد؟ يا سخنانى ظاهرى (غيرواقعى) مى‌گوييد؟ حقيقت اين است كه براى افراد بى‌ايمان نقشه‌هايى كه كشيده‌اند جلوه دارد و آن‌ها را از شناختن راه صحيح باز داشته‌اند. كسى را كه خدا گمراه كند راهنمايى براى او وجود ندارد.(33)
13:34
آن‌ها در زندگانى دنيا عذاب دارند و مطمئناً عذاب آخرت سخت‌تر است. و كسى را ندارند كه آن‌ها را از عذاب خدا حفظ كند.(34)
13:35
وصف بهشتى كه به افراد باتقوى وعده داده شده(این است که)، نهرها در آن جارى است و ميوه‌ها و سايه‌اش هميشگى است، اين عاقبت كسانى است كه تقوى داشتند و عاقبت منكران آتش جهنم است.(35)
13:36
كسانى‌كه به آن‌ها كتاب داده‌ايم از آنچه به تو نازل شده خوشحال مى‌شوند و عده‌اى از گروه‌ها منكر قسمتى از آن هستند. بگو: به من دستور داده شده كه خدا را بندگى (اطاعت محض) كنم و چيزى را شريك او نسازم. من مردم را به او دعوت مى‌كنم و بازگشت همه پيش اوست.(36)
13:37
بدين‌ترتيب ما قرآن را فرمانى به زبان عربى نازل كرديم. اگر بعد از اين‌كه علم براى تو حاصل شد از دلخواه آنان پيروى كنى، هيچ ياور و نگهدارنده‌اى براى تو در مقابل خدا وجود ندارد.(37)
13:38
قبل از تو پيغمبرانى فرستاديم و برايشان زن و فرزند قرار داديم(پيغمبران هم مثل بقيه غريزه جنسى داشتند). هيچ پيغمبرى نمى‌توانسته معجزه‌اى بدون اجازه خدا بياورد. براى هر مهلتى نوشته‌اى وجود دارد.(38)
13:39
خدا هر چه را بخواهد محو يا ثابت مى‌كند و اصل كتاب پيش خدا است.(39)
13:40
يا قسمتى از عذابى را كه به آن‌ها وعده داده‌ايم به تو نشان مى‌دهيم يا قبل از آن تو را از دنيا مى‌بريم. بنابراين وظيفه تو فقط رساندن پيام است و رسيدگى به حساب آن‌هابه عهده ما است.(40)
13:41
آيا نديدند كه ما سراغ زمين مى‌آييم و از اطراف آن كم مى‌كنيم؟ خدا حكم مى‌كند و چيزى حكم او را عقب نمى‌اندازد. او به سرعت حسابرسى مى‌كند.(41)
13:42
كسانى‌كه قبل از آن‌ها بودند نيز نقشه كشيدند. تمام نقشه‌ها مال خداست. مى‌داند هر كسى چه كارى مى‌كند. منكران خواهند دانست كه خانه آخرت مال كيست.(42)
13:43
منكران مى‌گويند: تو فرستاده خدا نيستى. بگو: خدا و كسى‌كه اطلاعى از كتاب الهى دارد بين من و شما براى شهادت كافى است.(43)